Κύριε διευθυντά
Διάβασα καθυστερημένα το παραπάνω άρθρο του κ. Κασιμάτη στην «Καθημερινή» της 27/03/2016 και θα ήθελα να δημοσιευτεί το παρακάτω σχόλιό μου -που δεν κατόρθωσα να δω ανηρτημένο κάτω από το εν λόγω άρθρο- γιατί θεωρώ ότι είναι μια τουλάχιστον ατυχής στιγμή άσκησης κριτικής εκ μέρους σας, που δεν πρέπει να μείνει αναπάντητη. Θα περιοριστώ σε παρατηρήσεις που αφορούν το πρώτο σχόλιο που δίνει και τον γενικό τίτλο στο άρθρο «Μέτρα λιτότητας: Η ώρα της ποίησης». Ως προς τη σκοπιμότητα της έκδοσης από τον «πασίγνωστο», όπως αναγνωρίζετε, εκδοτικό οίκο Penguin που ενθουσιάζεται και προωθεί τη δημιουργική δουλειά σύγχρονων Ελλήνων και ελληνόφωνων ποιητών σε συνθήκες κρίσης, δεν καταλαβαίνω προς τι η ένσταση. Μάλλον θα έπρεπε να ενθουσιαζόμαστε με τη σειρά μας, αντί να ειρωνευόμαστε γι’ αυτή την ευκαιρία – συνήθως γκρινιάζουμε γιατί οι νέοι Ελληνες δημιουργοί δεν έχουν διεθνές βήμα. Ως προς το περιεχόμενο, καλό θα ήταν να διαβάζατε πρώτα τη συλλογή πριν προτρέξετε με εικασίες -για να σαρκάσουμε προκαταβολικά- ως προς το ποιος ανθολογείται και να στηλιτεύατε, αντίθετα, αυτό που είναι κυρίως η μάστιγα της ελληνικής κοινωνίας: να μιλάει κανείς χωρίς να έχει διαβάσει αλλά να κρίνει το περιεχόμενο ενός βιβλίου από το εξώφυλλό του. (Ως προς το εξώφυλλο, δεν είχατε παρά να περιοριστείτε στην κριτική της επιλογής του εκδότη να προτάξει -πιθανότατα για λόγους μάρκετινγκ- τη σύσταση του κυρίου Βαρουφάκη.) Τέλος, και το κυριότερο επί της ουσίας: η κυρία Βαν Ντάικ, κύριε Κασιμάτη, μόνο ευκαιριακά προϊόντα δεν παράγει. Αντίθετα, εντρυφά εδώ και πολλά χρόνια με αγάπη στην ελληνική ποίηση, μεταφράζοντας και ανθολογώντας κείμενα παλιά και νέα (ενδεικτικά αναφέρω The Greek Poets: Homer to the Present [Norton, 2009, 692 pages], A Century of Greek Poetry: 1900-2000 [River Vale, NJ: Cosmos, 2004, 993 pages, bilingual edition]). Οπότε, καλό θα ήταν να εμπιστευόσαστε πράγματι «την λογιοσύνη, τις γνώσεις, τη φιλολογική κρίση και την αγάπη της για την Ελλάδα». Τελειώνω με μια ευχή. Να μιλάμε λιγότερο και να διαβάζουμε περισσότερο. Και να ακούμε! Ακούστε την κυρία Βαν Ντάικ τη Δευτέρα στο BBC http://www. bbc.co.uk/programmes/b006r9xr/broadcasts/upcoming, ώστε να μπορείτε να εκφραστείτε εν πλήρει γνώσει.
Μαρια Πατακια – Βρυξέλλες
Οικουμενική κυβέρνηση ή εκλογές;
Κύριε διευθυντά
Ηκυβέρνηση, παρά τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει, διακηρύσσει σε όλους τους τόνους, διά της κυβερνητικής εκπροσώπου, ότι: «ενδεχόμενο οικουμενικής ή εκλογών δεν υπάρχει». Oμως, η εξέλιξη των γεγονότων, όσο κι αν έχει κανένας τη διάθεση να μην αμφισβητήσει την ειλικρίνεια των λεγομένων της κ. υπουργού, εμποδίζει τον, μετά βεβαιότητας, αποκλεισμό είτε του ενός, είτε του άλλου ενδεχομένου!
Με άλλα λόγια, όταν η παρούσα κυβέρνηση έχει να αντιμετωπίσει εκτός του προσφυγικού και τα δύο άλλα μεγάλα προβλήματα, το ασφαλιστικό και το φορολογικό, τα οποία έχουν προκαλέσει μια γενικευμένη και πολύ επικίνδυνη κοινωνική αναστάτωση, είναι φανερό ότι μόνη της δεν τα καταφέρνει! Κακά τα ψέματα. Τα δύο κόμματα της συγκυβέρνησης, με την ισχνή πλειοψηφία των 153 βουλευτών, που ίσως διαθέτουν, δεν θα αντέξουν την πίεση που τους ασκείται τόσο στο εσωτερικό, όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο!
Και το ερώτημα που μπορεί να υποβληθεί στην κ. Γεροβασίλη είναι: Με ποιο σκεπτικό αποκλείει είτε τον σχηματισμό από την παρούσα Βουλή, μιας διευρυμένης κυβέρνησης, είτε ακόμα και τις εκλογές, με δεδομένο μάλιστα ότι οι Eυρωπαίοι εταίροι μας δείχνουν στις διαπραγματεύσεις, αυτή την ανεξήγητη και πολλές φορές ασυνεπή και αδιάλλακτη στάση;
Τι θα γίνει λοιπόν, αν οι εταίροι μας συνεχίσουν την ίδια απαράδεκτη τακτική; Αν δηλαδή όχι μόνο δεν υποχωρήσουν, δεχόμενοι τις ελληνικές προτάσεις, αλλά απαιτήσουν και άλλα σκληρότερα μέτρα τα οποία δεν αντέχει ο λαός; Ας είμαστε ειλικρινείς. Η κυβέρνηση βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση! Εύκολη λύση δεν υπάρχει για κανένα κόμμα! Τούτη την ώρα επιβάλλεται όλα τα κόμματα να προχωρήσουν σε μια εθνική συνεννόηση για σχηματισμό μιας ευρύτερης κυβέρνησης συνεργασίας, όσο το δυνατόν περισσότερων κομμάτων, δεδομένου ότι όπως δείχνουν και οι δημοσκοπήσεις, με τα ποσοστά που παίρνουν τα κόμματα δεν σχηματίζονται μονοκομματικές κυβερνήσεις. Επομένως, μόνο μια κυβέρνηση, με ισχυρή πλειοψηφία και αυξημένο κύρος θα μπορεί να απαντήσει ανάλογα στα τελεσίγραφα των Ευρωπαίων «εταίρων», τονίζοντάς τους ότι με την ακολουθούμενη πολιτική τους οδηγούν τη χώρα μας σε αδιέξοδο και την Ε.Ε. σε διάλυση!
Ηλιας Μαλεβιτης – Δικηγόρος πρ. βουλευτής