Κύριε διευθυντά
Με αφορμή το πρόσφατο κείμενο του αγαπητού συντάκτη σας κ. Πάσχου Μανδραβέλη «Τακτοποιώντας τα καταπατημένα», επιτρέψτε μου να εκφράσω μια διαφορετική άποψη.
Με διάθεση υπερβολής θα έλεγα ότι ο χειρότερος ιδιοκτήτης ακίνητης περιουσίας στην ιστορία της ανθρωπότητας μετά τη Magna Carta του Ιωάννη του Ακτήμονα είναι το ελληνικό Δημόσιο. Το Δημόσιο θα συνέχιζε αυτή του την απραξία ακόμη και σήμερα, αν δεν υπήρχαν τα δάνεια και οι τραπεζικές οφειλές που προέκυψαν μετά την παγκόσμια κρίση του 2009 και συγκεκριμένα με την «κακή» Αγροτική Τράπεζα κι άλλα «ευαγή ιδρύματα»… Η αμφισβήτηση της χρησικτησίας καθιστά τα δάνεια ανασφάλιστα και χωρίς εμπράγματες εγγυήσεις. Αρα, ή διαγράφονται τελείως οι οφειλές και οι αγρότες που τα διαχειρίζονται και παράγουν εδώ και 30 χρόνια, παύουν να έχουν οικονομική πλέον δραστηριότητα, ή τους μεταβιβάζονται μ’ ένα μικρό τίμημα κάνοντάς τους ιδιοκτήτες στο Ε9. Ετσι, με εγγύηση τα –μέχρι σήμερα– καταπατημένα αγροτεμάχια, ρυθμίζονται τα χρέη σύμφωνα με τον νόμο της δεύτερης ευκαιρίας ή με την πτώχευση.
Συμπέρασμα: καλά κάνει το Δημόσιο και ξεκαθαρίζει μια και καλή το θέμα. Θεωρώ μάλιστα, ότι επειδή το Δημόσιο θα έπρεπε να ασχολείται κυρίως με την ορθή διαχείριση των ιδιοκτησιακών του δικαιωμάτων από τους ιδιώτες, αυτό το θέμα θα μπορούσε να γίνει απαρχή και σε άλλες ιδιοκτησίες του (π.χ. τουριστικά ακίνητα), προφανώς με τη σύμφωνη γνώμη της Βουλής.
