Το θαύμα της Αμφίπολης

Ελλάδα και έρευνα

Κύριε διευθυντά

Με αφορμή τη συνέντευξη – άρθρο του καθηγητή κ. Αλεξ. Κρητικού με τίτλο: «Η χαμένη χρυσή ευκαιρία της Ελλάδας στην έρευνα» (του δημοσιογράφου κ. Γ. Παλαιολόγου), που δημοσιεύσατε στην έγκριτη εφημερίδα σας την Παρασκευή 10 Οκτωβρίου 2014, δράττομαι της ευκαιρίας με την παρούσα επιστολή μου να σας ενημερώσω για το θέμα αυτό, την ευθύνη του οποίου έχει η Γενική Γραμματεία Ερευνας και Τεχνολογίας.

Στη συνέντευξη αυτή εμφανίζεται ότι η Ελλάδα ολιγώρησε και δεν συμμετείχε στην πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Ενωσης «Teaming for Excellence», που εντάσσεται στο πανευρωπαϊκό πρόγραμμα για την έρευνα και την τεχνολογία «Ορίζοντας 2020».

Για την ορθή πληροφόρηση των αναγνωστών σας, θα πρέπει να σας επισημάνουμε ότι η Ελλάδα δεν μπορούσε να συμμετάσχει στην πρωτοβουλία αυτή λόγω των προϋποθέσεων που έθετε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την επιλογή των χωρών υποδοχής των ερευνητικών δραστηριοτήτων των χρηματοδοτούμενων έργων.

Συγκεκριμένα, θα πρέπει να σας ενημερώσουμε ότι η πρωτοβουλία αυτή ανήκει στις δράσεις του «Ορίζοντα 2020», που στοχεύουν στην αύξηση – διεύρυνση της συμμετοχής των κρατών – μελών της Ενωσης που δεν έχουν έως σήμερα επιδείξει ιδιαίτερη δυναμική και συμμετοχή στα συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα – πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης και ιδιαίτερα τα νεότερα κράτη – μέλη, όπως η Βουλγαρία, η Πολωνία, η Σλοβενία, η Ρουμανία, η Εσθονία, η Κύπρος και άλλα κράτη – μέλη, που εντάχθηκαν στην Ευρωπαϊκή Ενωση από το 2000 και μετά.

Η Ελλάδα μέσω του ερευνητικού ιστού της, τόσο του δημόσιου όσο και του ιδιωτικού, κατάφερε την εξαετία 2007-2013 να απορροφήσει κονδύλια ύψους άνω των 920 εκατ. ευρώ, γεγονός που την κατατάσσει στην πρώτη δεκάδα των κρατών – μελών στο 7ο Π.Π. για την έρευνα της Ε.Ε. που υλοποιήθηκε πριν από τον «Ορίζοντα 2020».

Στην πραγματικότητα, η Ελλάδα αποτέλεσε το benchmark για τα προαναφερθέντα κράτη – μέλη, αναλογιζόμαστε λοιπόν το, πράγματι, χαμηλό ποσοστό δαπανών της έρευνας σε σύγκριση με το ΑΕΠ, όπως σωστά αναφέρει και ο καθ. κ. Αλεξ. Κρητικός, σε σχέση με τις μεγάλες επιδόσεις που επιτύχαμε.

Στις στοχευμένες αυτές δράσεις της διεύρυνσης της συμμετοχής του «Ορίζοντα 2020», που δεν εντάσσεται μόνο η πρωτοβουλία «Teaming for Excellence» αλλά και άλλες, όπως το πρόγραμμα «Twinning», η Ελλάδα, αναφορικά με τους όρους και τις προϋποθέσεις συμμετοχής της, είναι στο ίδιο επίπεδο με τις μεγάλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, όπως η Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο κ.λπ., που πλέον μεταφέρουν τεχνογνωσία σε άλλα κράτη – μέλη, χωρίς όμως να δύνανται να λάβουν επιχορήγηση στις συγκεκριμένες αυτές πρωτοβουλίες. Κλείνοντας, θα θέλαμε να διαβεβαιώσουμε τους αναγνώστες σας ότι η Γενική Γραμματεία Ερευνας και Τεχνολογίας, ως ο αρμόδιος φορέας χάραξης και υλοποίησης της εθνικής στρατηγικής για την έρευνα και την καινοτομία, μέσω στοχευμένων δράσεων ενημέρωσης, μέσω της δημιουργίας και λειτουργίας εξειδικευμένων δικτύων υποβοήθησης ενδιαφερομένων για τα πανευρωπαϊκά προγράμματα έρευνας, των νέων θεσμικών πρωτοβουλιών που έχει αναλάβει, όπως το Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο Ερευνας και Καινοτομίας 2014 – 2020 και τον νέο νόμο για την έρευνα, τεχνολογική ανάπτυξη και καινοτομία, αλλά και με τη μεγάλη εμπειρία που έχει συσσωρεύσει, δεν θα είναι απλός αρωγός των ερευνητικών φορέων μας στην πανευρωπαϊκή προσπάθεια συμμετοχής στα έργα και τις πρωτοβουλίες του «Ορίζοντα», αλλά κινητήριος μοχλός της όλης προσπάθειας που θα πρέπει να καταβάλλουμε για να μπορέσουμε το 2020, που θα ολοκληρωθεί ο «Ορίζοντας 2020», να έχουμε ακόμα καλύτερα αποτελέσματα και επιτυχίες από αυτά που είχαμε στο παρελθόν.

Δρ Χρηστος Βασιλακος – Γενικός Γραμματέας Ερευνας και Τεχνολογίας

Μικροομολογιούχοι

Κύριε διευθυντά

Παρακολουθώντας τα δελτία ειδήσεων, είδα τη συγκέντρωση διαμαρτυρίας των πολιτών που ανέμεναν τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελο Βενιζέλο και κατά την άφιξή του άρχισαν να φωνάζουν αρνητικά συνθήματα εις βάρος του. Αναφέρομαι στους μικροομολογιούχους, που εμπιστεύθηκαν τις οικονομίες μιας ζωής σε ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου, πιστεύοντας ότι τα χρήματά τους είναι εξασφαλισμένα χίλια τα εκατό, αφού είχαν την εγγύηση του ίδιου του Δημοσίου, όπως ακριβώς τα διαφήμιζαν, για να τα πωλήσουν, παροτρύνοντας όλους τους μικροκαταθέτες. Πόσο σκληρά όμως διαψεύσθηκαν οι ελπίδες και οι προσδοκίες τους!

Αυτό το ίδιο κράτος, που διαλαλούσε με στόμφο τη φερεγγυότητά του, αυτό ακριβώς απεδείχθη ο μεγαλύτερος απατεώνας. Χωρίς ντροπή καταχράσθηκε τις ελπίδες χιλιάδων μικροκαταθετών, «κουρεύοντας» τα ομόλογά τους κατά 50% και υποχρεώνοντάς τους να συμφωνήσουν στην εξόφλησή τους, πληρώνοντας μόνο το 18% της αξίας τους και το υπόλοιπο 32% σε 40 χρόνια.

Και όλα αυτά με πρόσχημα τη σωτηρία της χώρας. Αυτή η απόφαση της πολιτικής ηγεσίας του τόπου όχι μόνο μετέτρεψε το κράτος σε αφερέγγυο, αλλά έδωσε και το «καλό παράδειγμα» στους απανταχού μπαταχτσήδες για το πώς πρέπει να συναλλάσσονται.

Αραγε, οι δικαστές πώς θα δικάζουν εις το εξής τον κάθε μικροαπατεώνα που έχει εκδώσει ακάλυπτες επιταγές;

Αλλον νόμο θα εφαρμόζουν για όσες έχουν εκδοθεί προ του «κουρέματος» των ομολόγων και άλλον για τις μετά το «κούρεμα»; Με τι σθένος θα αποφασίζουν, όταν το ίδιο το κράτος δίδει το «καλό παράδειγμα;».

Η αγορά, κύριοι, λειτουργεί στη βάση εμπιστοσύνης, που εάν χαθεί, παύει και η λειτουργία της ίδιας της αγοράς.

Η λέξη «πίστις» έχει δεσπόζουσα θέση στις εμπορικές συναλλαγές.

Βέβαια, δεν έχει κανείς την απαίτηση αυτό να το γνωρίζουν και οι πολιτικοί ή οικονομικοί παράγοντες, αφού οι περισσότεροι από αυτούς δεν έχουν εργασθεί ποτέ για να γνωρίζουν τι θα πει συναλλαγή. Αυτοί είναι επαγγελματίες πολιτικοί. Αραγε, δεν σας προβληματίζουν οι αυτοκτονίες των μικροομολογιούχων; Δεν σας αγγίζουν τα προβλήματα που έχετε δημιουργήσει στις τίμιες οικογένειες των μικροκαταθετών, που σας εμπιστεύθηκαν τους κόπους μιας ζωής; Ντροπή. Ξυπνήστε λοιπόν, κύριοι, από τον λήθαργο της εξουσίας, που σας έχει κυριεύσει και προσπαθήστε να περισώσετε ό,τι είναι δυνατόν από την αξιοπιστία σας.

Γιαννης Συκαλος

Μετά είκοσι… και εκατόν έτη

Κύριε διευθυντά

Διαπίστωση, προφητεία και επαλήθευση μετά εκατόν είκοσι χρόνια. Τον Αύγουστο του 1894 ο Εμμανουήλ Ροΐδης δημοσίευσε στο «Αστυ» επιφυλλίδα με τον τίτλο «Αγών περί Υπάρξεως». Επίκαιρη για τότε, επίκαιρη πάντα. «Τα πάντα θα είχον καλώς, αν εις μόνην ταύτην (την πείνα) κατελείπετο η φροντίς να ορίση την αναλογίαν των πνευματικώς προς τους σωματικώς εργαζομένους, διά τον λόγον ότι η πείνα εκτελεί το έργον αυτής μετά τελείας δικαιοσύνης και αμεροληψίας, και όχι μόνον περιορίζει το ποσόν, αλλά και βελτιώνει το ποιόν της πνευματικής εργασίας, θερίζουσα αδυσωπήτως τους αφυείς και ανικάνους.

Το κακόν και ο κίνδυνος έγκειται εις μόνην την κυβερνητικήν παρέμβασιν εις τον αγώνα. Αύτη επιβάλλεται μεν εις πάσαν κυβέρνησιν αναποδράστως, αφού απαραίτητος είναι η ανάγκη δικαστών, μηχανικών, λογιστών, καθηγητών και παντοίων άλλων αγραμμάτων, αλλά πρώτιστον πάσης κυβερνήσεως καθήκον είναι να συμμορφώνεται παρεμβαίνουσα με τους διέποντας τον αγώνα περί υπάρξεως φυσικούς νόμους, αρκουμένη εις συντήρησιν μόνον των αναγκαίων και εκλέγουσα τους καλλιτέρους.

Το τοιούτον όμως καθήκον αδύνατον είναι, ως έχουσι σήμερον τα πράγματα, να εκτελέση οιαδήποτε ελληνική κυβέρνησις, ουχί από έλλειψιν καλής θελήσεως, αλλά διά τον λόγον ότι η παράβασις αυτού είναι ο πρώτος και απαραίτητος της υπάρξεως αυτής όρος. Κυβέρνησις μη στέργουσα να τροφοδοτή περιττούς και να προτιμά πλειστάκις ανικάνους, ουδ’      εφ’ ημέραν θα ηδύνατο να ζήση κοινοβουλευτικώς. Οι αποκλειόμενοι θα συνησπίζοντο και θα ήρκει προς άμεσον αυτής ανατροπήν των κηφήνων τούτων ο βόμβος».

Το πολιτικό κόστος της σημερινής κυβέρνησης ο «βόμβος» των κηφήνων και ανίκανων (ίσως σε μία γενίκευση, που μπορεί να εμπεριέχει αδικία, αλλά η ομαδική ψυχολογική υστερία δεν αφήνει περιθώρια ελέγχου ούτε στο υπεύθυνο κράτος) και τα πάρθεια βέλη της αντιπολίτευσης, της συνοδοιπορούσας Τοπικής Αυτοδιοίκησης και συνδικαλιστικών οργάνων, ιδίως εκπαιδευτικών από την κατώτερη μέχρι την ανώτερη βαθμίδα (οι οποίοι θα έπρεπε να επανατυπώσουν το κείμενο του Ροΐδη και να το διανείμουν στα μέλη τους για μελέτη και ενδοσκόπηση), βρίσκει την προφητεία επαληθευόμενη επικαιρότατα σήμερα. Κάποτε έπρεπε να ζυγιστεί η αξία των πτυχίων και η γνησιότητά τους, όταν μάλιστα «επληθύνθησαν ως γενεά κονίκλων οι πτυχιούχοι». «Πολύς λόγος περί της εμφύτου εις τον Ελληνα φιλομαθείας, αν τις όμως εξετάση ακριβέστερον τα πράγματα, θέλει πεισθή ότι η φιλομάθεια αυτή πολύ ομοιάζει την ευσέβειαν του Ιταλού αγρότου, ο οποίος γίνεται καπουκίνος ουχί εκ πόθου της  μακαριότητας του Παραδείσου, αλλά μόνον διά να μην σκάπτη».

Κωνσταντινος Δ. Βολτης – Επίτιμος αντιπρόεδρος Ν. Σ. Κράτους

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή