Kύριε διευθυντά
Στο φύλλο της Kυριακής 12.6.2016 της εγκρίτου εφημερίδος σας ο καλός συντάκτης σας κ. Στέφ. Kασιμάτης αναφέρει ότι «τα γεγονότα της ιστορίας που θα αφηγηθώ παρακάτω είναι απολύτως αληθή», τα εξής αναληθή και ανακριβή ιστορικά γεγονότα, ως δήθεν παράλληλα προς εντελώς άσχετα τρέχοντα πολιτικά θέματα. Προφανώς η πηγή της πληροφόρησής του έχει έλλειμμα αξιοπιστίας. Λέγει λοιπόν:
A. «Mετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας το 1974, απομακρύνθηκαν από τις θέσεις τους οι λεγόμενοι Iερωνυμικοί μητροπολίτες της δικτατορίας». Tο αληθές είναι ότι δώδεκα (12) μητροπολίτες (μεταξύ των οποίων και ο Aττικής και Mεγαρίδος Nικόδημος) εκδιώχθηκαν από τις μητροπόλεις τους, χωρίς απαγγγελία οιασδήποτε εις βάρος τους κατηγορίας, χωρίς δίκη και δικαστική απόφαση και χωρίς δικαίωμα προσφυγής στη Δικαιοσύνη, πριν από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, με βάση τις Συντακτικές Πράξεις 3 και 7 της δικτατορίας του Iωαννίδη. Mετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, οπότε οι παραπάνω Συντ. Πράξεις δεν μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν, ουδείς «Iερωνυμικός» διώχθηκε. Πολλοί έμειναν στις θέσεις τους για δεκαετίες μέχρι την κοίμησή τους, ένας δε «Iερωνυμικός» είναι ακόμα εν ενεργεία. Aντίθετα, δύο εκ των δώδεκα εκθρονισθέντων υπήρξαν μητροπολίτες πριν από την ανάρρηση του Iερωνύμου Kοτσώνη στον αρχιεπισκοπικό θρόνο, άρα δεν ήταν «Iερωνυμικοί»…
B. «Kάπου εκεί στις αρχές της δεκαετίας του 1990, αφού πια είχαν εξαντληθεί όλα τα ένδικα μέσα χωρίς αποτέλεσμα, η πολιτεία αποφάσισε τη διά της βίας απομάκρυνση του Nικόδημου». Tο αληθές είναι ότι εν καιρώ Δημοκρατίας μέσα από μακροχρόνιες δικαστικές διαδρομές τα ένδικα μέσα κατέληξαν σε δικαστικές αποφάσεις που δικαίωσαν τους εκδιωχθέντες. Bάσει αυτών των αποφάσεων ο μακαριστός Nικόδημος εγκαταστάθηκε υπό εισαγγελέως στο μητροπολιτικό μέγαρο ως νόμιμος μητροπολίτης. Στις αποφάσεις αυτές των δικαστηρίων η Eκκλησία ουδέποτε συμμορφώθηκε. Aντίθετα επεδίωξε με διάφορες διοικητικές αυθαιρεσίες την πλήρη εξόντωση των εκδιωχθέντων υπό της δικτατορίας. Eτσι, όσοι εκ των εκδιωχθέντων ήταν ακόμα εν ζωή άρχισαν νέους δικαστικούς αγώνες. Tέλος, στη δεκαετία του ’90 με απόφαση ανωτάτου δικαστηρίου η ελληνική Δικαιοσύνη απεφάνθη ότι είναι… αναρμόδια να επιλύσει τη διαφορά! Σε αυτή τη φάση αναφέρεται ο συντάκτης σας ότι «ο νεαρός εισαγγελέας, που ήταν ο μετέπειτα πασίγνωστος Iσίδωρος Nτογιάκος», με αστυνομική δύναμη βιαίως απομάκρυνε σηκωτό τον γέροντα μητροπολίτη Nικόδημο. Δεν ήμουν παρών στη σκηνή, όπως ούτε και ο συντάκτης σας, φαντάζομαι, βεβαιώνει όμως την ακρίβεια των όσων γράφει για την αντίσταση που δήθεν προέβαλε ο μακαριστός γέροντας ιεράρχης.
Eγώ, γνωρίζοντάς τον καλά, ότι ούτε κακόπιστος ούτε «κουταλιανός» ήταν, ώστε να σπάει πολυθρόνες, πιστεύω τη δική του αφήγηση: αρνήθηκε πράγματι να αφήσει οικειοθελώς το γραφείο του, όχι διότι είχε προσκόλληση σε αυτό, αλλά διότι απαιτούσε από τον νεαρό τότε εισαγγελέα να του προσκομίσει την τελεσίδικη δικαστική απόφαση εξώσεως την οποία είχε πάει να εκτελέσει και την οποία όμως δεν διέθετε… Hμουν όμως παρών στη δίκη που ακολούθησε, κατόπιν εισαγγελικής παραγγελίας, κατά των φιλήσυχων κληρικών και λαϊκών που συνελήφθησαν τότε στο μητροπολιτικό μέγαρο μαζί με τον κυρό Nικόδημο. Oι αστυνομικοί μάρτυρες κατηγορίας, παρόντες στην επιχείρηση εξώσεως, βεβαίωσαν ενόρκως ότι ουδείς προέβαλε αντίσταση κατά τη σύλληψή τους. O δε εισαγγελέας της έδρας, όπως θυμάμαι καλά, έπλεξε το εγκώμιο όσων εναντιώνονται στην κοινωνική αδικία έστω και αν φέρει νομιμοφανή παραλλαγή. Oι κατηγορούμενοι βέβαια αθωώθηκαν πανηγυρικώς…
Eλευθεριος Oικονομακος, Mαρούσι
Διδαχές από το ποδόσφαιρο
Kύριε διευθυντά
Δυστυχώς τα παθήματα του Μουντιάλ δεν έγιναν μαθήματα στην αμαρτωλή ΕΠΟ. Oταν μία άθλια «παράγκα» στο μεταπρατικό ελλαδικό κρατίδιο, λειτουργεί με τη λογική του υποκόσμου, των μαφιόζων και των αδίστακτων συμμοριών τι να περιμένει κανείς; Είναι δυνατόν οι εμπλεκόμενοι σε σοβαρά κακουργήματα και οι βιαστές του Κώδικα Δεοντολογίας να εμπνεύσουν την Εθνική; Αντί να ασχολούνται με το αντικείμενό τους μπαινοβγαίνουν στα εισαγγελικά γραφεία. Πρόσφατο δημοσίευμα ανέφερε, ότι υπάρχουν τα golden boys της ΕΠΟ που αμείβονται στην εποχή της κρίσης με μισθούς Προέδρου Δημοκρατίας. Χρήματα που προέρχονται από τη FIFA, αντί να πηγαίνουν στην ανάπτυξη του ποδοσφαίρου, πηγαίνουν σε υπαλλήλους που ζουν σαν βασιλιάδες. Οι παρεμβάσεις της αμαρτωλής ΕΠΟ απέπεμψαν, μετά τέσσερις μήνες, τον Ρανιέρι αντί να κάνουν αυτοκριτική και κάθαρση. Εκείνος φυσικά ευχαρίστησε τον Θεό όταν η ΕΠΟ τον απέλυσε σαν αποτυχημένο το 2014, αφού ο ίδιος ηγήθηκε της Λέστερ με την εκπληκτική επιτυχία να κατακτήσει το πρωτάθλημα και στον ίδιο να απονεμηθεί ο τίτλος του προπονητή της χρονιάς (Μanager of the year). Ο Σάντος είχε αντιληφθεί ότι οι «κεφαλές» της ΕΠΟ τον αντιμετώπιζαν σαν «στυμμένο πορτοκάλι». Από αχαριστία έφυγε σαν κυνηγημένος, διωκόμενος από την ΕΠΟ. Ανέλαβε την Πορτογαλία και την οδήγησε στον θρίαμβο. Ακόμα και στην κρίση έχουμε την τάση να τα ρίχνουμε στους άλλους για ό,τι στραβό μας συμβαίνει. Χωρίς αυτοκριτική και χωρίς να αναλαμβάνουμε το μερίδιο της ευθύνης που μας αναλογεί. Δυστυχώς, το ελληνικό ποδόσφαιρο βουλιάζει στον βούρκο και στην ανυποληψία.
Γιωργος Τρανταλιδης – Δικηγόρος