Κύριε διευθυντά
Αλληλέγγυος συμφώνως με τα λεξικά είναι «ο μετ’ άλλου ή μετ’ άλλων υπέχων κοινήν υποχρέωσιν ή ευθύνην, ο μετ’ άλλου αμοιβαίως υπέγγυος, είτε εξ εκουσίας συνομολογήσεως είτε και εκ ρήτρας του νόμου». Από την ανάπτυξη αυτήν της εννοίας, ο όρος «αλληλέγγυοι» που κατά κόρον χρησιμοποιείται από τα ΜΜΕ για να δηλώσει ότι κάποιοι βοηθούν τους πρόσφυγες και μετανάστες διευκολυντικώς, δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
Την ευθύνη για παραμονή και απρόσκοπτη μετακίνηση των προσφύγων από την Ελλάδα σε άλλες χώρες έχει μόνο η κυβέρνηση και όσοι με την έγκρισή της επ’ αμοιβή ή εθελοντικώς καλούνται να συνδράμουν στο έργον αυτών. Ολοι οι άλλοι είναι άσχετοι και πιθανώς ύποπτοι.
Στις 9 Απριλίου είχαμε γράψει σχετικό άρθρο με τίτλο «Αναρίθμητοι ύποπτοι και φίλιοι εχθροί», γιατί μας είχε κινήσει μεγάλες υποψίες η προθυμοποίηση κάποιων να βοηθήσουν τους πρόσφυγες. Και οι υποψίες μας επιβεβαιώθηκαν πλήρως. Οι παρακινήσεις και προτροπές που γίνονται στους πρόσφυγες να μην εγκαταλείψουν το λιμάνι του Πειραιά, να έχουν διακόψει τη σιδηροδρομική γραμμή Ελλάδος – εξωτερικού για περίπου τριάντα ημέρες, να μη θέλουν να μεταφερθούν από την Ειδομένη σε στεγασμένους χώρους, να προσπαθούν να διαβούν ποταμό για να φτάσουν σε αφύλακτα, όπως τους λένε, σύνορα των Σκοπίων, να επιχειρούν να ρίψουν τους συρμάτινους φράκτες των Σκοπίων, να παραμένουν στην Ειδομένη με τη φήμη ότι θα ανοίξουν τα σύνορα και άλλα εντελώς αβάσιμα, απραγματοποίητα και μη υπεύθυνα, είναι καταφανής πόλεμος κατά της Ελλάδος. Οι δήθεν υποστηρικτές αποβλέπουν σε μείωση του κύρους της Ελλάδος, σε δημιουργία βαρυτάτου δυσμενούς κλίματος για τον τουρισμό, σε παραμονή των προσφύγων στην Ελλάδα, ώστε να την καταστήσουν χώρα απροσπέλαστη σε εντοπίους και επισκέπτες, με βαρύτατα οικονομικά σε βάρος της πλήγματα. Ακόμα η περιστολή του τουριστικού ρεύματος στη χώρα μας είναι ο κυρίαρχος στόχος τους, ώστε να αυξηθεί σε άλλες ανταγωνίστριες χώρες εντός της Μεσογείου. Γνωρίζετε μερικούς. Τι κάνετε, κύριοι υπεύθυνοι, για την αποτροπή των καταστρεπτικών υπόπτων και ενόχων παροτρύνσεων;
Μιχαηλ Στρατουδακης
Η ιδιαιτερότητα και ιδιοτροπία των Ελλήνων
Κύριε διευθυντά
Στο βιβλίο τους «Why nations fail», οι καθηγητές Asemoglu και Robinson υποστηρίζουν ότι η κύρια αιτία της επιτυχίας ή αποτυχίας των κρατών-εθνών βρίσκεται στους θεσμούς τους. Η Ελλάδα, λόγω της επιρροής του δυτικού φιλελληνισμού, κτίστηκε πάνω στα ερείπια της αρχαίας με τη ρομαντική προσδοκία αναβίωσης του κλασικού μεγαλείου της Αθηναϊκής Δημοκρατίας του Περικλέους. Οι Ρωμιοί χριστιανοί, όμως, το 1821 επιδίωκαν μάλλον την ανασύσταση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας με πρωτεύουσα την Κωνσταντινούπολη.
Ξένο δημιούργημα σ’ ένα βαθμό των μεγάλων δυνάμεων, η Ελλάδα ακολούθησε τον δυτικό δρόμο εξάρτησης και ανάπτυξης, εισάγοντας ευρωπαϊκές δομές και θεσμούς για τη σύσταση του κράτους της. Παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες εκδυτικισμού και εκσυγχρονισμού, ωστόσο, σκοντάφτει συνεχώς και χρεοκοπεί, αδυνατώντας να γίνει «κανονική» και οι Ελληνες πραγματικοί Ευρωπαίοι.
Ισως γιατί οι νόμοι δεν ήταν προϊόν της δικής μας κουλτούρας, ιστορίας και κοινωνίας και δεν ταίριαζαν στην ελληνική παράδοση. Οπότε, με αφορμή την παρούσα οικονομική κρίση και ηθική παρακμή, καλούμαστε να αναστοχαστούμε και να επανεξετάσουμε όλες τις πολιτιστικές διαστάσεις της ταυτότητάς μας. Να δούμε, τέλος πάντων, τι και τις πταίει, για να συνδέσουμε αποτελεσματικότερα το ελληνικό είναι με το γίγνεσθαι. Διότι, όπως μας υπενθυμίζει ο Χάντινγκτον στη «Σύγκρουση των πολιτισμών», το πολιτισμικό στοιχείο είναι πιο ισχυρό απ’ ό,τι νομίζουμε.
Επηρεασμένοι από τη δυτική παιδεία μας και το πρότυπο του Διαφωτισμού, τείνουμε να αδικούμε τον λαό και τη χώρα μας για τα επιτεύγματά της. Ξεχνάμε ότι το κράτος μας δημιουργήθηκε από το μηδέν στην πιο καθυστερημένη περιοχή της μουσουλμανικής Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Και ότι, εξαιτίας της δεσποτικής οθωμανοκρατίας, στερηθήκαμε την Αναγέννηση, η οποία έβγαλε την Ευρώπη από τον Μεσαίωνα και δημιούργησε τον νεωτερικό άνθρωπο – υπεύθυνο, ορθολογικό και ηθικό. Δεν είναι δυνατόν να καλυφθούν αιώνες ανεξάρτητης και ειρηνικής εξέλιξης στα 100 χρόνια του πολυτάραχου νεοελληνικού βίου. Αν συγκρίνουμε για παρηγοριά τον εαυτό μας με τους άλλους γειτονικούς λαούς των Βαλκανίων και της Μέσης Ανατολής, θα αισθανθούμε καλύτερα.
Ας αξιοποιήσουμε την κρίση ως ευκαιρία αναγέννησης, αποκτώντας μεγαλύτερη αυτογνωσία για τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα έναντι των υπολοίπων, που είμαστε υποχρεωμένοι ν’ ανταγωνιστούμε στον παγκοσμιοποιημένο πλανήτη για την επιβίωσή μας. Δεν είμαστε ίδιοι και όμοιοι με τους άλλους Ευρωπαίους, ούτε κατώτεροι ούτε ανώτεροι, αλλά σίγουρα ιδιαίτεροι. Υπάρχουν, π.χ., μεγάλες διαφορές μεταξύ Ελλήνων και Γερμανών που δεν πρόκειται, ούτε πρέπει, να εξαλειφθούν. Το γένος και το έθνος μας προϋπήρχαν του κράτους με την παλιγγενεσία του 1821. Αποτελούμε έναν πανάρχαιο λαό με ειδικά χαρακτηριστικά, τα οποία οφείλουμε να σεβαστούμε και να διατηρήσουμε, αν επιθυμούμε να διακριθούμε. Οπως οι Εβραιοι και οι Κινέζοι.
Το ότι λεγόμαστε Ελληνες και μιλάμε ελληνικά, συνιστά τη σπουδαία ιδιοπροσωπία μας. Παρότι λειτουργεί ως ευλογία και κατάρα. Ας μην το λησμονούμε αυτό στην άδικη σύγκριση με τη Δύση, η οποία ευθύνεται για την καθυστέρησή μας, ως ο μεγάλος εχθρός του ελληνισμού για πολλούς αιώνες με τις σταυροφορίες της.
Αξίζει να διερευνηθεί κατά πόσον η Ελλάδα θα μπορούσε να μετασχηματιστεί σε μια ουδέτερη, ανεξάρτητη, πολιτισμική Ελβετία. Μια ιερή χώρα της ειρήνης, της παιδείας, του αθλητισμού και του ανθρωπισμού.
Οι Δελφοί και η Ολυμπία όλου του κόσμου, όπου ο καθένας θ’ ανακαλύπτει τον εαυτό του. Και κατά πόσον ρεαλιστικά μπορούμε να επιβιώσουμε και προοδεύσουμε με ένα διαφορετικό μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης στη βάση της ανθρώπινης ευτυχίας αντί του καταναλωτικού κέρδους.
Χριστος Αλεξοπουλος – Οικονομολόγος (Harvard) – συγγραφέας
Η ονομασία
Κύριε διευθυντά
Διαπιστώνω από επιστολές αναγνωστών στην «Καθημερινή», αλλά και από δηλώσεις πολιτικών, ότι δεν έχει και μεγάλη σημασία αν η ΠΓΔΜ ονομαστεί Μακεδονία.
Ας αναρωτηθούν γιατί οι βουλγαρικής καταγωγής Σκοπιανοί αρνούνται την καταγωγή τους και πεισματικά αυτοπροσδιορίζονται, πέρα από κάθε ιστορική πηγή, ως μοναδικοί απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Γιατί άραγε;
Θα θυμίσω ορισμένα γεγονότα για να καταδείξω ότι ο κίνδυνος αλλαγής συνόρων είναι πάντα υπαρκτός.
Στις αρχές του 20ού αιώνα το βουλγαρικό κομιτάτο εξαπέλυσε ένοπλα τμήματα (κομιτατζήδες) οι οποίοι με την πλήρη ανοχή των Τούρκων δολοφονούσαν Ελληνες της Μακεδονίας. Το κύμα των δολοφονιών και του εκφοβισμού των Ελλήνων της Μακεδονίας ανέκοψαν Ελληνες αξιωματικοί υπό τον Παύλο Μελά με τα περίφημα τμήματα των Μακεδονομάχων.
Κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους, κάθε γωνιά της μακεδονικής γης ποτίστηκε με αίμα ελληνικό για να βλαστήσει το δέντρο της λευτεριάς.
Κατά τη γερμανική κατοχή, η Μακεδονία ανατολικά του Σπερχειού ποταμού παραχωρήθηκε στους Βούλγαρους, ως έδαφος βουλγαρικό. Ακολούθησαν δολοφονίες Ελλήνων, με σκοπό την εξαφάνισή τους, με αποκορύφωμα τις χιλιάδες νεκρούς του ηρωικού Δοξάτου.
Κατά την κατοχή, όσοι Σκοπιανοί δηλώνουν Βούλγαροι εφοδιάζονται από τις βουλγαρικές αρχές που είχαν εγκατασταθεί σε κάθε πόλη της Μακεδονίας, με βουλγαρική ταυτότητα και ως σύμμαχοι των Γερμανών δεν ενοχλούνται από τον γερμανικό στρατό.
Στο ίδιο διάστημα δημιουργείται από τον Στάλιν το κράτος της Μακεδονίας. Από τότε, σιγά σιγά εγκαταλείπουν το όνομα Βούλγαρος και αυτοπροσδιορίζονται ως Μακεδόνες.
Τα σύνορα της χώρας μας όμως δεν είναι δεδομένα, όταν μάλιστα διεκδικητές υπάρχουν σχεδόν σε όλες τις πλευρές της χώρας μας και περιμένουν την κατάλληλη ευκαιρία για να αρπάξουν ό,τι μπορέσουν.
Θ. Καντζαβελος – Τρίπολη
Μείωση εισοδήματος
Κύριε διευθυντά
Ο πρωθυπουργός και οι αρμόδιοι υπουργοί μάς διαβεβαιώνουν σε όλους τους τόνους ότι θα παραμείνουν αμετακίνητοι στην «κόκκινη» γραμμή της μη μειώσεως των κυρίων συντάξεων.
Ασφαλώς και τους πιστεύουμε. Θα ήθελα όμως, μέσω της εφημερίδος σας, να τους ερωτήσω: Μήπως η αύξηση της εισφοράς αλληλεγγύης, η αύξηση των κρατήσεων για παροχές υγείας, η επί τα χείρω τροποποίηση των συντελεστών φορολόγησης εισοδήματος, η αύξηση του ΕΦΚ των καυσίμων, η οποία θα έχει επίπτωση και στην αύξηση του κόστους παραγωγής (άρα και της τιμής καταναλωτού) των προϊόντων, η αύξηση των εισιτηρίων των ΜΜΜ, η επιβολή τέλους συνδρομητικής τηλεοράσεως επιφέρουν εμμέσως μείωση της συντάξεως;
Δυστυχώς, τα προαναφερθέντα οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ζούμε σε ένα κράτος–απατεώνα.
Παναγιωτης Μουστακας – Αθήνα