Αριστεία και αθλιότητες
Κύριε διευθυντά
Διάβασα στον ημερήσιο Τύπο και είδα φωτογραφίες νεαρών αγοριών και κοριτσιών, που πέτυχαν υψηλόβαθμες βαθμολογίες στις Πανελλήνιες Εξετάσεις. Είναι νέα παιδιά με καθαρά πρόσωπα και με ακόμα πιο καθαρά μυαλά, που με μεγάλη σεμνότητα ομολόγησαν ότι η επιτυχία τους αυτή οφείλεται στη σκληρή εργασία. Θέλω να συγχαρώ όχι μόνο αυτούς, αλλά και όλα τα άλλα παιδιά, που και εκείνα, με σκληρή εργασία και ασφαλώς στερούμενα ορισμένων απολαύσεων και διασκεδάσεων, επέτυχαν την είσοδό τους στα ΑΕΙ. Ο Θεός μαζί τους.
Από την άλλη μεριά, διαβάζω ότι πολύ συχνά, φοιτητές προπηλακίζουν και χειροδικούν εναντίον καθηγητών, ότι τους κτίζουν με τούβλα την πόρτα του γραφείου τους, τους απομονώνουν σε κλειδωμένες αίθουσες εκβιάζοντάς τους να υπογράψουν αιτήματά τους, μπουκάρουν και διαλύουν συγκεντρώσεις «αντιφρονούντων» και όλα αυτά, χωρίς να τους επιβάλλεται καμιά πειθαρχική ποινή. Ακόμα, παρέχεται ανοχή στην παραβίαση του ασύλου σε ομάδες που καταλαμβάνουν χώρους εντός των πανεπιστημίων για να καταντήσουν γιάφκες και ορμητήρια τρομοκρατών.
Αυτή, δυστυχώς, είναι η πραγματική κατάσταση σε ορισμένα (ευτυχώς ελάχιστα) ΑΕΙ. Η διοίκησή τους από τον πρύτανη μέχρι τον τελευταίο διοικητικό υπάλληλο απεδείχθη ανίκανη να προστατέψει το άσυλο και τις εγκαταστάσεις των ανώτατων πνευματικών ιδρυμάτων μας, αλλά το αποκορύφωμα της αθλιότητας έγινε προ ολίγων ημερών: Δόθηκε άδεια (από ποιον υπεύθυνο) σε μια ομάδα (συγκεκριμένα σε ποιαν) να οργανώσει στον ιερό χώρο του πανεπιστημίου «πνευματική(;) συγκέντρωση», κατά την οποία ακούστηκε με απ’ ευθείας σύνδεση(!) από τον Κορυδαλλό η φωνή ενός αιμοσταγούς δολοφόνου να στέλνει τα «μηνύματά του» στους συμμετέχοντες. Σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου αν συνέβαινε αυτό θα είχαν παραιτηθεί όλοι οι υπεύθυνοι. Αλλά, δυστυχώς, η σημερινή διοίκηση όχι μόνον απεδείχθη αναποτελεσματική, αλλά και ότι έχει χάσει την κοινωνική ευαισθησία που επιβάλλει το λειτούργημά της.
Γιωργος Ζαμπικος
Αποδοχές στρατιωτικών
Κύριε διευθυντά
Θερμά συγχαρητήρια, διότι στην πρώτη σελίδα της 6ης Ιουλίου 2014 της έγκριτης εφημερίδας σας και περαιτέρω σε επόμενη σελίδα, αναδείξατε εκτενώς τις αδικαιολόγητες και κραυγαλέες ανισότητες που υφίστανται στο Δημόσιο. Επειδή στα ανωτέρω δεν περιελήφθησαν στοιχεία για τις αποδοχές των Ελλήνων στρατιωτικών, θα ήθελα να επισημάνω συνοπτικά τα ακόλουθα:
– Οι στρατιωτικοί έχουν στο Δημόσιο τις χαμηλότερες ετήσιες καθαρές αποδοχές.
– Ακόμη και ο Α/ΓΕΕΘΑ, που βρίσκεται στην κορυφή της στρατιωτικής ιεραρχίας και ηγείται του συνόλου των Ενόπλων μας Δυνάμεων, έχοντας τις υψηλότερες μεταξύ των στρατιωτικών αποδοχές, ευτελίζεται με βασικό μισθό κατώτερο του Πρωτοδίκη, ο οποίος βρίσκεται στην απαρχή της μισθολογικής κλίμακας των δικαστικών και κατώτερες υπαλλήλου Μέσης Εκπαιδεύσεως του υπουργείου Οικονομικών.
– Οι στρατιωτικοί συνταξιούχοι έχουν ήδη υποστεί μειώσεις ετησίων καθαρών αποδοχών 65%.
Ας σημειωθεί ότι στην Αγγλία οι αποδοχές του αντίστοιχου Α/ΓΕΕΘΑ είναι υψηλότερες του Βρετανού πρωθυπουργού, ενώ στις ΗΠΑ οι αποδοχές του Αμερικανού Α/ΓΕΕΘΑ είναι μεγαλύτερες του Αμερικανού αρχιδικαστή, που προεδρεύει του ανώτατου δικαστηρίου των ΗΠΑ.
Ιωαννης Μπουλουκος – Απόστρατος αξιωματικός Πολεμικού Ναυτικού
Ο Αχελώος και η ύδρευση της Αθήνας
Κύριε διευθυντά
Ο κίνδυνος λειψυδρίας για την Αθήνα είναι άμεσος και ο μόνος τρόπος αντιμετωπίσεώς του είναι η μεταφορά νερού από τον Αχελώο. Ο κίνδυνος αυτός είναι γνωστός στη Διεύθυνση Υδραυλικών Eργων του υπουργείου Υποδομών καθώς και στην ΕΥΔΑΠ. Γνωρίζουν ότι το καλοκαίρι του 1993 κινδύνεψε από λειψυδρία η Αθήνα και ότι για την αντιμετώπιση αυτού του κινδύνου το τότε υπουργείο Δημοσίων Eργων είχε προκηρύξει μειοδοτικό διαγωνισμό για τη μεταφορά νερού με πλοία από τις εκβολές του Αχελώου στην περιοχή των Aσπρων Σπιτιών της Φθιώτιδας και τη μεταφορά του από εκεί στη διώρυγα που μεταφέρει νερό από το φράγμα του Μόρνου στην Αθήνα, μέσω της κατασκευής σιδερένιου αγωγού.
Ο διαγωνισμός διεξήχθη και αναδείχθηκε ο μειοδότης. Κατά τη διαδικασία όμως υπογραφής της σχετικής συμβάσεως, ανέκυψαν ορισμένα ζητήματα, τα οποία δεν είχαν προβλεφθεί μέσα στον πυρετό της μεγάλης ανάγκης. Η καθυστέρηση που προέκυψε για την αντιμετώπισή τους και οι ισχυρές βροχοπτώσεις που επακολούθησαν τον Νοέμβριο συνέβαλαν στην αποτροπή της δαπάνης γι’ αυτό το έργο. Μάλιστα, ο κίνδυνος λειψυδρίας ήταν τόσο μεγάλος που οδήγησε το υπουργείο να εξετάσει, παράλληλα με τη μεταφορά νερού με τα πλοία, και την απευθείας ανάθεση του έργου για την κατασκευή αγωγού μεταφοράς νερού από τον Αχελώο στο υδραγωγείο του Μόρνου. Δηλαδή ενός έργου άκρως αντιοικονομικού, που συνεπάγετο πέραν της τεράστιας δαπάνης κατασκευής του και τεράστια έξοδα λειτουργίας.
Δυστυχώς το μέγα πρόβλημα της επάρκειας ύδατος για την ύδρευση της Αθήνας μόνο με τα νερά του Αχελώου μπορεί να αντιμετωπιστεί και μαζί με αυτό, θα αντιμετωπιστούν και προβλήματα υδρεύσεως άλλων περιοχών, που μεσοπρόθεσμα θα παρουσιαστούν. Είναι συνεπώς αδήριτος η ανάγκη τα νερά του Αχελώου να παραμείνουν ως «απόθεμα ασφαλείας» για την ύδρευση της Αθήνας, να αποδεσμευτούν από την άρδευση της Θεσσαλίας, και να αρχίσει η σύνταξη για τις απαραίτητες μελέτες και ο προγραμματισμός των αναγκαίων έργων.
Δεν πρέπει να διαφεύγει την προσοχή των πολιτειακών παραγόντων, κυρίως όμως των αρμοδίων υπηρεσιακών παραγόντων, ότι για πολλά χρόνια οι ανάγκες για ύδρευση της Αθήνας έχουν στερήσει την άρδευση του κάμπου της Κωπαΐδας από τα νερά της λίμνης Υλίκης, παρά τη συμβατική υποχρέωση του κράτους να επιτρέπει την απόληψη από αυτήν 150 εκατομμυρίων κυβικών μέτρων ύδατος για την άρδευσή της. Είναι εξάλλου γνωστά τα σοβαρά επεισόδια που δημιουργήθηκαν μεταξύ των κατοίκων για το μοίρασμα των λιγοστών νερών από τις πηγές του βοιωτικού Κηφισού το καλοκαίρι του 1977, και αντιλαμβάνεται ο καθένας το μέγεθος του προβλήματος όταν το κράτος, πέραν του ζητήματος λειψυδρίας της πρωτεύουσας, θα υποχρεωθεί να αποζημιώνει και τους γεωργούς της Κωπαΐδας, επειδή αποφάσισε να αρδεύσει τη θεσσαλική πεδιάδα «παίρνοντας τα δικά τους νερά». Το αρδευτικό πρόβλημα της Θεσσαλίας πρέπει να αντιμετωπιστεί με άλλους τρόπους και κυρίως με την ανάπτυξη μη υδροβόρων καλλιεργειών, με οικονομία νερού και με την ενδεχόμενη χρησιμοποίηση σημαντικού μέρους της πεδιάδος της για την ανάπτυξη ανταγωνιστικής κρεατοπαραγωγής, η ύπαρξη της οποία είναι καθοριστική για την εθνική οικονομία, μέσα από αποζημίωση των ιδιοκτησιών εκείνων οι οποίες θα παραδοθούν στην ανάπτυξη μεγάλων μονάδων κρεατοπαραγωγής.
Δημητριος Κοτσωνης – Πολιτικός μηχανικός
Οι πολιτικοί και η κρίση
Κύριε διευθυντά
Επειτα από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας – Μεταπολίτευση, η οικονομική κατάσταση της χώρας πήγε από το κακό στο χειρότερο.
Προ του κινδύνου χρεοκοπίας η κυβέρνηση αναγκάστηκε να ζητήσει δάνεια από την Ε.Ε.-ΔΝΤ.
Ο ελληνικός λαός τράβηξε και τραβάει τα πάνδεινα, οι απολαβές του μειώθηκαν, η περιουσία του έχασε μέρος της αξίας της και πολλοί βρέθηκαν χωρίς δουλειά, και άλλα πολλά. Οι πολιτικοί έχουν παραδεχθεί ότι μερικοί εξ αυτών πλούτισαν εις βάρος του ελληνικού λαού.
Περιμένουμε αυτοί οι πολιτικοί και άλλοι να δικαστούν, να δημευθεί η περιουσία τους και να επαναπατριστούν τα χρήματα που σφετερίστηκαν.
Ε. Γεωργιου
Βουλή των εφήβων
Κύριε διευθυντά
Στο φύλλο της Τρίτης 8/7/14 διάβασα όλα τα σχετικά με τη Βουλή των Εφήβων. Μερικά σχόλια ολίγον εικονοκλαστικά. 1. Είναι η Βουλή (sic) γνήσια αντιπροσωπευτική των μαθητών; 2. Προσφέρει κάτι το ουσιαστικό ή εθίζονται οι νέοι σε μια γλώσσα παρόμοια με αυτή των πολιτικών, των κατά γενική ομολογία αποτυχόντων, τουλάχιστον σε μεγάλο βαθμό. 3. Μήπως στο πλαίσιο της αλλαγής της ελληνικής πολιτείας από αγκυλώσεις και καταβολές, οι οποίες ίσως κάποτε είχαν νόημα, θα έπρεπε να καταργηθεί. Αλλωστε, οι νέοι μπορούν, στο πλαίσιο των δικαιωμάτων τους, και με το δικαίωμα ψήφου, να συνεισφέρουν ουσιαστικότερα στη μεταβολή επί τα βελτίω της ελληνικής πολιτείας.
Γεωργιος Τσωχος – Ομοτ. καθ. ΑΕΙ