Κύριε διευθυντά
Στο εξαιρετικό βιβλίο του «Επτά πόλεμοι, τέσσερις εμφύλιοι, επτά πτωχεύσεις, 1821-2016», ο ιστορικός Γ.Β. Δερτιλής αναλύει διεξοδικά πώς καταφέραμε ως έθνος, μέσα σε περίπου 190 χρόνια, να επιτύχουμε αυτό το σύνολο. Είναι αλήθεια πως πολλοί πόλεμοι (Εθνικοαπελευθερωτικός, Βαλκανικοί, Ελληνοϊταλικός) κατάφεραν να συσπειρώσουν τους Ελληνες, αλλά αμέσως μετά ή και κατά τη διάρκειά τους, ακολούθησε κάποιος εμφύλιος (Πελοποννήσιοι εναντίον Στερεοελλαδιτών, βενιζελικοί εναντίον βασιλοφρόνων, κυβερνητικός στρατός εναντίον ΔΣΕ).
Ποιες μπορεί να είναι οι βαθύτερες αιτίες ενός τέτοιου εθνικού διχασμού, που επαναλαμβάνεται τόσο συχνά μέσα στον βίο του νεοελληνικού κράτους; Πιστεύω πως οι ρίζες αυτής της κακοδαιμονίας βρίσκονται στον συγκρουσιακό και απειθάρχητο χαρακτήρα που έχουμε διαμορφώσει τα τελευταία σχεδόν 200 χρόνια. Κι επειδή ένας λαός αντανακλά τα χαρακτηριστικά των ατόμων που τον απαρτίζουν και τα άτομα, με τη σειρά τους, διαμορφώνονται στο πρωταρχικό κύτταρο που είναι η οικογένειά τους, αξίζει να σκύψουμε να δούμε πώς λειτουργεί αυτό το κύτταρο.
Η ελληνική οικογένεια λειτουργεί πολύ συχνά με κανόνες και συνήθειες που είναι βλαπτικές, τόσο για τα άτομα όσο και για τα σύνολα. Μία τέτοια συνήθεια είναι να μεγαλώνουν οι γονείς τα παιδιά τους με ψέματα, μία δεύτερη συνήθεια είναι οι απειλές και μία τρίτη είναι οι άδικες τιμωρίες. Τα ψέματα αρχίζουν από πολύ νωρίς, κυρίως για το φαγητό: «Αν δεν το φας, θα έρθει ο γιατρός να σου κάνει ένεση». Οι απειλές μπορεί να είναι για το διάβασμα: «Θα σε δείρω, εάν δεν καθίσεις να διαβάσεις». Και οι άδικες τιμωρίες μπορεί να είναι συνέπεια οποιασδήποτε ανυπακοής, μικρής ή μεγάλης. Αυτές οι λάθος τακτικές κάνουν τον μικρό νεοέλληνα να προσπαθεί είτε να τις αποφύγει είτε να τις αναπαράγει στις σχέσεις του με τους γονείς του (να λέει ψέματα για να γλιτώσει τις υποχρεώσεις του), στις σχέσεις του με το σχολείο, με το πανεπιστήμιο αργότερα, με τον εργοδότη του ή με το κράτος (φοροδιαφυγή, ασυνέπεια, «δεν πληρώνω»), «κόκκινα» δάνεια με τις τράπεζες κ.λπ. Κι όταν πολιτευτεί, να λέει κατάφορα ψέματα στους ψηφοφόρους του. Κατάληξη όλων αυτών είναι η χρεοκοπία και η κοινωνικοοικονομική κρίση που βιώνουμε σήμερα, στην προσπάθειά μας να εκβιάσουμε και να παραπλανήσουμε τους εταίρους μας.
Αλεξανδρος Ιωαννιδης – Ψυχίατρος