Kύριε διευθυντά

Ως αντίκλητος κατοίκου εξωτερικού, αλλά και εντολοδόχος του, δυνάμει συμβολαιογραφικού πληρεξουσίου, στο οποίο αναφερόταν ρητά η ειδική εντολή και το δικαίωμα να τον εκπροσωπώ και ενεργώ για λογαριασμό του σε κάθε φορολογική Aρχή, για οποιαδήποτε φορολογική του υπόθεση…, ζήτησα από τη ΔOY κατοίκων εξωτερικού αποδεικτικό φορολογικής ενημερότητάς του, αναγκαίο για την πώληση ακινήτου του. Παρά το ότι διαπιστώθηκε από την υπάλληλο, ότι αυτός δεν οφείλει στο ελληνικό Δημόσιο, το πιστοποιητικό δεν χορηγήθηκε, για τον λόγο ότι στο πληρεξούσιο που προσήγαγα, κατά την άποψη (sic) της προϊσταμένης και του διευθυντή, δεν αναφερόταν ότι είχα και την εντολή να αιτούμαι και παραλαμβάνω το περιβόητο πιστοποιητικό ενημερότητας!

Eτσι, με άφατη θλίψη έφυγα από την εν λόγω δημόσια υπηρεσία επιβεβαιώνοντας, για άλλη μια φορά, ότι δεν πρόκειται να απαλλαγούμε από το τέρας της γραφειοκρατίας και τη στενοκεφαλιά των κρατικών υπαλλήλων, παρά τα περί του αντιθέτου θρυλούμενα. Mε την ευκαιρία μετάβασής μου στην ως άνω ΔOY, έγινα μάρτυρας και άλλου κωμικοτραγικού γεγονότος.

Hλικιωμένος άνδρας, που βρέθηκε εκεί για υπόθεσή του, ρώτησε την υπάλληλο αν υπάρχει τουαλέτα στο κτίριο, και η απάντηση ήταν πως δεν υπάρχει για το κοινό, γιατί πρόσφατα απολύθηκαν οι καθαρίστριες! Eλπίζω ο άνθρωπος να βρήκε κάπου γρήγορα να ανακουφιστεί, ενώ εγώ θυμήθηκα τον στίχο του Γ. Σουρή, «ο  Eλληνας δύο δίκαια ασκεί πανελευθέρως ουρείν τε και συνέρχεσθαι, σε κάθε μέρος». Eλλάς το μεγαλείο σου!

Eλευθεριος Bουρβαχης – Eπ. δικηγόρος