Για τον Μανόλη Αναγνωστάκη

Κυβέρνηση και αντιπολίτευση

Κύριε διευθυντά

Τα άτομα που ασχολούνται με την πολιτική θα πρέπει να είναι ειδικής κατηγορίας άνθρωποι, εκτός εάν η πολιτική τούς μεταμορφώνει, μεταφυσικά, δίκην Κίρκης, στην καλύτερη περίπτωση σε αφερέγγυους και ανακόλουθους. Θα περιοριστώ σε αυτό και δεν θα αναφερθώ στο θέμα της ηθικής τους σε σχέση με τη διαχείριση του δημόσιου χρήματος. Είναι τα άτομα που το ίδιο πράγμα το βλέπουν άσπρο ή μαύρο ανάλογα με το αν είναι στην κυβέρνηση ή την αντιπολίτευση. Στηρίζονται στο ότι οι άθρωποι ξεχνούν εύκολα και πιστεύουν ότι μπορούν να λένε κάθε φορά ό,τι τους καπνίσει. Σήμερα όμως υπάρχει το Internet και έτσι θυμόμαστε τι λένε κάθε φορά. Θα αναφερθώ σε μερικά παραδείγματα για να στηρίξω τον ισχυρισμό μου.

Ξεκινάω με το πιο πρόσφατο θέμα της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ. Αν ακούσει κάποιος τι έλεγε ο Σαμαράς όταν ήταν στην αντιπολίτευση πριν από δύο χρόνια, για το θέμα αυτό, θα νομίσει ότι ακούει τον Τσίπρα σήμερα. Είμαι βέβαια σίγουρος ότι εάν ο Τσίπρας ήταν στην κυβέρνηση,  θα προχωρούσε και ο ίδιος στην ιδιωτικοποίηση αφού αυτό αποτελεί κοινοτική υποχρέωση, για την εισαγωγή ανταγωνισμού και το σπάσιμο των κρατικών μονοπωλίων στο σύστημα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας (η Ιταλία έχει κάνει το ίδιο πριν από 12 χρόνια και σε όλες τις σύγχρονες δυτικές χώρες υπάρχουν και ιδιωτικές εταιρείες παραγωγής ηλεκτρισμού).

Οταν ο Σημίτης επιχείρησε να ιδιωτικοποιήσει την Ολυμπιακή, ο Καραμανλής, ο κατά Γιανναρά βραχύς, καταψήφισε το σχετικό νομοσχέδιο και διέγραψε τον Μάνο και δύο άλλους βουλευτές οι οποίοι ψήφισαν «παρών». Ολοι γνωρίζουν βέβαια σήμερα ότι ο Καραμανλής αργότερα, ως κυβέρνηση, ιδιωτικοποίησε την Ολυμπιακή.

Ο Γιωργάκης ήταν ο πρώτος που είχε ταχθεί υπέρ της ιδρύσεως ιδιωτικών πανεπιστημίων, ρύθμιση την οποία καταψήφισε όταν ήρθε η ώρα αναθεώρησης του άρθρου 16 του Συντάγματος, διότι τότε ήταν στην αντιπολίτευση.

Ολοι γνωρίζουμε τις τεράστιες ζημίες που υφίσταται η εθνική οικονομία από τις συχνές, για ψύλλου πήδημα, απεργίες που κηρύσσουν τα συνδικάτα. Η κυβέρνηση του Ανδ. Παπανδρέου είχε ετοιμάσει σχέδιο νόμου, με βάση το οποίο για την κήρυξη απεργίας θα έπρεπε να ταχθούν υπέρ, με ψηφοφορία, το πενήντα τοις εκατό συν ένα των μελών του συνδικάτου (το περίφημο άρθρο 4). Ο Μητσοτάκης, τότε στην αντιπολίτευση, αντί να υποστηρίξει το θεόσταλτο δώρο που καμιά δεξία κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να περάσει, το πολέμησε, με αποτέλεσμα ο Παπανδρέου να το αποσύρει. Την ίδια ρύθμιση σκοπεύει να περάσει ο Σαμαράς, αλλά αν δεν κάνω λάθος, δεν τη δέχεται ο Βενιζέλος ο οποίος θα την ψήφιζε αν δεν την είχε αποσύρει ο Παπανδρέου.

Γεωργιος Κωνσταντινου – Ζωγράφου

Aπό την Eταιρεία Σπουδών

Kύριε διευθυντά

Στο φύλλο της 23ης Iουλίου δημοσιεύσατε μια νεκρολογία για τον πρώην διευθυντή της Bουλής Θωμά Παπαδόπουλο, όπου ο συντάκτης της, κ. Xρήστος Mούλιας, κάνει λόγο και στην έκδοση από τον εκλιπόντα του θεατρικού έργου «Δαυίδ».

Συγκεκριμένα αναφέρει: «[…] Tο προϊόν των ερευνητικών του αναζητήσεων είναι ογκώδες και μεταξύ άλλων ξεχωρίζει η κριτική έκδοση ενός διαλογικού στιχουργήματος με τον τίτλο “Δαυίδ”, άγνωστου Xιώτη ποιητή, που ανακάλυψε και δημοσίευσε, από το οποίο επιβεβαιώνεται η θρυλούμενη πνευματική παράδοση της συγκεκριμένης περιοχής του Aιγαίου. Tο έργο παρουσιάστηκε από σκηνής από το “Aμφιθέατρο” του Σπύρου Eυαγγελάτου, με μουσική μπαρόκ της Eλένης Kαραΐνδρου […]».

Διαβάζοντας τυχαία το παραπάνω διαπιστώσαμε με λύπη ότι δεν γίνεται απολύτως καμία αναφορά στον εκδότη του έργου, δηλαδή στην Eταιρεία Σπουδών Nεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας της Σχολής Mωραΐτη, που ανέλαβε να παρουσιάσει στο κοινό τόσο το ίδιο το στιχούργημα όσο και τη φιλολογική εισαγωγή που το συνόδευε.

Kαι θεωρούμε άδικη την παράλειψη αυτή, γιατί η Eταιρεία Σπουδών για περισσότερο από σαράντα χρόνια αποτελεί σημαίνουσα πνευματική εστία στον τόπο μας, με πλούσιο εκδοτικό πρόγραμμα, βραβευμένη από την Aκαδημία Aθηνών για το έργο της, και της αξίζει αυτή η μνεία. H έκδοση του «Δαυίδ», το 1979, εντάσσεται στην εξαιρετική σειρά «Bιβλιοθήκη Γενικής Παιδείας», της οποίας τη γλωσσική επιμέλεια είχε ο μαχητής της ποιοτικής τυπογραφίας και ιδρυτικό μέλος της Eταιρείας Σπουδών, Eμμανουήλ X. Kάσδαγλης.

Bέβαιοι για την απουσία κάθε σκοπιμότητας εκ μέρους σας, πιστεύουμε και ελπίζουμε πως θα φροντίσετε να διορθωθεί η παράλειψη με συμπληρωματική δημοσίευση.

Για την Eταιρεία Σπουδών N.Π. & Γ.Π.

Xρυσανθη Mωραϊτη-Kαρταλη – Διευθύνουσα σύμβουλος

Ανεπίσκεπτη η Γόρτυνα Κρήτης

Κύριε διευθυντά

Με δύο φίλους θέλησα να επισκεφθούμε τη Γόρτυνα και τη Φαιστό από το μεσημέρι της 23ης Ιουλίου, ξεκινώντας από την ανατολική Κρήτη (τον οικισμό Ανατολή Ιεράπετρας). Με μεγάλη έκπληξη διαπιστώσαμε (από την πλευρά μου, βέβαια, για πολλοστή φορά) την έλλειψη σήμανσης του νότιου άξονα της Κρήτης, ειδικά σε «δύσκολες» διασταυρώσεις, ερχόμενοι από την Πάνω Βιάννο, και υποχρεωθήκαμε σε πισωγυρίσματα και αναστροφές. Φθάσαμε στη Γόρτυνα στις 3.15 το μεσημέρι, αφού από το πρωί είχαμε τηλεφωνήσει στη Φαιστό και μας είχαν ενημερώσει ότι ο εκεί αρχαιολογικός χώρος ήταν ανοικτός μέχρι τις 8 μ.μ. Υποθέσαμε ότι και αυτός της Γόρτυνας θα είχε το ίδιο ωράριο και διαπιστώσαμε επί τόπου την οικτρή πλάνη, εν μέσω πλήθους κυρίως ξένων επισκεπτών. Αρμοδίως πληροφορηθήκαμε ότι προ καιρού έγινε κατάταξη των αρχαιολογικών χώρων ανάλογα με… τις εισπράξεις που πραγματοποιεί ο καθένας και τη σχετική… κατηγοριοποίηση που έχει καταρτιστεί.

Ετσι επειδή η Γόρτυνα, για να το πούμε απλά, «βγάζει» λιγότερα από τη Φαιστό, έχει περιορισμένο προσωπικό και «κλείνει» στις 3 μεσημέρι. Προσπαθήσαμε να εξηγήσουμε στους ξένους φίλους μας τη «λογική» του μέτρου, αλλά αδυνατούσαν να το καταλάβουν, όπως και οι άλλοι ξένοι που είχαν συγκεντρωθεί και προσπαθούσαν, μάταια, να κάνουν τον γύρο του χώρου, μέσα από αγριόχορτα και ελιές, μήπως και καταφέρουν κάτι να δουν.

Σημειώνω και το άλλο: στο αγγλοελληνικό δίπτυχο του υπουργείου, που ο καλός φύλακας μας ενεχείρισε, αναφέρονται πλείστα άλλα, αλλά λέξη για την περίφημη παγκοσμίως στήλη της Γόρτυνας, μνημείο καθεαυτή και για τους νομικούς κανόνες που περιέχει…

Μήπως είναι καιρός να επικρατήσει και στην περίπτωση αυτή ο ορθολογισμός, με τη σωστή κατανομή υπαλλήλων, ώστε να πάψουμε να διασυρόμαστε σε τόσους ξένους επισκέπτες, μάλιστα σε θερινή περίοδο;

Βασιλης Κ. Δωροβινης – Δικηγόρος – πολιτικός επιστήμονας

Ανθρωπιστικό πρόβλημα

Κύριε διευθυντά

Στην «Καθημερινή» του Σαββάτου 26 Ιουλίου τ.ε. κάτω από το άρθρο του κ. Πάσχου Μανδραβέλη με τίτλο «Καλύτερη η πολιτική εξ αποστάσεως» δημοσιεύεται φωτογραφία διαδηλωτών στην Αθήνα, προφανώς μπροστά από την πρεσβεία του Ισραήλ, που κρατούν πλακάτ του ΚΚΕ με σύνθημα «αλληλεγγύη στον Παλαιστινιακό λαό, stop στη δολοφονική επίθεση του Ισραήλ». Από κάτω δε από τη φωτογραφία, ανώνυμος σχολιαστής της εφημερίδας σας γράφει «Λείπει ο Μάρτης από τη Σαρακοστή και το ΚΚΕ από τη διαμαρτυρία;».

Παρακαλώ πολύ να μου απαντήσετε μέσω της αγαπητής μου «Καθημερινής» στο εξής:

Είναι η θέση της εφημερίδας κατά της διαμαρυτρίας των βομβαρδισμών και φόνου άνω των 1.000 αμάχων ως επί το πλείστον πολιτών και παιδιών και το σακάτεμα πάνω από 6.000 ανθρώπων, οποιαδήποτε δικαιολογία και αν προβληθεί; Δικαιολογεί η «Καθημερινή» την ειρωνεία της διαμαρτυρίας για τη σφαγή εκ μόνου του λόγου ότι διοργανώθηκε από πολιτικό αντίπαλο; Αυτό που αντιλαμβάνεται ο κοινός νους είναι είτε ότι ο ανώνυμος σχολιαστής σας είναι για τους δικούς του  λόγους «έμμεσος» συνήγορος του Ισραήλ στις επιθέσεις αυτές είτε ότι δεν έχει πιάσει τον σφυγμό της παγκόσμιας κοινής γνώμης για τα τραγικά γεγονότα και το ότι πρόκειται για ανθρωπιστικό πρόβλημα πρωτίστως και όχι πολιτικό.

Γεωργιος Βασιλοκωστας

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή