Magna Carta

Magna Carta

Κύριε διευθυντά

Με την ευκαιρία του εορτασμού των οκτακοσίων χρόνων από την υπογραφή της Magna Carta από τον βασιλιά της Αγγλίας Ιωάννη τον Ακτήμονα, εγράφη κατ’ επανάληψη στον Τύπο ότι για πρώτη φορά στην Ιστορία καθιερώθηκε η υποταγή των βασιλέων στον νόμο με την υπογραφή αυτή. Αυτό είναι λάθος γιατί για πρώτη φορά στην Ιστορία καθιερώθηκε η υποταγή των βασιλέων στους νόμους, δύο χιλιάδες χρόνια πριν από την υπογραφή της Magna Carta όταν, περί το έτος 800 π.Χ., με τη νομοθεσία του Λυκούργου, υποχρεώθηκαν οι βασιλείς της Σπάρτης να υπακούσουν στους νόμους. Από τότε πολλοί Σπαρτιάτες βασιλείς δικάσθηκαν για παραβάσεις των νόμων και μάλιστα σε βαριές ποινές, ακόμη και σε θάνατο.

Για την ιστορία υπενθυμίζω ότι τη Magna Carta υπέγραψε ο Ιωάννης παρά τη θέλησή του, ότι αυτή ατόνησε έπειτα από λίγα χρόνια και ότι οι βασιλείς της Αγγλίας, με χαρακτηριστικά παραδείγματα τον Ερρίκο τον Η΄ και την Ελισάβετ Α΄, κυβερνούσαν αυταρχικά μέχρι που έπειτα  από μια μακροχρόνια διαδικασία, και αφού η Αγγλία πέρασε από τη δικτατορία του Κρόμβελ, η εξουσία περιήλθε στο Κοινοβούλιο και οι βασιλείς της έγιναν ανεύθυνα σύμβολα.

Ευαγγελος Ανδριανος

Oι ευρωπαϊστές

Kύριε διευθυντά

Διάβασα την άποψη του κ. Γιώργου Μαυρωτά που δημοσίευσε η «Καθημερινή» με αναφορά στο πρόσωπό μου. Επί της ουσίας λοιπόν απαντώ:

Αισθάνομαι πως κανένας δεν μπορεί να πει ότι είναι μεγαλύτερος ευρωπαϊστής από εμένα, από εμάς, που ξεκάθαρα προερχόμαστε από τον χώρο του ριζοσπαστικού φιλελευθερισμού και που σε άλλες δύσκολες εποχές, δώσαμε αγώνες για να στηρίξουμε την ευρωπαϊκή προοπτική της Ελλάδας και το μεγάλο όραμα του Εθνάρχη, Κωνσταντίνου Καραμανλή. Θυμίζω όμως ότι ο Εθνάρχης, όταν χρειάστηκε να υπερασπιστεί το δίκαιο της πατρίδας, χωρίς να λιποψυχήσει, οδήγησε την Ελλάδα εκτός του στρατιωτικού σκέλους του ΝΑΤΟ, επειδή η συμμαχία δεν αντιτάχθηκε στην τουρκική προέλαση στην Κύπρο.

Σήμερα, εμείς, πολύ μικρότεροι του πολιτικού αναστήματος του Εθνάρχη, αλλά και υπό σαφώς διαφορετικές συνθήκες, όχι μόνο δεν θέλουμε την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ και την Ευρώπη, αλλά να είστε βέβαιοι πως θα είμαστε στην πρώτη γραμμή του αγώνα εάν ποτέ τεθούν τέτοια ζητήματα.

Ωστόσο, το δημοψήφισμα της Κυριακής επουδενί θέτει τέτοιου είδους ζητήματα. Ζητάει απλώς και μόνο τη συναίνεση ή την αντίθεση του λαού στη μνημονιακή πρόταση που κατέθεσαν οι δανειστές και την οποία η κυβέρνηση του Α. Τσίπρα δεν θα είχε λαϊκή νομιμοποίηση για να την υπογράψει.

Η πεντάμηνη διαπραγμάτευση κατέδειξε πως οι δανειστές έμειναν αμετακίνητοι στις σκληρές θέσεις τους και επί της ουσίας θέλησαν να αναγκάσουν την ελληνική κυβέρνηση σε ταπείνωση για να στείλουν στον ελληνικό και τους άλλους ευρωπαϊκούς λαούς, ένα μήνυμα: Oτι το ευρω-ιερατείο είναι ανίκητο. Και οι πολιτικο-οικονομικές επιλογές του αποτελούν μονόδρομο. Γι’ αυτό και η ελληνική κυβέρνηση, παρά το γεγονός πως έφτασε στα όρια της εντολής που έλαβε από τον λαό, αποδεχόμενη πολλά σκληρά μέτρα, συνάντησε πάντοτε ένα τείχος απέναντί της που έδειχνε πως δεν θα της επέτρεπε την ελάχιστη έντιμη συμφωνία. Δεν υπήρχε άλλη λύση λοιπόν από την προσφυγή στον λαό, είτε μέσω εκλογών είτε μέσω δημοψηφίσματος. Οι εκλογές θα απαιτούσαν πολύ περισσότερο χρόνο και πιθανότατα, θα πυροδοτούσαν μεγαλύτερη ένταση και μεγαλύτερο χρόνο δεινών για τους Eλληνες, αφού οι δανειστές ήταν μάλλον βέβαιο πως θα έκλειναν κι άλλο τις στρόφιγγες της ρευστότητας και θα ζούσαμε αυτό που σήμερα ζούμε, με το τραπεζικό σύστημα κλειστό και τον λαό στις ουρές των ΑΤΜ. Η κυβέρνηση επέλεξε την πιο σύντομη και ευθεία οδό του δημοψηφίσματος. Και επιμένει σε αυτήν, παρά τις τεράστιες πιέσεις από το εσωτερικό και το εξωτερικό και τα εκβιαστικά διλήμματα που πέφτουν βροχή.

Εμείς οι Eλληνες Χριστιανοδημοκράτες, να στηρίζουμε το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα της Κυριακής, όχι ως μία επίδειξη τυφλού και άγονου πατριωτισμού, αλλά ως ελπίδα για μία βιώσιμη και έντιμη συμφωνία. Απέναντι στον Σόιμπλε, τον Ντάισελμπλουμ και τον Γιουνκέρ, τη Δευτέρα δεν πρέπει να είναι μόνος του ο Τσίπρας, αλλά όλος ο ελληνικός λαός. Αυτό είναι το νόημα του δημοψηφίσματος. Και σας λέω, ότι με την ίδια δύναμη που αντιτάσσομαι σήμερα σε όσους επιχειρούν να συνδέσουν το δημοψήφισμα με το ευρώ και την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας, θα αντιταχθώ και μετά το δημοψήφισμα σε όσους ίσως θελήσουν να εκμεταλλευτούν τη βούληση του λαού για «οξυγόνο» προκειμένου να αμφισβητήσουν την ευρωπαϊκή προοπτική της Ελλάδας. Εμείς, οι Eλληνες Χριστιανοδημοκράτες, δεν χαριζόμαστε σε κανέναν και δεν διαπραγματευόμαστε ούτε το δίκιο των Ελλήνων, ούτε την ευρωπαϊκή μας ταυτότητα!

Νικος Ι. Νικολοπουλος – Βουλευτής ΑΝΕΛ Ν. Αχαΐας Πρόεδρος Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος

Το τραμ και η Πανεπιστημίου

Κύριε διευθυντά

Στην επιστολή του σχετικά με τη ματαίωση της (δήθεν) πεζοδρόμησης της Πανεπιστημίου («Η Καθημερινή» της 18ης Ιουνίου 2015), ο κ. Κωνσταντίνος Ευσταθιάδης προσάπτει στους μηχανικούς που είχαν προσφύγει και στους δικαστές του ΣτΕ ότι «είδαν… τα σχέδια αναπλάσεως και ακολούθως, είδαν την κατάσταση της κεντρικότερης αυτής λεωφόρου της Αθήνας και προτίμησαν την Πανεπιστημίου ως έχει σήμερα» και το επικαλείται για να κατανοηθεί το γιατί η χώρα έφτασε στο σημείο όπου βρίσκεται.

Ως ένας από τους «προσφυγόντες» (και όχι πλέον «προσφεύγοντες») μηχανικούς κατέφυγα σε αυτό το διάβημα, τη συμμετοχή μου στην προσφυγή, επειδή, πέρα από τα σχέδια αναπλάσεως της Πανεπιστημίου, «είδα» και τα ανύπαρκτα σχέδια της πλήρους υποβάθμισης της Ακαδημίας, της Σταδίου και –κυρίως– της Πατησίων από την πολυδιαφημισμένη ανάπλαση! Αντίθετα, δεν είδα μελέτες επιπτώσεων στην υπόλοιπη Αθήνα, ούτε κυκλοφοριακές μελέτες για τους δρόμους που θα δέχονταν την κίνηση που θα εξοστράκιζε η πεζοδρόμηση.

Επιπροσθέτως, αυτό που μάλλον δεν «είδε» ο κ. Ευσταθιάδης είναι ότι η πεζοδρόμηση ήταν απλά ένα πρόσχημα για την «τροχιοδρόμηση» της Πανεπιστημίου, δηλαδή τη διέλευση τραμ από αυτήν και από την Πατησίων, οι τραγικές συνέπειες της οποίας έχουν επαρκώς αναδειχθεί από τη σχετική αρθρογραφία των 50 μηχανικών (αλλά και δικηγόρων και συγγραφέων κ.ά.).

Αν δεν διακατέχονταν από την εμμονή στο τραμ οι εμπνευστές της πεζοδρόμησης, θα μπορούσαν να καταλήξουν σε μια ανάπλαση πολύ πιο φιλική για το σύνολο της πόλης.

Λεανδρος Σλαβης – Πολιτικό μηχανικός – Αθήνα

Ο Ν. Εγγονόπουλος

Κύριε διευθυντά

Διά της παρούσης επιθυμώ όπως φέρω στη μνήμη των μεγαλυτέρων σε ηλικία, καθώς και των νεοτέρων, έναν σημαντικό ποιητή και ζωγράφο, τον Νικόλαο Εγγονόπουλο, καθηγητή της Αρχιτεκτονικής Σχολής του Ε.Μ. Πολυτεχνείου. Λόγω της ειδικότητάς μου ως ζωγράφου, θα αναφερθώ πολύ σύντομα στο ζωγραφικό έργο. Η ζωγραφική του Εγγονόπουλου είναι εμφανέστατη, αινιγματική και προσεγγίζεται από διάφορες οπτικές γωνίες. Τα τρία ευρωπαϊκά καλλιτεχνικά κινήματα, Μεταφυσική ζωγραφική, Ντανταϊσμός και Σουρεαλισμός αποτέλεσαν το θεμέλιο για τη νέα εικαστική άποψη για τη διαμόρφωση και εξέλιξη της τεχνοτροπίας του Ν. Εγγονόπουλου. Στο μεταφυσικό του ο Giorgio de Chirico επηρέασε πολύ τον Ελληνα δημιουργό. Ομοίως οι Ευρωπαίοι σουρεαλιστές Ernst, Magritte, Dali επέδρασαν και αυτοί σημαντικά στο ζωγραφικό έργο του Εγγονόπουλου.

Μια αξιόλογη διδακτορική διατριβή για το ζωγραφικό έργο του Ν. Εγγονόπουλου ανερχόμενη σε 1.050 σελίδες έχει γίνει το 2007 από τη φιλόλογο καθηγήτρια Νεκταρία Χαΐνη-Κουτσούκου στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Ε.Μ. Πολυτεχνείου υπό τον τίτλο: «Η  ζωγραφική του Νίκου Εγγονόπουλου». Μελετώντας κανείς τη διατριβή θαυμάζει τον Ελληνα ζωγράφο, με τους έγχρωμους ζωγραφικούς πίνακες. Το φάσμα του ζωγραφικού έργου του Ν. Εγγονόπουλου είναι τεράστιο. Οπως οι πίνακες που αναφέρονται στην ελληνική αρχαιότητα, στην Εθνεγερσία του 1821, Νεκρές φύσεις, πορτρέτα, έργα με αναφορές στην καθημερινότητα των ανθρώπων, αμιγώς σουρεαλιστικά έργα, συνθέσεις που απεικονίζουν τοπία, σχέδια, τα ελληνικά σπίτια, σκηνογραφία-ενδυματολογία, έργα εμπνευσμένα από τη νεότερη ελληνική ιστορία κ.τ.λ. Τέλος, το έργο του Ν. Εγγονόπουλου θα παραμείνει διαχρονικό και εκφράζω τα συγχαρητήριά μου στη Νεκταρία Χαΐνη-Κουτσούκου που τόλμησε, στο μέτρο του δυνατού, να καταπιαστεί στη διατριβή της με έναν τόσο σημαντικό ζωγράφο, περιοριζόμενη αυστηρώς στο εκθεσιακό και όχι στην κριτική του έργου από ζωγραφικής πλευράς, καθότι δεν ήτο και το αντικείμενό της.

Μαρθα Κ. Ξυνοπουλου – Καθηγήτρια ζωγραφικής – Κηφισιά

Μονή Δαφνίου

Kύριε διευθυντά

Με χαρά διάβασα το άρθρο σας «Η νέα εποχή του πύργου των ανέμων», 20/6/15. Δεν κατάλαβα βέβαια καλά γιατί από το ’76 έως το 2003 χρειάζεται πάλι συντήρηση, αλλά αυτό είναι δουλειά των ειδικών, μεταξύ των οποίων υποθέτω και ο καλός συγγραφέας του εν λόγω άρθρου. Η συντήρηση όμως της Mονής Δαφνίου ξεπερνά την πενταετία, ενώ είναι επισκέψιμη Tρίτη και Παρασκευή, προφανώς γιατί το Σαββατοκύριακο θα εργάζονται πυρετωδως οι συντηρητές και αρχαιοφύλακες. Για να ενημερωθεί κάποιος αν και πότε μπορεί να δει τα περίφημα και μοναδικά ψηφιδωτά, θα ξεκινήσει τηλεφωνώντας σε υπουργείο Πολιτισμού, διεύθυνση αρχαιολογικών χώρων, μουσείων κ.λπ., μέχρι να καταλήξει στις κατά τόπους εφορίες όπου από την εφορία του Πειραιά θα πάρει τις ισχνές και παράλογες πληροφορίες που προανέφερα (στα περισσότερα τηλέφωνα δεν απαντά κανείς). Γνωρίζω ότι η εργασία δεν είναι μέσα στις κυρίαρχες αξίες αυτού του τόπου. Aλλωστε, η εφημερίδα σας έχει πάντα κάποιο αρνητικό σχόλιο, αν όχι χλευαστικό, για την εργασιομανία της προέδρου της Bουλής. Εντούτοις, κάτι πρέπει να γίνει. Η συμβολή σας μπορεί να προσφέρει πραγματική υπηρεσία σε τομείς-κλειδιά για τη χώρα.

Βασιλειος Αλεξανδρατος

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και η Ευρώπη

Κύριε διευθυντά,

Επανέρχομαι σε αυτό, στο οποίο είχα και στο παρελθόν αναφερθεί.

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής μου είπε κάποτε: «Κοίταξε γιατρέ, για να βάλω την Ελλάδα στην ΕΟΚ φίλησα κατουρημένες ποδιές αν και δεν συμβαδίζει με τον χαρακτήρα μου. Και την έβαλα για να την εξασφαλίσω όχι μόνο οικονομικά αλλά κυρίως πολιτικά και για χίλια χρόνια». Αυτές βεβαίως τις απόψεις τις γνώριζαν πολύ καλύτερα οι άμεσοι συνεργάτες του όπως ο νυν Πρόεδρος της Δημοκρατίας, νομικός τότε σύμβουλος του. Αν σήμερα ζούσε είμαι βέβαιος ότι κανείς δεν θα τολμούσε να βγάλει την Ελλάδα από την Ευρώπη.

Δ. Παπαδημητρίου – Πρώην Δ/ντής Β' Ορθοπεδικής Κλινικής Ευαγγελισμού

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή