Κύριε διευθυντά
Οι βιταμίνες και τα μέταλλα χρησιμοποιούνται συνήθως ως συμπληρώματα διατροφής, για την προαγωγή της υγείας και την πρόληψη των χρόνιων ασθενειών. Στο National Health and Nutrition Examination Survey III (1988-1994), σχεδόν το ήμισυ του πληθυσμού των ΗΠΑ ανέφερε ότι χρησιμοποιούσε τουλάχιστον ένα διατροφικό συμπλήρωμα. Επίσης, ένα «πολυβιταμινούχο» συμπλήρωμα ήταν το πιο συχνά χρησιμοποιούμενο σκεύασμα αυτής της κατηγορίας στις ΗΠΑ, ενώ φάνηκε ότι οι Αμερικανοί ξοδεύουν περίπου 11.800.000.000 δολάρια, κάθε χρόνο, για τα συμπληρώματα βιταμινών και μεταλλικών στοιχείων. Σε ό,τι αφορά τη χώρα μας, οι υπάρχουσες πληροφορίες υποδεικνύουν μία επίσης μεγάλη κατανάλωση παρόμοιων σκευασμάτων.
Πρόσφατα, το επιστημονικό περιοδικό Annals of Internal Medicine, που εκδίδεται από το American College of Physicians (τεύχος Δεκεμβρίου 2013) δημοσίευσε μία ανασκόπηση (μετανάλυση) 26 προγενεστέρων, που αφορούσαν τα συμπληρώματα διατροφής και συγκεκριμένα συμπληρώματα βιταμινών, μετάλλων και ιχνοστοιχείων, τον ρόλο τους στην πρόληψη συγκεκριμένων νοσημάτων και την αναγκαιότητα της λήψης τους από τον γενικό πληθυσμό (450.000 άτομα).
Οι μελετητές καταλήγουν στο ότι «τα περισσότερα πολυβιταμινούχα συμπληρώματα είναι αναποτελεσματικά, δεν εμποδίζουν την εμφάνιση χρόνιων ασθενειών ή τον θάνατο και ίσως η χρήση τους να μην είναι δικαιολογημένη και απαραίτητη». Εξέφρασαν λοιπόν τον προβληματισμό και τις επιφυλάξεις τους για τις πολυβιταμίνες ως μέσον πρόληψης ασθενειών και διαταραχών της υγείας, δεδομένου ότι η χρήση τους είναι ιδιαίτερα δημοφιλής και επενδύονται δισεκατομμύρια παγκοσμίως στη συγκεκριμένη αγορά. Να επισημάνουμε ότι οι συγγραφείς δεν αναφέρονταν στη θεραπευτική χορήγηση μεμονωμένων στοιχείων, π.χ. σιδήρου στη σιδηροπενική αναιμία, αλλά μόνο στην ενδεχόμενη προληπτική ενέργεια.
Οι ερευνητές αναφέρουν ότι δεν βρέθηκε κανένα αποδεικτικό στοιχείο για το ότι τα συμπληρώματα διατροφής που επελέγησαν είχαν κάποια επίπτωση στην εμφάνιση καρδιαγγειακών παθήσεων, καρκίνου ή θνησιμότητας σε υγιή άτομα, χωρίς γνωστές διατροφικές ελλείψεις. Εξάλλου, ορισμένα συμπληρώματα μπορεί να είναι ακόμη και βλαβερά.
Από όλες τις μελέτες, μόνο σε δύο φάνηκε να υπάρχει ένα μικρό, σχετικά οριακής σημασίας, όφελος από τη λήψη πολυβιταμίνης για τον καρκίνο στους άνδρες, αλλά όχι και για τα καρδιαγγειακά νοσήματα.
Συμπερασματικά, οι επιστήμονες που δημοσίευσαν τη σημαντική αυτή ανασκόπηση αναφέρουν ότι δεν βρέθηκε καμία ένδειξη για οποιαδήποτε επίδραση των διατροφικών δόσεων βιταμινών ή ανόργανων αλάτων, για καρδιαγγειακά νοσήματα, καρκίνο ή θνησιμότητα σε υγιή άτομα, χωρίς γνωστές διατροφικές ελλείψεις, για τη μέγιστη πλειονότητα των συμπληρωμάτων που εξέτασαν.
Τα οφέλη για την υγεία και ειδικότερα για την πρόληψη συγκεκριμένων νοσημάτων από τη λήψη των συμπληρωμάτων βιταμινών, μετάλλων και ιχνοστοιχείων παραμένουν, σύμφωνα με την αναφερθείσα μελέτη, μάλλον πρακτικώς περιορισμένα ή και ανύπαρκτα. Ταυτόχρονα υπάρχουν αποδείξεις ότι μια διατροφή πλούσια σε φρούτα, λαχανικά, όσπρια έχει σημαντικά οφέλη, εφόσον βέβαια αυτά καταναλώνονται στις ποσότητες και με τη συχνότητα που πρέπει.
Χαριλαος Δημοσθενοπουλος – Προϊστάμενος Διαιτολογικού Τμήματος ΓΝΑ Λαϊκό
Νικολαος Κατσιλαμπρος – Ομότιμος Καθηγητής Παθολογίας ΕΚΠΑ
Tο άλλοθι της ομερτά;
Kύριε διευθυντά
Ψηφίζεται τροπολογία στις περί τη διαφθορά ποινικές διατάξεις, σύμφωνα με την οποία οι κατηγορούμενοι για «ξέπλυμα βρώμικου» χρήματος και συναφή «περιουσιακά» αδικήματα θα μπορούν επιστρέφοντας τα «κλοπιμαία» να τύχουν «ειδικής ποινικής μεταχείρισης», στο πλαίσιο ειδικής συμφωνίας με τις δικαστικές αρχές, με το επιχείρημα/δέλεαρ της άμεσης είσπραξης από το Δημόσιο του δεσμευμένου «βρώμικου» χρήματος.
Φαίνεται όμως να αγνοείται το δεδομένο ότι σε αυτές τις περιπτώσεις διαφθοράς με δωροδοκίες κρατικών λειτουργών, «ξέπλυμα βρώμικου» χρήματος κ.λπ. αυτό που βγαίνει στον αφρό της δημοσιότητας (αν και όταν βγει) και που αποτελεί το περιουσιακό αντικείμενο της διαφθοράς είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου, π.χ. το 10% σε ποσό χρημάτων από το σύνολο διασπάθισης του δημοσίου χρήματος της κάθε υπόθεσης. Aυτό γιατί με τον τρόπο που διακλαδώνεται αυτό μέσω offshore εταιρειών και αχυρανθρώπων, μέσω απορρήτων τραπεζικών καταθέσεων και επενδύσεων ανά την υφήλιο, το υπόλοιπο 90% παραμένει αλώβητο και ανεξιχνίαστο. Πολύ εύκολα λοιπόν ο κατηγορούμενος για τη συγκεκριμένη πράξη και για το συγκεκριμένο ποσό που κατηγορείται θα επιστρέψει το 10% για να «καταδικαστεί» σε λίγα χρόνια με αναστολή, ώστε να απολαύσει ανενόχλητος το άλλο 90%, χωρίς να εκτίσει ούτε μία μέρα στη φυλακή. Σε ποια άλλη χώρα τόσο υψηλές ποινές δίνονται με αναστολή και εξαγορά; Oταν παράλληλα οι οφειλέτες μερικών χιλιάδων στην εφορία απειλούνται με άμεσο εγκλεισμό στη φυλακή;
Θα δοθεί λοιπόν αμνηστία σε αυτούς που με διασπάθιση δημοσίου χρήματος συνέβαλαν καθοριστικά στην ουσιαστική πτώχευση της χώρας και όλων μας; Για να επωφεληθεί το Δημόσιο πινακίου φακής σε σύγκριση με τα κλαπέντα και με αυτά που δεν θα βρεθούν ποτέ;
Tο σημαντικότερο: Πώς θα αποτραπούν οι σημερινοί και οι επίδοξοι μελλοντικοί καταχραστές; Oταν θα ξέρουν ότι δεν ρισκάρουν ισόβια, αλλά μερικά χρονάκια με αναστολή, δηλαδή τίποτα, δίνοντας μόνο το μικρό μέρος των «κλοπιμαίων» για τα οποία έχει κινηθεί και περιοριστεί σε αυτά η ποινική διαδικασία;
H πρόβλεψη για εξαίρεση πολιτικών προσώπων και άλλων υψηλά ισταμένων πρακτικά ακυρώνεται, γιατί σε μια υπόθεση π.χ. όπως αυτή περί τα εξοπλιστικά –του κ. Kάντα– το μικρό ψάρι δεν θα χρειάζεται να αποκαλύψει στοιχεία για τους άνωθεν, αφού θα αρκεί να επιστρέψει κατά την προκαταρκτική εξέταση τα υπ’ αυτού «καταχρασθέντα» και να βραχυκλώσει έτσι την περαιτέρω έρευνα. Συγκρίθηκε το ποσό της άμεσης ωφέλειας του Δημοσίου με αυτό της εν δυνάμει ζημίας από την κατάχρηση που πρόκειται να προκληθεί τώρα και στο μέλλον με τη ρύθμιση αυτή; Σε κάθε περίπτωση, η έντιμη και έννομη λειτουργία του Δημοσίου δεν μπορεί να μπει σε χρηματιστήριο ή σε πλειοδοσία.
Προέχει η αποκατάσταση της ηθικής τάξης και η παραδειγματική τιμωρία για να αποτραπούν στο μέλλον παρόμοια φαινόμενα σε όλες τις βαθμίδες της ιεραρχίας. Σκοπός του ποινικού δικαίου δεν είναι μόνον η τιμωρία των ενόχων, αλλά κυρίως η δι’ αυτής αποτροπή μελλοντικών αδίκων πράξεων.
H εμμονή παρ’ όλα αυτά στη νέα ρύθμιση ευλόγως θα οδηγήσει την κοινή γνώμη στο να πιστέψει ότι η άμεση επιστροφή των χρημάτων αποτελεί απλό άλλοθι για ουσιαστική αμνηστία των ήδη διαπραχθέντων αδικημάτων και ασυλία – ασυδοσία για τους μελλοντικούς αυτουργούς.
Λαμπρος Pοϊλος – Συνταξιούχος δικηγόρος παρ’ Aρείω Πάγω – συγγραφέας