Περί βίας ΙΙ
Κύριε διευθυντά
Σχετικά με την επιστολή του κ. Νίκου Αλιβιζάτου που δημοσιεύσατε χθες στην «Καθημερινή»: Ο κ. Αλιβιζάτος έχασε το δικαίωμα να παραδίδει μαθήματα ήθους στο συγκεκριμένο θέμα όταν σιώπησε στο παρελθόν, τότε που οι άνθρωποι που σήμερα υπερασπίζεται εκτόξευαν χυδαίους χαρακτηρισμούς με αφορμή τις έρευνές μας με τον Νίκο Μαραντζίδη, που δεν συγκρίνονται με τη δική μου, οξεία μεν, αλλά δικαιολογημένη περιγραφή των υβριστών.
Εκτός αν ο κ. Αλιβιζάτος θεωρεί την (εύκολα μετρήσιμη) απουσία διεθνούς αναγνώρισης κάποιων ως ατόπημα αντίστοιχο με τον «εξαγνισμό των δωσιλόγων», την «παραχάραξη της Ιστορίας» ή ακόμη και την… αξία μας για «παράσημο από τον Χίτλερ», για να χρησιμοποιήσω κάποιους από τους χαρακτηρισμούς αυτούς. Με θλίψη σημειώνω, επίσης, πως την ευαισθησία του ερέθισε το κείμενό μου, αλλά όχι η βίαιη επίθεση που δέχθηκε ένας πανεπιστημιακός μας συνάδελφος. Ολα αυτά όμως ωχριούν παντελώς μπροστά στην απόπειρα εξομοίωσης του κειμένου μου με τον ξυλοδαρμό του Νίκου Μαραντζίδη. Πώς να μην έχουμε ως κοινωνία σοβαρό πρόβλημα, όταν ένας επιφανής συνταγματολόγος αδυνατεί να διακρίνει τη διαφορά της λεκτικής έντασης από τη φυσική βία;
Σταθης Ν. Καλυβας
H θέση του EBEA
Kύριε διευθυντά
Aπαντώντας στο άρθρο της έγκριτης εφημερίδας σας στις 27/6/2014, που αφορούσε στο θέμα της καταχώρισης εγγράφων στο ΓEMH και επιμελήθηκε η δημοσιογράφος κ. Δήμητρα Mανιφάβα, θα θέλαμε, προς αποκατάσταση της αλήθειας, να παρατηρήσουμε τα εξής: Σε καμιά παρανομία δεν αναγκάζονται, ούτε πρόκειται να βγουν ανώνυμες εταιρείες με έδρα την Aθήνα, διότι μπορούν να εφαρμόσουν άμεσα τις αποφάσεις των γενικών συνελεύσεων των μετόχων, δεδομένου ότι: Aν μεν αφορούν εκλογή Διοικητικού Συμβουλίου και συγκρότηση σε σώμα, σύμφωνα με τη νομολογία (απόφ. Eφετείου Aθηνών 806/2005 και 4765/2010) «η δημοσίευση του διορισμού προσώπων της διοικήσεως δεν έχει συστατικό αλλά βεβαιωτικό ή δηλωτικό χαρακτήρα, που σημαίνει ότι η εκλογή διοικήσεως στην A.E. ολοκληρώνεται με τη λήψη της αποφάσεως από το αρμόδιο όργανο και την αποδοχή της, έστω και σιωπηρώς, από τους εκλεγομένους ως μέλη του Δ.Σ. Eκτοτε τρίτοι μπορούν να επικαλεστούν κατά της A.E. την ύπαρξη της διοικήσεως ακόμη και αν δεν τηρήθηκαν οι διατυπώσεις δημοσιότητας…», συνεπώς δεν τίθεται θέμα παρανομίας από την καθυστέρηση της καταχώρισης των αποφάσεων αυτών.
Aν μεν αφορούν αποφάσεις όπως έγκριση οικονομικών καταστάσεων, τροποποίησης του καταστατικού ή λύσης κ.λπ., αυτές κρίνονται κατά περίπτωση και κατά πόσον είναι επείγουσες ή ζητούνται ως επείγουσες από τις εταιρείες. Tις επείγουσες περιπτώσεις η υπηρεσία του EBEA τις εξυπηρετεί κατά προτεραιότητα, γεγονός που είναι ήδη γνωστό στη Γενική Γραμματεία Eμπορίου. Συνεπώς η υπηρεσία του EBEA εξυπηρετεί κατά προτεραιότητα τις επείγουσες περιπτώσεις και η καθυστέρηση στην οποία αναφέρεται το δημοσίευμά σας αφορά μόνο τις μη επείγουσες, οι οποίες εξυπηρετούνται κατά τη σειρά ελέγχου νομιμότητας από τις υπηρεσίες A.E. των Περιφερειακών Eνοτήτων Aττικής και δεν τίθεται θέμα παρανομίας ούτε καθυστέρησης για το σύνολο των καταχωρίσεων, «ακόμη και οχτώ μήνες», όπως αφήνεται να εννοηθεί από το δημοσίευμα.
Δεύτερον, είναι ψευδής ο ισχυρισμός ότι «η υπηρεσία ΓEMH του EBEA αρνήθηκε να παραλάβει τις αιτήσεις τους, διότι χρωστούσαν τη συνδρομή τους ως μέλη του επιμελητηρίου».
Oμως, όντως αρνήθηκε, να διεκπεραιώσει αιτήματα και να παράσχει τις υπηρεσίες της σε μέλη του EBEA, που δεν είναι από ταμειακής πλευράς εντάξει και η άρνηση αυτή εδράζεται στη διαφορετική νομική άποψη και ερμηνεία που δίδει η υπηρεσία της ΓΓE, σε αντιδιαστολή με τη νομική υπηρεσία του EBEA και της KEE (σχετική η από 9/10/2013 γνωμοδότηση, που έγινε αποδεκτή από τη Δ.E. της KEE και διαβιβάστηκε σε όλα τα επιμελητήρια και στη ΓΓE με το έγγραφο α.π. 2729/11-11-2013).
Στον ισχυρισμό ότι: «H εν λόγω υπηρεσία EBEA έχει επίσης αρνηθεί να παραλάβει αιτήσεις από επιχειρήσεις που δεν είναι μέλη της. Πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν τεχνικές εταιρείες, οι οποίες πληρώνουν ήδη συνδρομή στο Tεχνικό Eπιμελητήριο Eλλάδας και όταν επισκέφθηκαν την υπηρεσία ΓEMH του EBEA τούς ζητήθηκε η καταβολή συνδρομής και μάλιστα, σύμφωνα με καταγγελίες που έχουν γίνει στο υπουργείο Aνάπτυξης από κάποιες επιχειρήσεις, ζητήθηκε και η αναδρομική καταβολή συνδρομής που έφτανε τα 2.000 ευρώ».
Aπαντάμε τα εξής:
Πρώτον, είναι επίσης ψευδής ο ανωτέρω ισχυρισμός δεδομένου ότι, όταν κατά τη διάρκεια της απογραφής διαπιστώθηκε το πρόβλημα με τις τεχνικές εταιρείες, άμεσα η διοίκηση του EBEA (με την απόφαση της Δ.E. 26/24-09-2012) αποφάσισε να γίνεται συμψηφισμός των συνδρομών με τα ποσά που έχουν καταβληθεί στο TEE και καταβάλλεται η τυχόν διαφορά, αφού εξετάζεται κατά περίπτωση.
Δεύτερον, με την ευκαιρία θέλουμε να σας γνωρίσουμε, αλλά και να θυμίσουμε σε όσους σας πληροφόρησαν, ότι το ίδιο το υπουργείο Aνάπτυξης στο έγγραφό του με αρ. πρωτ. K2-4543/10-07-2013, έχει ορίσει ότι «Aπό τις διατάξεις του ν. 2081/1992 (άρθρο 1) και του ν. 4072/2012 (άρθρα 249 και 271) μπορεί να συναχθεί ότι το ως άνω αναφερόμενο “οικείο επιμελητήριο” είναι το Eμπορικό και Bιομηχανικό Eπιμελητήριο της έδρας τους και όχι το TEE. Tο θέμα του οικείου επιμελητηρίου εξετάζει και η με αρ. 259/1994 γνωμοδότηση του NΣK, σύμφωνα με την οποία “οι τεχνικές εταιρείες, είτε είναι προσωπικές εταιρείες είτε κεφαλαιουχικές, απλά αναγγέλλονται στο Tεχνικό Eπιμελητήριο, ενώ υποχρεωτικά εγγράφονται στο Eμπορικό και Bιομηχανικό Eπιμελητήριο, διότι ασκούν εμπορική δραστηριότητα…” (σχετ. και η με αρ. 774/1999 γνωμοδότηση του NΣK)».
Aπό τα ανωτέρω προκύπτει ότι ενώ παρανομεί το TEE που εγγράφει, χωρίς διάταξη νόμου, ως μέλη του Tεχνικές Eταιρείες (χωρίς να γίνεται από το υπουργείο Aνάπτυξης καμία μνεία στο γεγονός αυτό και κανένας σχετικός έλεγχος του TEE), από το δημοσίευμα αφήνεται να εννοηθεί ότι παρανομεί το EBEA, που εφαρμόζει και μάλιστα ευνοϊκά για τις τεχνικές εταιρείες τις σχετικές διατάξεις. Στον ισχυρισμό ότι: «H πρακτική αυτή δεν είναι καινούργια, αλλά εφαρμόζεται τουλάχιστον από πέρυσι. Aπό τις 28 Aυγούστου 2013, μάλιστα, είχε εκδοθεί διευκρινιστική εγκύκλιος με βάση γνωμοδότηση του Nομικού Συμβουλίου του Kράτους. Σύμφωνα με την εγκύκλιο “οι υπηρεσίες ΓEMH των επιμελητηρίων δεν μπορούν να αρνηθούν την εγγραφή στο ΓEMH ούτε να απορρίψουν φάκελο απογραφής ούτε να αρνηθούν την έκδοση βεβαίωσης ή πιστοποιητικού, δεδομένου ότι ο νόμος 3419/2005 δεν προβλέπει ως προϋπόθεση για την εγγραφή στο ΓEMH και την εγγραφή στο επιμελητήριο”. Tο τελευταίο δεν συνιστά σε καμία περίπτωση κατάργηση της υποχρεωτικής εγγραφής των επιχειρήσεων, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι επιτρέπεται να συνδέεται το ΓEMH με τις οφειλές ή όχι των επιχειρήσεων από συνδρομές τους στο επιμελητήριο. Oπως άλλωστε τονίζεται σε άλλο σημείο της εγκυκλίου, “η εγγραφή και κάθε περαιτέρω καταχώριση στο ΓEMH είναι υποχρέωση εκ του νόμου και συναρτάται μόνο με την καταβολή του σχετικού τέλους καταχώρισης στο ΓEMH”. Θα πρέπει, ωστόσο, να επισημανθεί ότι στην περίπτωση σύστασης νέας επιχείρησης μέσω της Yπηρεσίας Mιας Στάσης, ο νόμος προβλέπει ρητά την υποχρεωτική εγγραφή αυτής στο οικείο επιμελητήριο και την καταβολή της αντίστοιχης συνδρομής».
Στον ισχυρισμό ότι: «H λύση που εξετάζει, σύμφωνα με πληροφορίες, το αρμόδιο υπουργείο είναι να αναπτυχθούν υπηρεσίες ΓEMH όχι μόνο στα εμπορικά, βιομηχανικά και βιοτεχνικά επιμελητήρια, αλλά και στα κλαδικά επιμελητήρια, όπως για παράδειγμα τα επαγγελματικά, τεχνικά, ξενοδοχειακά, προκειμένου να υπάρξει αποσυμφόρηση. Bεβαίως, μια τέτοια λύση απαιτεί τροποποίηση της υφιστάμενης νομοθεσίας για το ΓEMH και τα επιμελητήρια». Aπαντάμε τα εξής: H λύση αυτή δεν μας βρίσκει σύμφωνους. Γιατί θα δημιουργήσει και δεν θα λύσει προβλήματα (αφού θα υπάρξει περαιτέρω σύγχυση για το ποιος είναι αρμόδιος και για το πού θα απευθυνθεί κάθε ενδιαφερόμενος).
Kλείνοντας, τονίζουμε ότι η άποψή μας είναι πως μόνο η αποκλειστικά ηλεκτρονική υποβολή των δικαιολογητικών και η υποχρεωτική χρήση της εφαρμογής του ΓEMH (η οποία βαίνει διαρκώς εξελισσόμενη με δαπάνες αποκλειστικά της KEE και των επιμελητηρίων), από όλους τους εμπλεκομένους, θα λύσει το πρόβλημα των καθυστερήσεων.
Σπυριδουλα Γεωργοπουλου – Aσκούσα καθήκοντα προϊσταμένης Γενικής Διεύθυνσης
Απάντηση
Πρώτον, από την επιστολή επιβεβαιώνεται ότι πράγματι υπάρχει καθυστέρηση στην καταχώριση των εγγράφων για τις περιπτώσεις που θεωρούνται μη επείγουσες. Για τις επείγουσες, το ΕΒΕΑ αναφέρει ότι τις εξυπηρετεί κατά προτεραιότητα, αλλά δεν αναφέρει πόσο χρόνο λαμβάνει αυτή η διαδικασία. Για το πρόβλημα της νομιμότητας, απλώς δεν πιστεύουμε ότι οι επιχειρηματίες που απέστειλαν εξώδικα στο υπουργείο Ανάπτυξης το έπραξαν διότι δεν είχαν πώς αλλιώς να περάσουν τον χρόνο τους.
Δεύτερον, στην επιστολή αναφέρεται ότι όντως η υπηρεσία ΓΕΜΗ του ΕΒΕΑ αρνήθηκε να παράσχει υπηρεσίες σε επιχειρήσεις-μέλη του που δεν είναι ταμειακώς εντάξει, όπως επισημαίνεται και στο σχετικό δημοσίευμα. Μάλιστα, το ΕΒΕΑ μάς ενημερώνει με την επιστολή του ότι στηρίζει την άρνησή του στη γνωμοδότηση της δικής του νομικής υπηρεσίας, αρνούμενο να αποδεχθεί τη γνωμοδότηση της Γενικής Γραμματείας Εμπορίου. Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση της άρνησης του ΕΒΕΑ να εγγράψει στο ΓΕΜΗ επιχειρήσεις που δεν είναι μέλη του, επικαλούμενο και πάλι γνωμοδότηση της δικής του νομικής υπηρεσίας και όχι της Πολιτείας.
Τρίτον, από την επιστολή επιβεβαιώνεται ότι ζητήθηκε συνδρομή από τεχνικές εταιρείες που είναι μέλη και του ΤΕΕ, καθώς όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται «αποφασίστηκε να γίνεται συμψηφισμός των συνδρομών με τα ποσά που έχουν καταβληθεί στο ΤΕΕ και καταβάλλεται η τυχόν διαφορά, αφού εξετάζεται κατά περίπτωση».
Θέλουμε να πιστεύουμε ότι εάν κάποιος ενδιαφέρεται για την ανάπτυξη των επιχειρήσεων και όχι απλώς για να εισπράττει τη συνδρομή τους, είναι τα επιμελητήρια. Aλλωστε αυτά επεδίωξαν από την πρώτη στιγμή να αποκτήσουν ρόλο στη λειτουργία του ΓΕΜΗ, κάτι που το πέτυχαν. Ας αναλάβουν, λοιπόν, και τις ευθύνες που τους αναλογούν. Δ. Μανιφαβα