Κύριε διευθυντά
Διάβασα τρεις φορές τις επιστολές του κ. Ιορδάνη Β. Παπαδόπουλου, πρώην γυμνασιάρχου, και του οφθαλμιάτρου κ. Ιωάννη ∆. Κουφάκη, για τις “Παιδοπόλεις” της Φρειδερίκης και της τύχης των παιδιών, που στεγάστηκαν ή δεν πρόλαβαν να στεγαστούν εκεί. (“Η Καθημερινή”, Σάββατο 23 Σεπτεμβρίου).
Η επιστολή του κ. Παπαδόπουλου με αποκαρδίωσε για περισσότερους από ένα λόγους, εδώ όμως υπογραμμίζω μόνον εκείνο το πολλαπλά εμπαικτικό «και η καθημερινή προσευχή για τον Χριστούλη». Α! κύριε, κύριε Ιορδάνη!
Ο ομώνυμός σας ποταμός, αν γινόταν να διαβάσει την επιστολή σας, θα εστρέφετο προς τα οπίσω, όχι από ιερό τρόμο, αλλά από την τόλμη σας να παίζετε εν ου παικτοίς. Περιττό να προσθέσω ότι όλες σας οι κρίσεις για τις «Παιδοπόλεις» είναι αεροξεκρέμαστες. Για τούτο ευκταίο θα ήταν να διαβάζατε κι εσείς τρεις φορές την επιστολή του κ. Κουφάκη. Συν τοις άλλοις, θα μαθαίνατε, όπως κι εγώ, ότι οι νεώτεροι Γενίτσαροι εφηύραν και την ανθρωποφαγική «επαναδιαλογή».
