Κύριε διευθυντά
Είναι «ηλίου φαεινότερον» ότι η Ν.Δ., ως άλλοτε κραταιός πολιτικός φορέας της κεντροδεξιάς – φιλελεύθερης παράταξης, διέρχεται μια κρίσιμη φάση, που δεν είναι μόνο ιδεολογικοπολιτική, αλλά και δομική. Τούτο συμβαίνει, κατά κύριο λόγο, γιατί η Ν.Δ. ανταποκρινόμενη στην ιστορική της ευθύνη, και ερμηνεύοντας ως λαϊκή επιταγή το εκλογικό αποτέλεσμα του 2012, ανέλαβε σε αναγκαστική συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ να σηκώσει το δυσβάσταχτο βάρος όλων εκείνων των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων, που δυστυχώς έπρεπε, τελικά, να μας επιβληθούν από τους εταίρους και δανειστές μας, προκειμένου να οδηγηθεί η χώρα μας σε έξοδο από την ολέθρια κρίση. Και, είναι πλέον κοινό μυστικό ότι η κρίση αυτή προέκυψε ως νομοτελειακή κατάληξη συσσωρευμένων λαθών, παραλείψεων και ατολμίας των προ της κρίσης πολιτικών ηγεσιών, αλλά και κατασπατάλησης δημόσιου πλούτου, εν μέρει και κλοπής.
Τελικά, η συντριπτική πλειονότητα των Ελληνίδων και των Ελλήνων αντιμετώπισε με μεγάλο μεν πόνο, αλλά και με μεγάλη ψυχραιμία και καρτερία τις οδυνηρές θυσίες, στις οποίες έπρεπε όλοι να υποβληθούμε, ώστε να αποφευχθούν τα χείριστα.
Παράλληλα όμως επήλθε και η ψυχική κόπωση σε μεγάλο τμήμα του λαού μας και το χειρότερο: μια επικίνδυνη χαλάρωση στη σχέση πολιτών και πολιτικού συστήματος, το οποίο χρεώνεται όχι άδικα με το μέγιστο ποσοστό ευθύνης για ό,τι συνέβη.
Με αυτό το μεγάλο πρόβλημα –εκτός άλλων– βρίσκεται σήμερα αντιμέτωπη και η Νέα Δημοκρατία. Οι επιπτώσεις είναι ορατές. Εκτός της ηρωικής Κοινοβουλευτικής Ομάδας, η Ν.Δ. ως πολιτικός οργανισμός βρίσκεται σχεδόν σε «χειμερία νάρκη», σε όλα τα επίπεδα, ως και σ’ αυτό της κεντρικής Διοίκησης. Είναι προφανές ότι η οργανωτική δομή του κόμματος δεν ανταποκρίνεται πλέον στις σύγχρονες απαιτήσεις.
Προκύπτει και εξ αυτού του λόγου η επιτακτική ανάγκη σύγκλησης συνεδρίου της Ν.Δ., στην κατάλληλη χρονική στιγμή που θα επιλέξει ο πρόεδρος του κόμματος. Ομως το συνέδριο αυτό, που θα είναι εκ των πραγμάτων καταλυτικής σημασίας, θα πρέπει να είναι καλά προετοιμασμένο, ώστε να λειτουργήσει αφενός ως προσκλητήριο για την επανασύνταξη της κεντροδεξιάς – φιλελεύθερης παράταξης, και αφετέρου ως κυρίαρχο θεσμικό όργανο για τον εκσυγχρονισμό όλων των δομών του κόμματος. Το συνέδριο, λοιπόν, κατά την ταπεινή άποψη του γράφοντος, πρέπει να έχει, τουλάχιστον, τους εξής κεντρικούς στόχους:
1. Επικαιροποίηση της Ιδρυτικής Διακήρυξης του αείμνηστου Κωνσταντίνου Καραμανλή, που θα καθορίζει με ένα πολιτικό μανιφέστο τους εθνικούς στόχους της Ν.Δ. για τη μεταμνημονιακή εποχή και θα αποτελεί ταυτόχρονα δημοκρατικό προσκλητήριο προς όλες τις κεντροδεξιές – φιλελεύθερες δυνάμεις, ομάδες και προσωπικότητες, να συστρατευθούν και πάλι στη Νέα Δημοκρατία για τη δημιουργία της μεγάλης πανστρατιάς που θα δημιουργήσει μια νέα Ελλάδα.
2. Επικαιροποίηση του Καταστατικού, με τον αναγκαίο εκσυγχρονισμό, ώστε να επιτευχθεί τάχιστα η οργανική και οργανωτική ανασύνταξη, προκειμένου να ενεργοποιηθούν όσο το δυνατόν περισσότερα νέα και παλαιά στελέχη.
3. Να αποφασισθεί η τυπική και ουσιαστική μετατροπή του Ιδρύματος «Κωνσταντίνος Καραμανλής» σε πολιτική ακαδημία, με την ανάλογη δομή και επάνδρωση και πρωταρχικό έργο την υψηλού επιπέδου εκπαίδευση πολιτικών στελεχών σε θεματικούς τομείς, κατά τα πρότυπα της Adenauer Stiftung.
Ως προς τα περί «διεύρυνσης» της Ν.Δ. θέλω να σημειώσω τα εξής: Αντιλαμβάνομαι και εκτιμώ τις καλοπροαίρετες σκέψεις του κ. Βορίδη και άλλων στελεχών, που αφορούν στη διασφάλιση του καλύτερου εκλογικού αποτελέσματος, όποτε γίνουν εκλογές. Ομως μια συγκόλληση π.χ. με το κόμμα του κ. Καρατζαφέρη, εκτός του ότι είναι μάλλον ανέφικτη, θα είχε μόνο αρνητικές συνέπειες για τη Ν.Δ. Αντίθετα, εάν ο κ. Καρατζαφέρης επανέλθει αυτοδύναμα στη Βουλή, θα ήταν χρήσιμος για τη δημοκρατία και την πολιτική σταθερότητα. Υπάρχει, βέβαια, και το «ΑΝΕΛ». Μια συγκόλληση με αυτό το περιστασιακό μόρφωμα θα ήταν καταστροφική για τη Ν.Δ. και ως εκ τούτου a priori απορριπτέα. Το χάσμα είναι, δυστυχώς, αγεφύρωτο, δεδομένου ότι πρόκειται για πρόσωπα που στην πλειοψηφία τους, στην πιο κρίσιμη στιγμή για το έθνος, πήδηξαν από το «σκάφος». Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι κάποια πρόσωπα που αντιλαμβάνονται, ίσως, σε ποιο πολιτικό τραγέλαφο έχουν παρασυρθεί, δεν έχουν το δικαίωμα να επανέλθουν στην παράταξη που ουσιαστικά και μόνο ανήκουν.
Τέλος, υπάρχουν και ανεξάρτητοι βουλευτές, γνήσια τέκνα της Ν.Δ. που πρωταγωνίστησαν σε όλους τους αγώνες αυτής της παράταξης. Ανάμεσά τους, μάλιστα και ιστορικά στελέχη, όπως ο Νικήτας Κακλαμάνης, ο Βύρων Πολύδωρας και άλλοι. Υπάρχουν, επίσης, μέσα στον ευρύτερο κεντρώο και φιλελεύθερο χώρο, διάσπαρτες, αξιόλογες και αξιόμαχες ομάδες και προσωπικότητες, που μπορούν να προσδώσουν στη Νέα Δημοκρατία το ιδεολογικοπολιτικό εύρος που θα την καταστήσει και πάλι κυρίαρχο φορέα μιας σύγχρονης και μεγάλης κεντροδεξιάς – φιλελεύθερης παράταξης.
Χρειάζεται λοιπόν ένα ειλικρινές και μεγαλόψυχο προσκλητήριο προς όσους ευρίσκονται οργανικά εκτός Ν.Δ., ανήκουν όμως ιδεολογικά και ιστορικά σ’ αυτή την παράταξη. Κατά κύριο λόγο όμως πρέπει να προσεγγίσουμε τους εκατοντάδες χιλιάδες νεοδημοκράτες, που έχουν ψυχικά απομακρυνθεί από την παράταξη. Αυτούς οφείλουμε να πείσουμε με τη συμπεριφορά μας και τις πράξεις μας, ότι ο επίπονος δρόμος που ακολούθησε η Νέα Δημοκρατία ήταν μονόδρομος. Και ότι μόνο αυτός θα μας βγάλει οριστικά από την οικονομική και κοινωνική κρίση.
Βρισκόμαστε στην τελική φάση μιας τιτάνιας προσπάθειας, που πρέπει, όμως, να ολοκληρωθεί χωρίς αμφιταλαντεύσεις και χωρίς άλλα –τραγελαφικά– λάθη.
Ο Αντώνης Σαμαράς δείχνει αποφασισμένος να μη λοξοδρομήσει. Αλλωστε μόνο έτσι η μεταμνημονιακή εποχή, που θα είναι σύντομα η νέα πραγματικότητα, θα μπορεί να στηριχθεί σταθερά στο δίπτυχο: ανάκαμψη και ανάπτυξη με διακριτό κοινωνικό πρόσωπο. Αυτοί πρέπει να είναι οι στόχοι μας και όχι «συγκολλήσεις» ή «διευρύνσεις» με ακροδεξιά και εθνοκαπηλικά εκτρώματα.
Γεωργιος Βουκελατος – Ιδρυτικό στέλεχος της Ν.Δ., τ. μέλος της Κεντρικής και Εκτελεστικής Επιτροπής (1977 – 1985), τ. Γεν. Δ/ντης της Ν.Δ. (1979 – 1981)
Aγορά αεροσκαφών από την Aegean Airlines
Kύριε διευθυντά
Διάβασα στον Tύπο, σε πέντε γραμμές, ότι η Aegean Airlines αγόρασε επτά νέα αεροσκάφη A320, εμπλουτίζοντας τον στόλο της, η παραλαβή των οποίων θα γίνει το 2015 μέχρι τις αρχές του 2016.
Aναρωτιέμαι όμως, εάν κάποιοι φωστήρες της ελληνικής κοινωνίας (κόμματα, βουλευτές, δημοσιογράφοι κ.τ.λ.) που κόπτονται γιατί ξεπουλήθηκε η Oλυμπιακή, διάβασαν ή αξιολόγησαν τη σπουδαία αυτή είδηση. Kαι εξηγούμαι γιατί γράφω τα πιο πάνω.
Tη δεκαετία του 1980, ήμουν μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Oλυμπιακής. Tην εποχή εκείνη, όλοι ισχυρίζονταν ότι μας λείπουν αεροπλάνα και έπρεπε να κάνουμε κάποια αγορά και μάλιστα ότι ήδη είχαμε καθυστερήσει.
Για το θέμα αυτό ασχολήθηκαν συμβούλιο της Oλυμπιακής, υπουργικό συμβούλιο, υπουργεία, επιτροπές, δημοσιογράφοι, ατζέντηδες, Bουλή, γυρολόγοι των καναλιών, σκανδαλολογία, δικαστήρια, βουλευτές, εμπορικοί ακόλουθοι πρεσβειών, μηνυτήριες αναφορές, κόμματα, συνδικαλιστές κ.λπ. Γιατί όλα αυτά, αφού η αγορά ήταν απολύτως αναγκαία και τελικά, όπως απέδειξαν όλες οι έρευνες, τηρήθηκαν όλες οι νόμιμες διαδικασίες και, όπως δήλωσε στη Bουλή ο καταθέσας τη μηνυτήρια αναφορά, τότε γενικός διευθυντής Λ. Γραμματικός, η αγορά αυτή ήταν κερδοφόρα για την Oλυμπιακή;
Tελικά, η απόφαση που πήραμε για την αγορά δύο αεροπλάνων τύπου 761 ματαιώθηκε, ωστόσο οι τιμές είχαν ανέβει, με συνέπεια, κατά δήλωση του κ. Γραμματικού, να έχουμε ένα κέρδος 100.000.000 δολαρίων περίπου.
H ζημιά όμως είχε γίνει, η μεν εταιρεία είχε ελλιπή στόλο για μεγάλο χρονικό διάστημα, η δε κοινή γνώμη δηλητηριάστηκε για μία ακόμη φορά, με αρκετή δόση σκανδαλολογίας (πλήρωνε κορόιδο λαέ).
Συμπέρασμα: Aς συγκρίνει ο κάθε έντιμος πολίτης πώς έκανε σήμερα η διοίκηση της Aegean Airline την αγορά των επτά αεροσκαφών και το όφελος της οικονομίας και πώς αγόραζε αεροπλάνα η Oλυμπιακή όταν ήταν κάτω από την μπότα του κομματικού κράτους (του κάθε κόμματος) και να προβληματιστεί ιδιαίτερα. Eκείνος ο πολίτης που πιστεύει ότι το κράτος- επιχειρηματίας δουλεύει γι’ αυτόν κάνει μεγάλο λάθος.
H σημερινή δύσκολη οικονομική κατάσταση έφθασε εκεί που έφθασε διότι σχεδόν ολόκληρο το κράτος λειτούργησε όπως η Oλυμπιακή και όχι μόνον. Eάν το κράτος δεν περιορίσει το μερίδιό του στο παραγόμενο AEΠ (λέγε με αποκρατικοποιήσεις), μην περιμένουμε ανάπτυξη και προκοπή.
Nικος Kαραϊνδρος – Σύμβουλος Eπιχειρήσεων, τ. γενικός διευθυντής Eμπορικής Tράπεζας, τ. μέλος Oλυμπιακής Aεροπορίας