Κύριε διευθυντά
Η σύμβαση δανεισμού εκ μέρους μας των αριστουργημάτων του Παρθενώνος από το Βρετανικό Μουσείο που συζητείται, θα είναι σύμβαση χρησιδανείου. Με τη σύμβαση του χρησιδανείου αυτός που δανείζεται ένα πράγμα για να το χρησιμοποιήσει (χρησάμενος), αναγνωρίζει ότι αυτός που του δανείζει το πράγμα (χρήστης) έχει δικαιώματα επί του πράγματος αφού έχει την απαίτηση να το πάρει πίσω μόλις περάσει ο χρόνος του χρησιδανείου ή και ενωρίτερα σε μερικές περιπτώσεις.
Συνεπώς, αν υπογράψουμε μια τέτοια σύμβαση, θα αναλάβουμε την υποχρέωση να επιστρέψουμε, αργά ή γρήγορα, στους Αγγλους τα αριστουργήματα αυτά και το χειρότερο, θα αναγνωρίσουμε ότι έχει δικαιώματα επ’ αυτών ο κλεπταποδόχος που είναι το Βρετανικό Μουσείο, αφού αυτό είναι ο αποδέκτης των προϊόντων του εγκλήματος του κακουργήματος της διακεκριμένης κλοπής αντικειμένων υψίστης καλλιτεχνικής και πολιτιστικής αξίας που διέπραξε ο λόρδος Ελγιν.
Το επιχείρημα ότι ο λόρδος Ελγιν απέκτησε νομίμως τα κλοπιμαία γιατί είχε την άδεια του ιδιοκτήτη τους που ήταν ο σουλτάνος, είναι αβάσιμο γιατί τα πράγματα αυτά είναι εκτός συναλλαγής, όπως είναι και ο Παρθενώνας και συνεπώς είναι άκυρη η άδεια να τα πάρει, που ίσως έδωσε ο σουλτάνος στον Ελγιν, όπως και κάθε πράξη διαθέσεώς τους.
*Επίτιμος αρεοπαγίτης, Καστόρειον Λακωνίας
