Kύριε διευθυντά
Mακάρι οι οπαδοί, αλλά και οι ηγεσίες της N.Δ. και της αντιπολίτευσης γενικότερα να συμφωνήσουν με τη διαπίστωση στο άρθρο σας «Mια σχιζοφρενής χώρα» στις 25-5-2016 ότι η αντιπολίτευση και πάλι «πέφτει στην παγίδα… να διαγωνίζεται στον στίβο του λαϊκισμού».
H N.Δ. πρέπει να εγκαταλείψει την ολέθρια τακτική της διαδοχικής αντιστροφής ρόλων κυβερνήσεως – αντιπολιτεύσεως, που εξομοιώνει τους αντιπάλους. Πρέπει να υπογραμμίζει τις διαφορές από την κυβέρνηση, όχι να την ακολουθεί και να πλειοδοτεί στις προσφορές της. Πρέπει να είναι επίκαιρη, σαφής και συγκεκριμένη, απομακρυνόμενη από «συνδικαλίζουσες» τακτικές. Στους αποκλεισμένους δρόμους δεν αρκούσε να τάσσεται κατά των αποκλεισμών, θα έπρεπε να ζητάει την παντί τρόπω απελευθέρωσή τους. Στην Eιδομένη δεν αρκούσε η καταδίκη του «καταυλισμού», χρειαζόταν ρητή απαίτηση ανοίγματος της σιδηροδρομικής γραμμής και απομάκρυνσης των καταληψιών της περιοχής εγκαίρως. Aκόμα, η επίσκεψη σε δημοτικό σχολείο για την υποστήριξη του ολοήμερου σχολείου και σε ποικίλους συνδικαλιστικούς φορείς για την «ακρόαση» των αιτημάτων τους θυμίζει ανεύθυνες πρακτικές που θα έπρεπε να εγκαταλειφθούν.
Kωστας Γ. Mπονιφατσης
Η Αγία Σοφία και η UNESCO
Κύριε διευθυντά
Μολονότι, εδώ και πολλά χρόνια, επίμονη και πάγια αξίωση όλων των αριστερών και κομμουνιστικών κομμάτων είναι ο χωρισμός Εκκλησίας και Κράτους, εντούτοις, κατά παρέκκλιση αυτής της ρητά διακηρυγμένης και εκπεφρασμένης θέσης τους, βλέπουμε ένα καθαρά θρησκευτικής και εκκλησιαστικής δικαιοδοσίας ζήτημα να έχει προσλάβει πολιτικές διαστάσεις και να έχει αναχθεί, ως μη ώφειλε, σε διαμάχη μεταξύ δύο υποτιθέμενων συμμάχων κρατών. Η δικαιολογημένη αγανάκτηση από την κατάφωρη προσβολή του θρησκευτικού μας συναισθήματος δεν θα πρέπει παρορμητικά να μας παρασύρει και να πέσουμε αφελώς στην πλεκτάνη που ενδεχομένως μας στήνουν ιδιοτελείς άνθρωποι, συγχέοντας την πανθομολογούμενη εξοργιστική και απαράδεκτη προσβολή ενός παγκόσμια χριστιανικού συμβόλου με σοβαρά εθνικά θέματα. H επίκληση της UNESCO προς προστασία του κορυφαίου παγκόσμιου πολιτισμικού μνημείου της Αγίας Σοφίας είναι μεν αξιέπαινη, αλλά δυστυχώς η UNESCO δεν μπορεί να επιβάλει οποιαδήποτε κύρωση, η αναποτελεσματικότητα της οποίας απεδείχθη από τη διεκδίκηση των Γλυπτών του Παρθενώνα, για την «επάνοδό» τους στην Αθήνα. Ο μοναδικός αρμόδιος και παγκόσμια αναγνωρισμένος θεσμός, και μάλιστα με αρμοδιότητες επιβολής νομίμων και αποτελεσματικών κυρώσεων, είναι το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών, συγκείμενο από την κοινωνία 340 εκκλησιών, στο οποίο συμμετέχουν πάνω από 100 χώρες και αντιπροσωπεύει τώρα περισσότερους από 600 εκατομμύρια χριστιανούς. Εξόχως ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι στα ιδρυτικά μέλη του ΠΣΕ συγκαταλέγονται το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, η Εκκλησία της Ελλάδος και η Εκκλησία της Κύπρου. Είχα την ευκαιρία να συνεργαστώ με τον εν λόγω οργανισμό, όταν, ως μαθητής λυκείου, προσέφερα τις εθελοντικές υπηρεσίες μου στο παράρτημά του που παρέμεινε επί δύο περίπου χρόνια στη γενέτειρά μου τη Σύμη, προκειμένου να εφαρμόσει για την ανάπτυξη του νησιού τη μελέτη του γραφείου Δοξιάδη, η οποία συνετάγη και εφαρμόστηκε με έξοδα του Παγκόσμιου Συμβουλίου Εκκλησιών.
Ηλιας Κ. Κυπραιος – Πολιτευτής Δωδεκανήσου
Ο «ύφαλος» των Τούρκων
Κύριε διευθυντά
Το Κουσάντασι (επαρχία Αϊδινίου) είναι στο Αιγαίο, στο «πέλαγός μας». Οι τουρκικές αρχές βύθισαν ένα θηριώδες άχρηστο Airbus A300, για την ανάπτυξη τουρισμoύ «ιδανικών καταδύσεων». Το άχρηστο αεροσκάφος 60 μ. μήκους ήρθε από την Κωνσταντινούπολη όπου τεμαχισμένο βυθίστηκε για να γίνει τεχνητός ύφαλος που θα οδηγήσει σε «αύξηση ξένων επισκεπτών» και «προστασία φυσικού πλούτου», όπως εξηγεί ο δήμαρχος Αϊδινίου.
Αυτή λοιπόν θα είναι η μοίρα του πυθμένα της θάλασσας, η κάλυψη του βυθού με σκουπίδια εφιαλτικών εκτάσεων;
Μαθαίνουμε για τη διεθνή απαγόρευση χρήσης της πλαστικής σακούλας, της θανατηφόρας παγίδας ψαριών και δελφινιών.
Δεν υπάρχει οργάνωση προστασίας όπως η UNESCO;
Ποιος προστατεύει την ανθρώπινη κληρονομιά και τον πολιτισμό ώστε να μη βανδαλίζονται γη και περιβάλλον;
Μιχαλης Φωτιαδης – Αρχιτέκτων
Γλωσσολογικά
Kύριε διευθυντά
Aφού συγχαρώ τον κ. T. Θεοδωρόπουλο για τα πάντα εύστοχα άρθρα του, ιδιαίτερα αυτά που αφορούν στην υποβάθμιση της ελληνικής γλώσσης μας, θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή στη σύνταξη του ρήματος «αφορά», που συντάσσεται με την πρόθεση «εις» –στην καθομιλουμένη «στο», «στην»– και όχι απλά «τον», «την».
Παράδειγμα στην αρχή της επιστολής αυτής, που αφορά στην ορθή χρήση της δεινοπαθούσης γλώσσης μας.
Aνδρεας Xρ. Aλιπραντης – Xαλάνδρι