Κύριε διευθυντά
Στο άρθρο σας στην «Καθημερινή» της 30ής Νοεμβρίου, με τίτλο «Η χίμαιρα του επαναστάτη», θα ήθελα να επισημάνω δύο σημεία, τα οποία αφήνουν κάποιες σκιές. Το πρώτο είναι ότι παραλληλίζετε τις θέσεις Σαμαρά-Τσίπρα στις αντίστοιχες εποχές (φθινόπωρα ‘14 και φετινό), πράγμα που είναι μεν αληθές αλλά θα ήταν πλήρες αν λέγατε ότι το ‘14 ο Σαμαράς βρέθηκε εκεί ανεβαίνοντας, ενώ φέτος ο Τσίπρας βρίσκεται εδώ κατεβαίνοντας. Κι αυτή η έλλειψη επισήμανσης οδηγεί στο δεύτερο σημείο: αν ο Σαμαράς συνέχιζε και έβγαζε το φίδι απ’ την τρύπα, θα μπαίναμε στην ποσοτική χαλάρωση, θα βγαίναμε στις αγορές και θα ήταν όλα χειρότερα για τον ΣΥΡΙΖΑ – και καλύτερα για την Ελλάδα, βέβαια. Πράγμα που ο Τσίπρας δεν ήθελε.
Από εκεί και πέρα, δεν υπάρχει καμία ομοιότητα. Ο ένας παρέλαβε κατεστραμμένη οικονομία με αρνητικούς δείκτες και παρέδωσε (παρ’ όλα τα λάθη και τις υπό πίεση παλινωδίες του τελευταίου εξαμήνου) λίγο πάνω απ’ την επιφάνεια, ο άλλος παρέλαβε πάνω απ’ την επιφάνεια και μετά δύο χρόνια (και «φέσι» 86 δισ.) προσπαθεί με νύχια και με δόντια να την ξαναφέρει εκεί που την παρέλαβε – χωρίς επιτυχία, όμως. Το συμπέρασμα είναι ότι ψάχνει να βρει τρόπο να αποχωρήσει «εντίμως» και γι’ αυτό προετοιμάζει το έδαφος.
ΘΕΜΗΣ ΚΕΣΙΣΟΓΛΟΥ
Αγία Παρασκευή
Ο κόσμος μας μετά τον Ομπάμα
Κύριε διευθυντά
«Είναι καλό να θεωρούμε όλη τη Γη πατρίδα μας και όλους τους ανθρώπους αδελφούς μας και φίλους μας γιατί είναι όλοι παιδιά του Θεού», καθώς γράφει ο Φιλόστρατος («Ως καλώς έχον εστί πάσαν τε γην πατρίδα νομίζειν και πάντας ανθρώπους αδελφούς, ως αν γένος μεν όντας Θεού»), και ο Επίκτητος σημειώνει: «Κανείς δεν έχει την κυριότητα πάνω σε ξένη ελεύθερη βούληση» («Προαιρέσεως αλλοτρίας κύριος ουδείς»). Πάνω σε αυτές και πολλές άλλες αρχές της φιλοσοφίας των προγόνων μας στηρίζονται οι αξίες της δικαιοσύνης, της ισότητας και της δημοκρατίας, για τις οποίες τόσο εύστοχα μίλησε πρόσφατα ο απερχόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ Ομπάμα, σε όλους εμάς τους επιλήσμονες απογόνους τους.
Απροσδόκητα ευχάριστη έκπληξη από ηγέτη-φιλέλληνα όντως, μεγάλης χώρας, που εισέρχεται, καθώς λένε, σε περίοδο επικίνδυνου διχασμού.
Η Αμερική έχει, πολλαπλώς, διακηρύξει την πίστη της στις πανανθρώπινες αξίες (Αμερικανική Διακήρυξη Ανεξαρτησίας του 1776, Διακήρυξη των Δικαιωμάτων της Βιρτζίνια του 1776, Αμερικανικός Χάρτης των Δικαιωμάτων του 1791 κ.λπ.), και σε αυτές τις αξίες κτίστηκε αυτό που λέγεται «αμερικανικό όνειρο».
Ωστόσο, αυτό το όνειρο ευημερίας θα κλονίζεται πάντοτε, με κίνδυνο μετατροπής του σε εφιάλτη, εάν μένει μόνο σε διακηρύξεις που διαμορφώνουν συνθήκες ανεξέλεγκτου πλούτου και ματαιόδοξης απόλαυσης ασήμαντων και φθαρτών πραγμάτων, σε βάρος της δυστυχίας και της φτώχιας πολλών.
Με τις πρόσφατες, λοιπόν, εκλογές οι Αμερικανοί έκαναν ένα switchover στο σύστημα διακυβέρνησής τους, και αυτό συνέβη, και θα συμβαίνει παντού και πάντα, γιατί οι αξίες του Ελληνισμού και του Ανθρωπισμού μένουν νεκρές στο μαυσωλείο των μεγάλων ιδεών, και δεν ανασταίνονται από τη χριστιανική πίστη και διδασκαλία που βοηθούν να ακούγεται στην καρδιά ηγετών και λαών ο λόγος του προφήτη Ησαΐα: «Ετοιμάσατε την οδό του Κυρίου, ευθείας ποιείτε τας τρίβους αυτού».
Τότε μόνο θα σκεπάζονται τα χάσματα που η έλλειψη της αρετής δημιουργεί στις ψυχές, θα χαμηλώνουν και θα ισοπεδώνονται τα βουνά του εγωισμού και της υψηλοφροσύνης, και τα ανώμαλα και στραβά μονοπάτια της ζωής (ανωμαλίες, ιδιοτροπίες, αγριότητες και πάθη) θα μετατρέπονται σε δρόμους ομαλούς για να υποδέχεται ο άνθρωπος τον Θεό (Λουκ. γ 4, 5, 6), θα έρχεται δηλαδή σε επίγνωση της αλήθειας και της δικαιοσύνης του Θεού (Ματθ. στ 33).
Ετσι η δικαιοσύνη, η ισότητα και η δημοκρατία, και κάθε αξία, από απολιθωμένη αξία θα γίνεται χάρισμα γνώσης αγίας που έχει πελεκηθεί στον λάκκο της καρδιάς του ανθρώπου που μάχεται για την αρετή και το δίκιο.
Η Αμερική βρίσκεται σε κρίσιμο σταυροδρόμι.
Θα μείνει ζωντανό το αμερικανικό όνειρο ή θα μετατραπεί σε εφιάλτη για τη μεγάλη χώρα και τον κόσμο;
Δύσκολη η απάντηση. Οι πρώτες ενδείξεις δεν είναι ευοίωνες.
Ο πιστός άνθρωπος, ωστόσο, πιστεύει ότι μόνο ο Θεάνθρωπος Κύριος μπορεί να αλλάξει τις πορείες των ανθρώπων.
Ας κρατήσουμε ζωντανή σε αυτή την πίστη την ελπίδα μας.
Αναστασιος Γ. Λεκκας
Συν/χος δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω