Τρεις κακοί οιωνοί
Κύριε διευθυντά
Τελευταία παρατηρούνται δυσερμήνευτα σημεία των καιρών, που δεν προοιωνίζονται ομαλή πορεία της πολιτικής ζωής της χώρας. Σαν τέτοια ξεχωρίζω τρία:
Σημείο 1ο: Την προσπάθεια της κυβέρνησης να συναγωνισθεί τον ΣΥΡΙΖΑ στην απλόχερη υποσχεσιολογία, στον λαϊκισμό και τη δημαγωγία.
Σημείο 2ο: Τα απαράδεκτα λόγια του κ. Τσίπρα, ο οποίος στην προσπάθειά του να κατακρίνει το ΚΚΕ είπε: «Το ΚΚΕ με τη στάση του, των ίσων αποστάσεων, μεταξύ του ΣΥΡΙΖΑ και της Ν.Δ., ευνοεί τους εχθρούς μας». Αραγε, κατάλαβε ο κ. Τσίπρας: «Ποιο έπος έφυγε από το έρκος των οδόντων του»; Πού ακούστηκε στον κόσμο ολόκληρο, ο πολιτικός αντίπαλος να θεωρείται εχθρός;
Σημείο 3ο: Τη βίαια κατάληψη της πρυτανείας του Πανεπιστημίου Αθηνών από τρεις βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι παραβίασαν κατάφωρα την κοινοβουλευτική δεοντολογία, τη λογική και τον νόμο. Πού ακούστηκε στην οικουμένη, βουλευτές να μεταβάλλονται σε καταληψίες δημοσίων χώρων και μάλιστα χώρων εκπαίδευσης των νέων; Kρίμα! Γιατί ο κόσμος περιμένει περισσότερη σοβαρότητα, σύνεση και φρόνηση από ανθρώπους που κυβερνούν τη χώρα ή προσδοκούν και φιλοδοξούν να την κυβερνήσουν.
Αποστολος Αθανασιου
Η ανάπλαση της λογικής
Κύριε διευθυντά
Με ικανοποίηση και θλίψη άκουσα ότι οι αρμόδιοι της Ε.Ε. ματαίωσαν την πολυσυζητημένη ανάπλαση του κέντρου της πόλεως αρνούμενοι να την χρηματοδοτήσουν από το ΕΣΠΑ.
Η ικανοποίηση οφείλεται στο ότι δεν θα δαπανηθούν χρήματα για ένα έργο όχι μόνον άχρηστο, αλλά και πολλαπλώς επιβλαβές για την πόλη, ενώ η θλίψη στο ότι έλειψε, παντελώς, η λογική από τους αρμοδίους Ελληνες και χρειάστηκε να λειτουργήσει η λογική των Ευρωπαίων. Επί τη ευκαιρία θα ήθελα να ρωτήσω πότε επιτέλους το Δημοτικό Συμβούλιο των Αθηναίων θα αποφασίσει να επαναφέρει και επισήμως την αρχική ονομασία στην οδό Πανεπιστημίου. Αλλωστε, ουδείς την αποκαλεί Ελ. Βενιζέλου, ενώ ακόμη και σε επίσημα έγγραφα αναφέρεται ως Πανεπιστημίου. Δόξα τω Θεώ, στο λεκανοπέδιο της Αττικής υπάρχουν αρκετές δεκάδες δρόμοι με το όνομα του μεγάλου Ελληνος πολιτικού.
Παναγιωτης Μουστακας
Λοιπόν, τι κάνουμε τώρα;
Κύριε διευθυντά
Στην «Κ» της 12ης Νοεμβρίου δημοσιεύεται ρεπορτάζ από τις Βρυξέλλες με τίτλο «Oι Ευρωπαίοι υποβάθμισαν τον κίνδυνο της Ελλάδας». Επεξηγεί η εφημερίδα: «Ο πρώην υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ Τίμοθι Γκάιτνερ γράφει για το πώς αντιμετώπισαν τη χώρα μας συνάδελφοί του στη σύνοδο G7 στον Καναδά» (Φεβρουάριος 2010). Η ανάγνωση του ρεπορτάζ προσωπικά με συντάραξε. Πιστεύω πως η τρόικα μας έσωσε από την καταστροφή, την οποία θα είχε ως συνέπεια μια άτακτη χρεοκοπία. Κυρίως για τα λιγότερο ευνοημένα μέλη της κοινωνίας μας. Αναφέρω, ενδεικτικά, ότι στις τράπεζες ήταν κατατεθειμένα το 2009 μόνο από τα νοικοκυριά 196,86 δισεκατομμύρια ευρώ. Αυτά θα εξανεμίζονταν αναμφίβολα. Είναι πολλαπλάσια των όσων έχουμε όλοι χάσει λόγω περικοπών εισοδημάτων και φορολογίας.
Εγνώριζα, όπως όλοι, ότι υπήρξαν στην ευρωπαϊκή πλευρά πολλές διχογνωμίες, διαφωνίες. Ωστόσο ποτέ δεν φανταζόμουν πως είχαν συμβεί αυτά που με ωμότητα εκθέτει ο Γκάιτνερ και παρουσιάζει σε πρόσφατο δημοσίευμα στους Financial Times ο Peter Spiegel, βασισμένο σε διαρρεύσαντα ντοκουμέντα του Γκάιτνερ. Σχετικοί χαρακτηρισμοί από μίντια: Γράφει ο Τίμοθι Γκάιτνερ: «Ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ενώσεως διακατέχονταν από την έμμονη ιδέα να συντρίψουν τους απαίσιους Eλληνες». «Eτσι τώρα γνωρίζουμε: Ηγέτες της Ευρώπης πράγματι επεχείρησαν να συντρίψουν την Ελλάδα ρίχνοντάς την πίσω στη Λίθινη Εποχή από εκδικητική λύσσα…».
Η βασική στάση των υπουργών Οικονομικών Γερμανίας, Βρετανίας, Γαλλίας και Ιταλίας συνοψίζεται από τον Γκάιτνερ ως εξής: «Θα μάθουμε (λένε οι τέσσερις υπουργοί) στους Eλληνες ένα μάθημα. Είναι όλοι τους απαίσιοι. Μας είπαν ψέματα. Μας απομύζησαν και είναι άσωτοι και εκμεταλλεύτηκαν το όλο πράγμα και πρόκειται να τους συντρίψουμε». Και: «Hταν οι (πιο πάνω) υπουργοί τρελοί από θυμό έτοιμοι να βγάλουν τα ρόπαλα».
Προσωπικά πίστευα ότι στην Ε.Ε. επικρατεί η αλληλεγγύη των συμφερόντων και ότι αυτή είχε οδηγήσει στα μνημόνια όργανα σωτηρίας μας. Τώρα βλέπουμε μιαν άλλη πλευρά. Παραμερίζεται η λογική και κατευθύνει πολιτικές αποφάσεις ο θυμός, η παραφορά. Τελικά μας έσωσαν προσωπικά η Μέρκελ και ο Γκάιτνερ; Είναι μια μικρή παρηγοριά.
Eνας συνετός σχολιαστής, ο Aγγελος Στάγκος, χαρακτηρίζει στην «Κ» (13 του μηνός) τη σημερινή μας κατάσταση ως εξής: «Η γενική αίσθηση είναι ότι η χώρα βρίσκεται ουσιαστικά περίπου στο ίδιο σημείο που ήταν όταν ξέσπασε η κρίση. Eγινε φτωχότερη η ίδια μαζί με τους πολίτες της, αλλά δεν φαίνεται να έμαθε και πολλά από τα παθήματά της, παρ’ όλο που είχε φτάσει στο χείλος της καταστροφής το 2010».
Μέσα σε αυτήν την περιρρέουσα ατμόσφαιρα, η μεν κυβέρνηση βαυκαλίζεται ή μας δουλεύει με τα περί success story, η δε αντιπολίτευση δεν μπορεί να απαλλαγεί από την αναχρονιστική συλλογιστική της την ώρα που έχει πλέον σαφέστατο δείγμα (τις ομολογίες του Γκάιτνερ) για τον τρόπο με τον οποίον είναι σχεδόν βέβαιο πως θα αντιμετωπιστεί η εφαρμογή των σχεδίων της. Χειρότερα από ό,τι σχεδίαζαν το 2010.
Λοιπόν, τι κάνουμε τώρα;
Υπάρχει μία ευκαιρία άμεσης εφαρμογής. Oλοι συμφωνούν για την αναγκαιότητα της αναθεωρήσεως του Συντάγματος. Ο πρόεδρος της Ν.Δ. συνέστησε (κακώς) μία προπαρασκευαστική επιτροπή για τη σύνταξη προτάσεων. Το ίδιο θα κάμουν ασφαλώς και άλλα κόμματα (επίσης κακώς). Κακώς, διότι όλες οι προτάσεις θα έχουν, το λιγότερο, κομματικές αποχρώσεις. Τι θα έκαναν ηγήτορες ανυστερόβουλοι και φιλοπάτριδες!; Συγκρότηση από τη Βουλή επιτροπής με πρόεδρο διακεκριμένο δικαστικό ή καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου με μέλη διαπρεπείς επιστήμονες διαφόρων σχετιζόμενων τομέων γνώσεως, με εκπροσώπους κοινωνικών συμφερόντων και επαγγελμάτων, με 3-4 μέλη αντιπροσωπεύοντα τα μεγαλύτερα φιλόνομα πολιτικά κόμματα. Προθεσμία υποβολής προτάσεων 9-12 μήνες. Που σημαίνει εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας μας από την παρούσα Βουλή. Η πρωτοβουλία εναπόκειται στον πρωθυπουργό. Δρόμοι μπορεί να ανοιχθούν. Αν υπάρχουν νους και θέληση.
Νικ. Λ. Γ. Λιναρδατος
Επιτροπή ενέργειας
Κύριε διευθυντά
Σωστή και ιδιαιτέρως αξιέπαινη η απόφαση του ΣΕΒ να συστήσει επιτροπή για θέματα ενέργειας, όπως δημοσιεύθηκε πρόσφατα στην Οικονομική «Καθημερινή». Σημειώθηκε όμως στην εφημερίδα ότι είναι η πρώτη φορά που ο ΣΕΒ συστήνει επιτροπή για θέματα ενέργειας. Ας μου επιτραπεί στο σημείο αυτό να σημειώσω ότι δεν πρόκειται για την πρώτη φορά! Ηδη το 1975 ο ΣΕΒ, σε συνεργασία με το Εθνικό Συμβούλιο Ενέργειας (υπουργείο Συντονισμού), δημιούργησε τη Μεικτή Επιτροπή Εξοικονόμησης Ενέργειας στη Βιομηχανία (ΕΠΕΞΕΒ) με τον Γ. Τσάτσο. Ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής προσκάλεσε τότε τον Ηλία Γυφτόπουλο, καθηγητή του ΜΙΤ και αριστούχο απόφοιτο του Ε.Μ. Πολυτεχνείου, ο οποίος εδέχθη και ανέλαβε την προεδρία του Εθνικού Συμβουλίου Ενέργειας. Η μεγάλη αυτή προσπάθεια διήρκεσε επιτυχώς περί τα πέντε έτη. Δημιουργήθηκαν τρεις ομάδες εργασίας για την κάλυψη όλων των τομέων, ήτοι καύσεως (Γ. Παρισάκης), ατμού (Α. Λυγερός) και ηλεκτρισμού (ο υπογράφων). Κάθε ομάδα πλαισιώθηκε από έμπειρους και διακεκριμένους μηχανικούς που προσέφεραν εθελοντικά την τακτική τους συνεργασία για την επιτυχία του σκοπού. Παράλληλα η ΕΠΕΞΕΒ είχε την πολύτιμη υποστήριξη μεγάλων ελληνικών εταιρειών, όπως και της ίδιας της ΔΕΗ, κυρίως για την κάλυψη του κόστους ειδικών ανά θέμα εκδόσεων, που διενέμοντο στην ελληνική βιομηχανία με ένα πλήθος από 5.000 τεύχη περίπου ανά θέμα.
Ας σημειωθεί τώρα, για την όλη προσπάθεια και πέραν της κρίσιμης παραμέτρου του ενεργειακού κόστους όπως ορθώς τονίζει η Οικονομική «Καθημερινή», ότι παράλληλα και μονίμως καταβάλλεται πλέον και με σημαντική μάλιστα επιτυχία, ο αγώνας για τον περιορισμό μακροχρονίως και της ανάλωσης αυτών τούτων των διαθέσιμων πηγών ενέργειας. Και ο αγώνας είναι διττός. Διότι και δεν συμβαίνει να είναι οι πηγές ενέργειας ανεξάντλητες αλλά και διότι πρέπει να μπορούμε να διατηρούμε πάντοτε ένα απαραίτητο και επιθυμητό επίπεδο ποιότητας στη ζωή μας, χωρίς αυτό να απομειώνεται από ενδεχόμενη στέρηση ενέργειας.
Δημητρης Αργυροπουλος – Διπλ. Ηλ/γος – Μηχ/γος ΕΜΠ
Τέλη κυκλοφορίας
Κύριε διευθυντά
Θα μπορούσε κάποιος από τους σοφούς εγκεφάλους που κατήρτισαν τις κλίμακες των τελών κυκλοφορίας, να εξηγήσει σ’ εμάς τους αδαείς υπηκόους, βάσει ποίας τεχνικής ή άλλης, τέλος πάντων, αιτιολόγησης η διαφορά του ποσού από την 7η στην 8η κλίμακα (1.929-2.357 κ.ε.) είναι 360 ευρώ, ενώ από την 8η στην 9η, από την 9η στη 10η και από τη 10η στην τελευταία είναι, αντίστοιχα, 220 ευρώ.
Επιπροσθέτως, θα ήθελα να επισημάνω ότι ο υπολογισμός των τελών κυκλοφορίας βάσει των κ.ε. του κινητήρα είναι πλέον ξεπερασμένος από τη σύγχρονη τεχνολογία. Σήμερα, κινητήρες των 1.300 κ.ε. αναπτύσσουν ιπποδύναμη άνω των 150 ΗΡ.
Ο σωστός, κατά συνέπεια, και δίκαιος τρόπος υπολογισμού είναι βάσει της δηλωμένης ιπποδύναμης και της εργοστασιακής τιμής. Είναι κατάφωρα άδικο π.χ. ένα Scoda και μία Mercedes των 2.000 κ.ε. να επιβαρύνονται το ίδιο!
Αναρωτιέμαι, τέλος, αν μπήκε ποτέ κάποιος αρμόδιος στον κόπο να υπολογίσει τι θα εισέπραττε το κράτος από τα περίπου 650.000 ακινητοποιημένα αυτοκίνητα (τα οποία στη συντριπτική τους πλειονότητα ανήκουν στην επίμαχη κατηγορία των 1.929-2.357 κ.ε.), εάν τα τέλη κυκλοφορίας ήταν πιο εκλογικευμένα, αντί να χάνει τώρα σίγουρα γύρω στα 430.000.000 ευρώ. Αλλά και τι ποσά θα διοχετεύοντο στην αγορά για καύσιμα, ορυκτέλαια, επισκευές, ανταλλακτικά, ελαστικά κ.λπ. αναλώσιμα;
Αντωνης Λεκκας – Βριλήσσια