Κύριε διευθυντά
Παρ’ όλα όσα, δικαίως, καταλογίζουμε στο ΔΝΤ, η αποχώρησή του από το «Πρόγραμμα», αυτήν τη στιγμή, δεν θα ήταν προς το συμφέρον της Ελλάδος.
Eκανε το ΔΝΤ, παρά τον μύθο του, μεγάλα και ασυγχώρητα λάθη σε καίριους υπολογισμούς και σε προβλέψεις που μας αφορούσαν.
Οι εκπρόσωποί του επέδειξαν προκλητική αλαζονεία και κοινωνική αναλγησία.
Είναι γνωστά όλα αυτά και ακριβοπληρωμένα από τον ελληνικό λαό.
Δύο λόγοι, εν τούτοις, κάνουν, τώρα, χρήσιμη για την Ελλάδα την παραμονή του ΔΝΤ στο «Πρόγραμμα»:
1. Η παρουσία του νομιμοποιεί την ανάμειξη των ΗΠΑ στην πορεία της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές.
Με παρέμβαση των ΗΠΑ ματαιώθηκε, πάνω από μία φορά, ο –απειλητικά ενεργός πάντοτε– σχεδιασμός του κ. Σόιμπλε για την αποβολή της Ελλάδος από την Ευρωζώνη και το ευρώ. Oπως είναι γνωστό, ο πρώην Αμερικανός υπουργός Οικονομικών Τίμοθι Γκάιτνερ ταξίδεψε, το 2014, μέχρι το αγαπημένο νησί διακοπών του κ. Σόιμπλε, κάπου στη… Βόρειο Θάλασσα, για να του καταστήσει προσωπικά και με απολύτως σαφή τρόπο την αμερικανική αντίθεση προς οποιαδήποτε παρανοϊκή και εξόχως επικίνδυνη απόπειρα των Ευρωπαίων για Grexit.
Ο κ. Γκάιτνερ χαρακτήρισε, αργότερα, «ανατριχιαστική» την επιμονή Σόιμπλε στο Grexit, κατά τη συζήτησή τους εκείνη.
Γιατί, όμως, οι ΗΠΑ ενδιαφέρονται τόσο αποφασιστικά για την παραμονή της Ελλάδος στην Ευρωζώνη; Γιατί απλούστατα οι Ηνωμένες Πολιτείες (σε αντίθεση με την Ευρώπη) ασκούν πολιτική υπερδύναμης, δηλαδή πλανητική πολιτική.
Αυτό σημαίνει ότι οι γεωστρατηγικές παράμετροι έχουν για τις ΗΠΑ απόλυτη προτεραιότητα, σε σχέση με όλες τις άλλες παραμέτρους.
Η Ελλάδα ανήκει σε αυτή την προτεραιότητα.
2. Η ελπίδα ότι οι Ευρωπαίοι εταίροι θα συμφωνήσουν κάποια στιγμή σε ένα γενναίο κούρεμα ή έστω σε μια «ισοδύναμη» αναδιάρθρωση του χρέους, χωρίς την επίμονη πίεση του ΔΝΤ προς τη Γερμανία, είναι μία ακόμη αφελής ψευδαίσθηση του κ. Τσίπρα.
Η προσδοκία ότι ένα Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο – ΕΝΤ (αν και όταν συσταθεί) θα παίξει τον ρόλο του ΔΝΤ, αλλά με πολύ μεγαλύτερη «κατανόηση», καθώς… μεταξύ «φίλων εταίρων», κ.λπ., είναι η ακόμα πιο απίθανη εκδοχή.
Aλλωστε η οποιαδήποτε «συζήτηση» για το ελληνικό χρέος δεν γίνεται πλέον με την Ευρώπη, δηλαδή με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, αλλά με τη Γερμανία.
Η κ. Λαγκάρντ (το ΔΝΤ) δεν συζήτησε προσφάτως για το ελληνικό χρέος με τον πρόεδρο της Κομισιόν ή με τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου ή με τον επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης, αλλά μόνο με την κ. Μέρκελ (και, φυσικά, ο κ. Σόιμπλε προσωπικώς, ή διά φωνής Ντάισελμπλουμ, θα έχει τον τελευταίο λόγο). Η Γερμανία, δηλαδή, έχει υποκαταστήσει όλους τους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Για την ώρα, λοιπόν, μας απομένει, ως προς το χρέος, η συμμαχία με τον… «Διάβολο». Και ο Θεός βοηθός!
Γιωργος Εμμ. Σαρειδακις – Πρώην ευρωβουλευτής