Κύριε διευθυντά
O ασφαλιστικός νόμος που ψηφίσθηκε, υποσχέθηκε ισονομία και δικαιοσύνη στην κοινωνική ασφάλιση όλων των πολιτών. Ο τίτλος του ξεκινάει με τη φράση «Ενιαίο Σύστημα», ενώ στο πρώτο κιόλας άρθρο, στην παράγραφο 3, αναφέρει ρητά ότι «Το Εθνικό Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης λειτουργεί με ενιαίους κανόνες για όλους τους ασφαλισμένους». Μάταια όμως. Στο άρθρο 39, παρ. 1β. θεσπίζονται χαμηλότερα ποσοστά εισφορών για τους νεοεισερχόμενους «ευγενείς» στο επάγγελμα του μηχανικού, γιατρού, δικηγόρου, φαρμακοποιού, συμβολαιογράφου, και οικονομολόγου, ενώ με το άρθρο 101 χαρίζονται τεράστιες εκπτώσεις μέχρι και 50% στις εισφορές των αυτοαπασχολούμενων μηχανικών, γιατρών, δικηγόρων, φαρμακοποιών, κ.λπ. Για παράδειγμα, ένας μηχανικός ή δικηγόρος με καθαρά μηνιαία έσοδα 2.000 ευρώ –που είναι τριπλάσια από τον μέσο εργαζόμενο εν καιρώ κρίσης– θα έχει μείωση εισφορών κατά 40% (σημειωτέον ότι η έκπτωση αυτή αφορά μόνο τις εισφορές και δεν θα έχει καμία επίπτωση στις συντάξιμες αποδοχές).
Επιβεβαιώνεται λοιπόν με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι, ακόμη και με αριστερή διακυβέρνηση, κάποιοι συνεχίζουν να είναι πιο ίσοι από τους άλλους. Δεν είναι τυχαίο εξάλλου πως ο ίδιος ο πρωθυπουργός της χώρας, καθώς και ο υπουργός Εργασίας, ανήκουν στην εν λόγω κατηγορία προνομιούχων. Το «ενιαίοι κανόνες» σε ένα κράτος ισονομίας και δικαιοσύνης εξακολουθεί να αποτελεί ένα άπιαστο όνειρο στην Ελλάδα του 2016.
Σωκρατησ Δημητριαδησ