Τι φταίει ο κόσμος;
Κύριε διευθυντά
Οκ. Τσίπρας έστω και στα σαράντα του χρόνια, κατάλαβε ότι η θεωρία διαφέρει πολύ από την πράξη. Ομως εκείνο που έπρεπε να καταλάβει καλύτερα από οτιδήποτε άλλο, είναι ότι«ο χρόνος είναι χρήμα», και ότι το πέρασμα του χρόνου με αδράνεια πληρώνεται πολύ ακριβά.
Ετσι η απραξία του επί ένα πεντάμηνο αύξησε τον λογαριασμό από 2 δισ. σε 8 δισ. Ισως οι αρμόδιοι υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ και ο ίδιος ο κ. Τσίπρας να αισθάνονται ικανοποιημένοι, διότι σ’ αυτό το διάστημα, άλλαξαν πολλές ονομασίες σε πολλά θεσμικά όργανα της Ευρώπης, και εκτονώθηκαν με τις παρακάτω αποφθεγματικές ρήσεις που εκτόξευσαν στο κοινό: «Εμείς θα βαράμε το ζουρνά και οι αγορές θα χορεύουν». «Θα επιλύσουμε τα προβλήματα με τους εταίρους χρησιμοποιώντας τη δημιουργική ασάφεια». «Δεν θέλουμε χρήματα, αλλά χρόνο και αξιοπρέπεια». «Το χρέος είναι αέρας και με αέρα θα πληρώσουμε». «Τα χρήματα θα μας τα δώσουν, διότι δεν συμφέρει και αυτούς να μη μας τα δώσουν».
Αυτά και άλλα πολλά, με τα οποία μπορεί να γελά και το παρδαλό κατσίκι, αλλά ο κόσμος τι φταίει να πληρώνει εσαεί τις επιπολαιότητες των πολιτικών μας;..
Αποστολος Αθανασιου
Ανώγειο Ηπείρου
Σωστή επιλογή από τον κ. Τσίπρα
Κύριε διευθυντά
Ηαπόφαση του κ. Τσίπρα να δεχθεί ένα νέο «υπερταμείο» για την εκμετάλλευση της δημόσιας περιουσίας, εγγυητή του νέου δανείου από το ΕΜΣ, ήταν σωστή και η παραμονή της έδρας του στην Ελλάδα αναμφισβήτητα προσωπική του επιτυχία. Προβλέπεται ότι το 75% των εσόδων του θα χρησιμοποιηθεί για την αποπληρωμή του χρέους.
Αναφορικά με την ακίνητη δημόσια περιουσία, στην Ελλάδα ισχύει από τον Ιούλιο του 2012 ειδικός νόμος για την «επιφάνεια», το εμπράγματο δικαίωμα που υπήρχε και στο δίκαιό μας πριν από την εισαγωγή το 1946 του Αστικού Κώδικα. Απέτρεπε, τότε και ιδιώτες, από την εκποίηση της γης από τη μια γενιά για να τη βρουν ακέραιη οι επόμενες. Δεν πουλούσε δηλαδή ο κύριος τη γη του, αλλά παραχωρούσε, χρονικά καθορισμένο, δικαίωμα κυριότητος επ’ αυτής στον αντισυμβαλλόμενο. Πληρωνόταν το λεγόμενο «εδαφονόμιο» ή εφ’ άπαξ ή περιοδικά. Εγγραφόταν η σύμβαση στα υποθηκοφυλακεία και προέβλεπε αυτοδίκαιη επάνοδο στον κύριό της στη λήξη του χρόνου της, με αυξημένη αξία από όσα είχε κατασκευάσει επάνω της ο πρόσκαιρος ιδιοκτήτης της. Ακλουθούσε είτε ανανέωσή της με τον ίδιο «επιφανειούχο» ή για νέα σύμβαση με νέο με αυξημένο «εδαφονόμιο».
Αυτή τη δυνατότητα έχουν σήμερα μόνο το Δημόσιο και τα ΝΠΔΔ σ’ εμάς. Δεν υπάρχει δε χώρα, κρατίδιο ή δήμος σε ολόκληρη την Ευρώπη που με νόμους υποχρεώνεται να προστατεύει και συγχρόνως να αξιοποιεί την ακίνητη περιουσία του με παρόμοιους θεσμούς. Με την επιφάνεια έχουν ήδη γίνει αρκετές «εκποιήσεις» δημοσίων ακινήτων από το ΤΑΙΠΕΔ. Θα πρέπει να γενικευθεί η χρήση της και να την εφαρμόσουν για να αυτοχρηματοδοτηθούν από τις ακίνητες περιουσίες τους και οι δήμοι. Ακόμη και η Εκκλησία με τη δική της και τις μοναστηριακές, αν υπαχθούν στην διαχείρισή της.
Oσοι πολιτικοί απορρίπτουν τη μέθοδο αυτή αξιοποίησης της ελληνικής δημόσιας ακίνητης περιουσίας ή ανεπίτρεπτα την αγνοούν ή πιστεύουν ακόμα στον κρατισμό ή εκ του πονηρού επιμένουν στη μη εφαρμογή της κυρίως στις ΔΕΚΟ για να μπορεί να διορίζεται εκεί η πολιτική τους πελατεία.
Σ. Στρατηγης
Επ. Δικηγόρος Δ.Ν., τ. βουλευτής Επικρατείας
Ποιοι θέλουν έξοδο από την Ευρώπη
Κύριε διευθυντά
Υπάρχουν, κατά τη γνώμη μου, 5 κατηγορίες Ελλήνων που επιθυμούν την έξοδο της χώρας μας από την Ευρωπαϊκή Eνωση:
1) Eνα μέρος του μεγάλου κεφαλαίου στην Ελλάδα που έχει τα χρήματά του στο εξωτερικό και τα δάνειά του στην Ελλάδα. Αυτά τα δάνεια, μετατρεπόμενα σε δραχμές, θα εκμηδενιστούν.
2) Μία μερίδα πολιτικών της άκρας Αριστεράς και της άκρας Δεξιάς που συνδέονται με τους παραπάνω επιχειρηματίες και που κάνουν τα πάντα για να οδηγηθεί η πατρίδα μας σε ρήξη με την Ευρώπη. Αυτοί οι πολιτικοί και οι επιχειρηματίες εταίροι τους, οραματίζονται μεγάλες συναλλαγές (άρα και μεγάλα κέρδη και προμήθειες) με χώρες εκτός Ε.Ε., δηλαδή BRICS, αραβικές χώρες, κ.λπ., χωρίς καμία διαφάνεια και κανέναν έλεγχο.
3) Oσοι είναι ανέντιμοι και διαπλεκόμενοι, ασχέτως επαγγέλματος και αξιώματος και δεν αντέχουν στην ιδέα ότι στην Ευρώπη υπάρχουν νόμοι, κανόνες, έλεγχοι, αξιολογήσεις…
Αυτοί πιστεύουν πως θα ωφελούνται περισσότερο σε μια Ελλάδα εκτός Ε.Ε., όπου θα κυριαρχεί η διαπλοκή, η διαφθορά και η αδιαφάνεια.
4) Οι διάφοροι ιδεοληπτικοί πολιτικοί (ακρο-αριστεροί και ακρο-δεξιοί) που οραματίζονται ολοκληρωτικά καθεστώτα όπως «δικτατορία του προλεταριάτου», φασισμό κ.λπ.
Ασφαλώς αυτοί οι πολιτικοί έχουν αλλεργία με τη δημοκρατική Ευρώπη και διακαώς επιθυμούν την έξοδο από αυτήν.
5) Η 5η κατηγορία είναι και η μεγαλύτερη και αποτελείται από τους πολίτες που δεν γνωρίζουν την αξία και τις ευκαιρίες που προσφέρει η ελεύθερη και δημοκρατική Ευρώπη, αλλά έχουν παρασυρθεί από λαϊκιστές και λαοπλάνους που, με κίβδηλο δήθεν πατριωτισμό, τους πείθουν ότι η Ευρώπη θέλει να υποτάξει, ταπεινώσει, «ψεκάσει» και απαξιώσει την Ελλάδα και τους Eλληνες.
Oλοι, όμως, οι λογικοί άνθρωποι γνωρίζουν ότι η Ευρώπη είναι η πιο πολιτισμένη Eνωση στον κόσμο με πυλώνες την ελευθερία, τη δημοκρατία, την προκοπή, τη διαφάνεια και την προστασία του απλού εργαζόμενου.
Oσοι, λοιπόν, δεν επιθυμούν να παραμείνει η Ελλάδα στη δημοκρατική Ευρώπη, είναι, κατ’ επέκταση, ενάντιοι στα πραγματικά συμφέροντα του λαού, της δημοκρατίας και του μέλλοντος της πατρίδας μας.
Ευγενιος Κοροπουλης