Η Δημοκρατία μας…

Η Δημοκρατία μας…

Κύριε διευθυντά

Στη χώρα μας, μετά από 41 χρόνια από τη «Μεταπολίτευση» (1974), η Δημοκρατία μας δεν κινδυνεύει, αφού δεν απειλείται από κανέναν… Είναι, όμως, η Δημοκρατία μας το πολίτευμα που θέλουμε και που μας ταιριάζει(;) όπως ασκείται επί περίπου 40 χρόνια από τις (εκάστοτε) μέχρι τώρα κυβερνήσεις με την ρήση του Θαλή (Μιλήσιου):  «Αριστη Δημοκρατία είναι εκείνη που δεν έχει ούτε πολύ πλούσιους (πολίτες), ούτε φτωχούς (πολίτες)». Είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι η «πολιτική (δημοσιονομική) κρίση» που μαστίζει τον λαό μας τα τελευταία έξι χρόνια (2010-2015) έχει δημιουργήσει μεγάλο αριθμό ανέργων (ιδίως νέων ανθρώπων), που κατά τις (εκάστοτε) δημοσιευθείσες εκτιμήσεις ανέρχεται στα δύο (2) εκατομμύρια ανέργων… κάθε ηλικίας (άνδρες, γυναίκες, νέα παιδιά).

Αλλο ένα μεγάλο ποσοστό πολιτών έχει δημιουργηθεί, ανερχόμενο σε τρία (3) εκατομμύρια ατόμων, πάσης ηλικίας (ανδρών, γυναικών, νέων παιδιών) νεοπτώχων, που δυσκολεύονται να επιβιώσουν…

Η διαφθορά στη χώρα μας, σύμφωνα με τα (εκάστοτε) δημοσιεύματα  του Τύπου και των αρμοδίων υπηρεσιών της χώρας μας, είναι υψηλή,  σε όλα τα επίπεδα της κοινωνίας και περισσότερο στον κρατικό  μηχανισμό και, κατά τον Μένανδρο, οφείλεται στο ότι: «Ο πλούτος σκεπάζει πολλές κακές πράξεις».

Οι (εκάστοτε) ελληνικές κυβερνήσεις, που εκλέγονται από την πλειοψηφία του ελληνικού λαού (του εκλογικού σώματος) έχουν απογοητεύσει το μείζον μέρος της κοινωνίας μας με τα έργα και τις ημέρες των, κατά το διάστημα που άσκησαν τη διακυβέρνηση της χώρας μας.

Το εκλογικό σώμα έχει μεγάλη ευθύνη για τις (εκάστοτε) επιλογές του  και, κατά τον Αριστοτέλη, όταν ασκεί τα κυριαρχικά του δικαιώματα, κατά το Σύνταγμα (Αρθρο 1, παρ. 2): «Θεμέλιον του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία» και με περίσκεψη να ενεργεί, σύμφωνα με τη  ρήση του Αριστοτέλη («Περί πνεύματος» – Απαντα 26): «Μη δίνεις στο παιδί μαχαίρι» που παρομοιάζει τη χρήση της ψήφου από τους πολίτες, δηλαδή: «Μη παραδίδεις με την ψήφον σου την εξουσία στα χέρια ευτελών ανθρώπων».

Μιχαηλ Κουβατσος – Υποστράτηγος ε.α. – Αθήνα

Διαπραγμάτευση

Κύριε διευθυντά

Ειλικρινά είναι ν’ απορεί ο εύπιστος και πάντα προδομένος απ’ τους πολιτικούς Ελληνας ψηφοφόρος με τον θρασύ ισχυρισμό του κ. Αλ.  Τσίπρα πως η παταγώδης αποτυχία των διαπραγματεύσεων αποτελεί μεγάλη επιτυχία της κυβέρνησής του και του ιδίου μάλιστα.Το σχέδιο της «αγραβάτωτης» διαπραγματευτικής ομάδας, με επικεφαλής τον «πολυτάλαντο» και ευτυχώς στο τέλος αποταχθέντα   υπουργό Οικονομικών και με σύμβουλό του επίσης τον υψηλόμισθο Αμερικανοκορεάτη (Βόρειο ή Νότιο άραγε) «υπεροικονομολόγο»,  προέβλεπε να πεισθούν οι… κουτόφραγκοι πως η έξοδος της Ελλάδας  από την Ευρωζώνη θα ήταν καταστροφική γι’ αυτούς. Υπογράμμιζε μάλιστα ο τότε πρωθυπουργός πως θα παίζαμε εμείς τον ζουρνά ή θα βαρούσαμε το νταούλι και θα χόρευαν οι ευρωπαϊκές τουλάχιστον αγορές στο ταψί! Ατυχώς όμως όχι μόνο δεν χορέψανε αλλά μας φέρανε και το ταψί κατακέφαλα, και η θλιβερή παρεούλα εγκατέλειψε άδοξα το τραπέζι της διαπραγμάτευσης… Στη συνέχεια ο κ. Αλ.  Τσίπρας αρνήθηκε την πρόταση του κ. Γιουνκέρ και βγήκε τελικά από το πρόγραμμα, με ολέθριο αποτέλεσμα το κλείσιμο των τραπεζών και το παράλογο δημοψήφισμα! Τότε λοιπόν, μισό βήμα από το χάος, αντιλήφθηκε πού είχε οδηγηθεί η χώρα από την αλλοπρόσαλλη και παράλογη πολιτική του και στην απελπισία του, μη έχοντας άλλο σχέδιο αλλ’ ούτε και τη βοήθεια του… Θεού, λόγω της αθεΐας του φυσικά, υπέγραψε το τρίτο και… φαρμακερό μνημόνιο, «συμφωνία» κατά τον κ. Π. Καμμένο, με επαχθέστατους όρους φυσικά… «Ηθελές τα και παθές τα» που λέει ο λαός μας, οι ψηφοφόροι δηλαδή.

Υπήρχε όμως και ένα δεύτερο σχέδιο, όπως ισχυριζόταν ο πρώην πρωτοκλασάτος υπουργός κι αρχηγός τώρα της ΛΑΕ, την επιστροφή της Ελλάδας στη δραχμή. Το σχέδιο του Σόιμπλε δηλαδή! Και μέχρι να τυπωθεί το νέο νόμισμα, η Task Force του ΣΥΡΙΖΑ θα έκανε «κατάληψη» στο Νομισματοκοπείο, όπου φυλάσσονταν χρήματα της ΕΚΤ τα οποία και θα απαλλοτρίωνε, λέξη που χρησιμοποιείται ευρύτατα  από τους τρομοκράτες στις ληστείες των τραπεζών.

Οσον αφορά τώρα τον ηρωισμό του πρώην πρωθυπουργού να ξενυχτήσει 17 ολόκληρες ώρες για να πείσει τους εταίρους του, τον πληροφορούμε πως οι συνταξιούχοι ακόμη ξενυχτάμε για τα χρήματά μας, τον ιδρώτα μιας ζωής, που μας έχει μπλοκάρει στις τράπεζες!

Φριξος Δημου – Πλοίαρχος Ε.Ν.

Τα ακατανόητα

Κύριε διευθυντά

Ο θεσμός των τραπεζών είναι απαραίτητος σε όλες τις σύγχρονες οικονομίες, αφού με τις χρηματοδοτήσεις τους κινείται το εμπόριο, οι βιομηχανίες, οι επιχειρήσεις κ.λπ. κ.λπ. Σ’ αυτό συμφωνούν όλοι. Για να επιτελέσουν όμως οι τράπεζες το έργο τους, χρησιμοποιούν, εκτός από τα σχετικά μικρά ίδια κεφάλαιά τους, και τα αρκετά μεγαλύτερα κεφάλαια που προέρχονται από τις ιδιωτικές καταθέσεις.

Σήμερα οι ελληνικές τράπεζες έχουν μεγάλο πρόβλημα γιατί τα κεφάλαια που διαθέτουν έχουν συρρικνωθεί σημαντικά, αφού οι ιδιώτες έχουν αποσύρει μεγάλο μέρος των καταθέσεών τους, φοβούμενοι ένα ενδεχόμενο «κούρεμά» τους. Είναι επομένως προφανές ότι αποτελεί αδήριτη ανάγκη το να επιστρέψουν οι ιδιωτικές καταθέσεις στις τράπεζες. Για να επιτευχθεί όμως αυτό,  πρέπει να εκλείψει ο φόβος του «κουρέματος» ή τουλάχιστον κάποια ικανοποιητικά επιτόκια, που θα θεσπιστούν, να κάνουν τους καταθέτες να ξεχάσουν τους φόβους τους. Νομίζω ότι όλα τα προηγούμενα είναι απλά και κατανοητά ακόμα και από μη ειδικούς.

Αλλά, πληροφορούμαστε από τα ΜΜΕ ότι οι τράπεζες ασκούν επί του θέματος της επιστροφής των καταθέσεων μια πολύ περίεργη πολιτική. Δηλαδή έχουν καθορίσει το επιτόκιο καταθέσεων ταμιευτηρίου στο αστείο 0,16%, ενώ και το επιτόκιο των προθεσμιακών καταθέσεων βρίσκεται κάτω από το 1%! Και δικαίως αναρωτιόμαστε: Με αυτά τα γελοία επιτόκια ελπίζουν οι τράπεζες να επιστρέψουν στα ταμεία τους τα χρήματα που κρύβονται στα… σεντούκια; Με αυτά τα τόσο χαμηλά επιτόκια πιστεύουν οι τράπεζες ότι θα επανακτήσουν την απολεσθείσα ιδιωτική εμπιστοσύνη; Με αυτά τα εξωπραγματικά επιτόκια ευελπιστούν οι τράπεζες να ξεπεράσουν τα οικονομικά προβλήματά τους; Δεν μπορώ να το πιστέψω. Τελικά φαίνεται ότι αυτή η πολιτική των τραπεζών για τα επιτόκια είναι ένα ακόμα από τα πολλά ακατανόητα που συμβαίνουν αυτόν τον καιρό στη χώρα μας.

Νικος Δυοβουνιωτης – Πολιτικός μηχανικός – Κηφισιά

Ο φιλελληνισμός των Βαυαρών

Κύριε διευθυντά

Σε συνέχεια της επιστολής του κ. Π. Γ. Φούγια (Το μίσος του κ. Σόιμπλε, Τρίτη 11 Αυγούστου 2015), επιτρέψατέ μοι να προσθέσω και να υπενθυμίσω, ότι ως Βαυαρός ο κ. Σόιμπλε θα έπρεπε να αναμιμνήσκεται τον «ανυπόκριτο» φιλελληνισμό των Βαυαρών προς την Ελλάδα. Αψευδές δείγμα είναι η ίδια η πόλη του Μονάχου, την οποία εστόλισε με αρχαιοελληνικούς κίονες, αγάλματα και λοιπά κτίρια κλασικού ρυθμού ο βασιλέας της Βαυαρίας Λουδοβίκος, πατέρας του βασιλέως της Ελλάδος Οθωνος.

Περιέθαλψε και χρηματοδότησε τις σπουδές μιας σειράς Ελλήνων διανοουμένων και ως κορυφαίο δείγμα της αγάπης του προς την Ελλάδα υπήρξε η δωρεά του ιερού ναού της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος (ίδρυση 1494) στην ελληνική κοινότητα του Μονάχου. Ο περικαλλής αυτός ναός χρησιμοποιείται για τις θρησκευτικές ανάγκες των Ελλήνων του Μονάχου και γενικότερα της Βαυαρίας έκτοτε συνεχώς έως σήμερον.

Xρηστος Π. Mπαλογλου – Αμαρούσιον Αττικής

Η κοροϊδία του ελληνικού λαού

Κύριε διευθυντά

Αυτά που εσχάτως συμβαίνουν στην πολιτική σκηνή της χώρας δεν έχουν προηγούμενο. Εδώ δεν γνωρίζει κανείς ποιος κοροϊδεύει ποιον. Στις τελευταίες εκλογές, που διεξήχθησαν την 25ην Ιανουαρίου, πανηγυρικά εξελέγη ο νεαρός μάχιμος κ. Τσίπρας ο οποίος –όπως παλαιότερα και ο προκατοχός του Αντώνης Σαμαράς– φοβέριζε θεούς και δαίμονες ότι την επομένη της αναλήψεως υπ’ αυτού της εξουσίας θα έσκιζε τα μνημόνια και με ένα και μόνον άρθρο θα καταργούσε όλους τους εφαρμοστικούς των νόμους. Κούνια που τους κούναγε και τους δύο. Μνημονιακότεροι των μνημονιακών αποδείχθησαν και οι δυο τους.

Προσωπικά δεν διαφωνώ με την αποδοχή ενός μνημονιακού καθεστώτος, αφού στο σημείο που έχουν φέρει τη χώρα οι ολέθριοι ηγέτες της μεταπολίτευσης το μνημόνιο είναι πλέον μονόδρομος και ο Θεός να βάλει το χέρι του. Αυτή όμως η κοροϊδία του ελληνικού λαού από τον κ. Τσίπρα είναι χωρίς προηγούμενο.

Είναι αναμφισβήτητο το γεγονός ότι οι δανειστές μας, προστατεύοντας πρωτίστως τα οικονομικά συμφέροντα των χωρών τους πλην εκτιμώντας παράλληλα και τις αδήριτες ανάγκες της Ελλάδας, που υποφέρει από το όντως δυσβάστακτο και επονείδιστο χρέος που της επεσώρευσαν τα καμάρια της μεταπολίτευσης επρότειναν στον Eλληνα πρωθυπουργό ν’ αποδεχθεί ένα τρίτο μνημόνιο με όρους σχετικά επιεικέστερους των προηγουμένων. Εδώ όμως ο κ. Τσίπρας ως καθαρά αντιμνημονιακός –τρομάρα του– τα στύλωσε σαν μουλάρι που λέει ο λαός. Και για να έχει μεγαλύτερη δύναμη στην άρνησή του ζήτησε με το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου από τον ελληνικό λαό να του συμπαρασταθεί στη γενναία αρνητική του απόφαση.

Ο ελληνικός λαός με ένα ποσοστό 62% τού δήλωσε ανεπιφύλακτα «Oχι, μην υπογράφεις». Και αυτός τίμησε ειλικρινά την απόφαση του ελληνικού λαού. Δεν υπέγραψε το μνημόνιο εκείνο που του είχαν προτείνει οι δανειστές συμπαραστατούμενος προς τούτο και από τον πολεμοχαρή Παν. Καμμένο. Μετά μία όμως ακριβώς εβδομάδα το γενναίο αυτό δίδυμο προέβη σε αποδοχή ενός νέου μνημονίου τρισχειρότερου του αρχικώς προταθέντος.

Αλήθεια, τι να πει κανείς. Δυστυχώς, αυτή είναι η μοίρα του ελληνικού λαού, να έχει πολιτικούς ηγέτες που να μη θέλουν να δουν την πραγματικότητα, αλλά να αρέσκονται σε αμπελοφιλοσοφίες και άλλα παραμύθια. Βοήθειά μας.

Τασος Νασοπουλος – Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω και ΣτΕ

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή