Κύριε διευθυντά
Ο εκλεκτός συνεργάτης σας κ. Τάκης Θεοδωρόπουλος, αναφερόμενος στο θέμα της απλής αναλογικής, μας θύμισε στο φύλλο της «Κ» ( 5/7) την περίπτωση της Ιταλίας «τα χρόνια που οι κυβερνήσεις άλλαζαν κάθε τρίμηνο…». Εχοντας ζήσει τα χρόνια εκείνα σε κέντρα λήψης αποφάσεων ( Βρυξέλλες, Παρίσι, Στρασβούργο), θα ήθελα να επισημάνω ότι μπορεί η Ιταλία να είχε ακυβερνησία, είχε όμως ισχυρή Διοίκηση. Κάθε τόσο έφθανε στις Βρυξέλλες να μετάσχει στο συμβούλιο υπουργών Γεωργίας ένας άλλος άπειρος Ιταλός υπουργός, όμως εκεί τον περίμενε ο μεγάλης εμπειρίας και κύρους πρέσβης, ο οποίος αντιπροσώπευε επί σειρά ετών την Ιταλία, διαπραγματευόταν και ψήφιζε έπειτα από συνεννόηση με τη διοίκηση του υπουργείου Γεωργίας.
Οι κυβερνήσεις άλλαζαν, αλλά οι εκπρόσωποι της Ιταλίας στις επιτροπές και στις ομάδες εμπειρογνωμόνων παρέμεναν οι ίδιοι, με συνέπεια η γεωργική και αγροτική πολιτική της γείτονος να μην επηρεάζεται από την κυβερνητική αστάθεια. Αντίθετα, στην Ελλάδα δεν είχε προφθάσει να στεγνώσει το μελάνι των υπογραφών της συνθήκης προσχώρησης της χώρας μας στην τότε ΕΟΚ, όταν το ΠΑΣΟΚ, που ήρθε στην εξουσία, «ξήλωσε» όλους τους γενικούς διευθυντές, τους «Μανδαρίνους», και αντικατέστησε όλους τους εμπειρογνώμονες. Για κακή μας τύχη, η Ελλάδα κλήθηκε κατ’ αλφαβητική σειρά να προεδρεύει της ΕΟΚ επί εξάμηνο λίγους μόνο μήνες μετά την προσχώρηση. Και θυμάμαι έναν από τους συμβούλους του Κ.Σημίτη, τότε υπουργού Γεωργίας, να λέει: «Απειροι υπουργοί, άπειροι σύμβουλοι, διαλύσαμε και τη Δημόσια Διοίκηση και νομίζουμε ότι μπορούμε να προεδρεύουμε έμπειρων αντιπροσωπειών».
Σταυρουλα Κουρακου – Αθήνα