Κύριε διευθυντά
Αυτό δεν είναι ανέκδοτο. Αυτή είναι μια αληθινή ιστορία που έγινε πριν από πολλά χρόνια: Ενα μικρό χωριό συνδεόταν με τη Χώρα με έναν και μοναδικό δρόμο. Στον δρόμο αυτό υπήρχε και μια παλιά γέφυρα που τα ακρόβαθρά της είχαν διαβρωθεί πολύ και κινδύνευε να καταστραφεί. Ο κίνδυνος αποκοπής της επικοινωνίας ήταν άμεσος και γι’ αυτό ο πρόεδρος της κοινότητας έστειλε ένα επείγον τηλεγράφημα στο υπουργείο ζητώντας χρήματα για την επισκευή της γέφυρας. Επειδή δεν πήρε απάντηση, έστειλε και 2ο και 3ο τηλεγράφημα τονίζοντας την κατεπείγουσα ανάγκη της επισκευής. Τελικά το υπουργείο απάντησε με το τηλεγράφημα: «Χρημάτων μη υπαρχόντων, επισκευή εκ των ενόντων»! Καθώς όμως ο πρόεδρος δεν ήταν πολύ μορφωμένος, ούτε γνώριζε τι είναι τα «ένοντα» δεν έκανε τίποτε, οπότε, με την πρώτη μεγάλη νεροποντή, η γέφυρα έπεσε στο ποτάμι. Τότε ο πρόεδρος της κοινότητας έστειλε ένα νέο τηλεγράφημα στο υπουργείο: «Ενόντων μη υπαρχόντων, γέφυρα γκρεμίστηκε»!
Ας γυρίσουμε όμως στο σήμερα: Μήπως τα τωρινά ισοδύναμα θυμίζουν λίγο τα παλαιά «ένοντα»; Μήπως θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι άλλα ισοδύναμα δεν υπάρχουν; Μήπως θα πρέπει να κατανοήσουμε ότι και αν ακόμα «εφευρεθούν» κάποια ισοδύναμα, αυτά δεν θα είναι αποδεκτά από όλους και σε λίγο καιρό θα τα καταργήσουμε και θα ψάχνουμε να βρούμε νέα ισοδύναμα για την αντικατάσταση αυτών; Μήπως θα πρέπει να πάψουμε να πιπιλάμε την καραμέλα των ισοδυνάμων; Μήπως θα πρέπει να σοβαρευτούμε και να προσπαθήσουμε να ικανοποιήσουμε τις δεσμεύσεις που αναλάβαμε και τις υποσχέσεις που δώσαμε, πριν το όλο σύστημα καταρρεύσει; Ας το σκεφτούμε. Δεν ωφελεί να δίνουμε μάταιες ελπίδες.
Νικος Δυοβουνιωτης – Πολιτικός μηχανικός – Κηφισιά