Κύριε διευθυντά
Αναφορικά με το θέμα της τεχνητής νοημοσύνης σημειώνω ότι στην αγαπητή «Καθημερινή» έχουν δημοσιεύσει δημοσιογράφοι και αναγνώστες της πολλά κείμενα θεωρώντας a priori δεδομένη την προέλευση της τεχνητής νοημοσύνης, χωρίς να διατυπώνουν κάποια επιφύλαξη ή αμφισβήτηση. Επειδή υπηρέτησα τη Θέμιδα ως συλλειτουργός επί 45 χρόνια, από τα οποία τα 35 στο ΣτΕ και στον Α.Π., κρίνω απαραίτητο να διατυπώσω κατωτέρω τις επιφυλάξεις μου για το ως άνω θέμα και συγκεκριμένα για τις ενδεχόμενες συνέπειες της προέλευσής της.
1. Η τεχνητή νοημοσύνη είναι προϊόν της ανθρώπινης νοημοσύνης, ενδεχομένως εσφαλμένης.
2. Κατά το Ρωμαϊκό Δίκαιο, το οποίο διδάχτηκα από τον αείμνηστο Πετρόπουλο, καθηγητή του ΕΚΠΑ, ίσχυε, από την εποχή του μεγάλου Λατίνου νομικού Αιμ. Παπινιανού (142-212 μ.Χ.), η αρχή errare humanum est, δηλαδή το πλανάσθαι ανθρώπινον. Στο Ρωμαϊκό Δίκαιο έχουν τις ρίζες τους τα δίκαια των περισσότερων πολιτισμένων κρατών, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα. Κατά συνέπεια, αν η ανθρώπινη νοημοσύνη, που τροφοδοτεί την τεχνητή νοημοσύνη, είναι πλανεμένη τότε, ο δέκτης της τεχνητής νοημοσύνης θα έχει δεχθεί μη ορθή, πλανεμένη, λύση στο πρόβλημα που τον απασχολεί.
3. Ιδιαίτερα, η τεχνητή νοημοσύνη δημιουργεί, κατά την άποψή μου, όταν αναφέρεται σε νομικά θέματα, λ.χ. το κτηματολόγιο κ.λπ., σοβαρές επιφυλάξεις ως προς την ορθότητά της.
4. Αν ο δημιουργός της ανθρώπινης νοημοσύνης διάκειται δυσμενώς (εχθρικώς) προς εκείνον στον οποίο θα «καταλήξει» η τεχνητή νοημοσύνη, που δημιούργησε η ανθρώπινη νοημοσύνη, τότε ο δέκτης της λαθεμένης νοημοσύνης ζημιώνεται.
5. Η τεχνητή νοημοσύνη δεν έχει δοκιμασθεί πολλά έτη ώστε να γίνεται ανεπιφύλακτα αποδεκτή, για να ξέρει ο «λήπτης» της, όπως συμβαίνει λ.χ. στα μαθηματικά με την Ευκλείδειο γεωμετρία και το Πυθαγόρειο θεώρημα, που έχουν δοκιμασθεί δυόμισι χιλιάδες χρόνια περίπου και σήμερα κανείς δεν τα αμφισβητεί.
Με βάση όσα ανέφερα, δεν μπορεί να γίνει, κατά τη άποψή μου, ανεπιφύλακτα αποδεκτή η τεχνητή νοημοσύνη από τον «λήπτη».
*Επίτιμος Δικηγόρος στον Α.Π. και στο ΣτΕ
