Οι βανδαλισμοί και ο (μη) νόμος

Οι βανδαλισμοί και ο (μη) νόμος

Κύριε διευθυντά

Μετά χαράς είδα ότι θέσατε το θέμα των βανδαλισμών αγαλμάτων και αρχαιολογικών μνημείων στην Αθήνα, στο πρωτοσέλιδό σας της 23/6/2016. Πριν από το άγαλμα του Κολοκοτρώνη συλήθηκε προ εβδομάδος και το μνημείο του Λυσικράτους από κάποιον «αντιεξουσιαστή» με ακατάληπτο «γκράφιτι».

Δυστυχώς οι αισχρές, παράνομες αυτές πράξεις δεν μπορούν να διωχθούν, βάσει διατάξεων του Ποινικού μας Κώδικος. Χρειάζεται το αδίκημα με ειδικό νόμο να χαρακτηρισθεί ιδιώνυμο. Δυστυχώς τέτοιος ειδικός νόμος θυμίζει τον αλήστου μνήμης Ν. 4000/53 κατά του «τεντιμποϊσμού», με κουρέματα και δημόσιες «διαπομπεύσεις», που ίσχυσε και χρησιμοποιήθηκε και τακτικά από τη χούντα μέχρι την κατάργησή του το 1981.

Δεν προτείνω τέτοιο νόμο, αλλά ειδική νομοθετική πρόβλεψη. Εκτός από την αυτόφωρη σύλληψη των υπαιτίων, θα επιβάλλει υψηλά πρόστιμα στους ίδιους ή στους γονείς των αν είναι ανήλικοι, την με έξοδά τους αποκατάσταση του συλημένου μνημείου και μικρές ποινές φυλάκισης εκτός εάν πρόκειται περί αφαίρεσης αγάλματος ή καταστροφής μνημείου. Με σήμανσή τους από την αστυνομία για περιπτώσεις υποτροπών και υποχρέωση στα χρωματοπωλεία καταγραφής των ονομάτων όσων αγοράζουν τακτικά «σπρέι».

Εξάλλου για το μερικές φορές εξαίρετο καλλιτεχνικό «γκράφιτι» προσφέρονται ειδικές επιφάνειες τοίχων σε πολλές χώρες και σε μας, από τους δήμους.

Στρατης E. Στρατηγης – Επ. Δικηγόρος Δ.Ν., τ. βουλευτής Επικρατείας

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή