Κύριε διευθυντά
Είναι δύο θέματα που με ταλανίζουν από την εβδομάδα που μας πέρασε. Συγκεκριμένα, από την περασμένη Τετάρτη 21 Ιουνίου, όταν το υπουργικό συμβούλιο πραγματοποίησε μία από τις πολύ σπάνιες συνεδριάσεις του. Την ίδια μέρα στην «Καθημερινή» δημοσιεύεται πρωτοσέλιδη φωτογραφία με τη λεζάντα να λέει: «Τα σκουπίδια άρχισαν να σωρεύονται στους δρόμους της Αθήνας και άλλων μεγάλων δήμων της χώρας» (Στους μεγάλους δήμους –με πληθυσμό άνω των 50.000– ζουν 6,59 εκατομμύρια κάτοικοι, το 61% του συνολικού πληθυσμού της χώρας.) Εκτοτε, έως σήμερα, οι σωροί έγιναν από βουναλάκια, οροσειρές. Οι κίνδυνοι για την υγεία και την οικονομία της χώρας και εμάς, των κατοίκων της, είναι προφανείς.
Αιτία γνωστή: η βία των συμβασιούχων εργατών καθαριότητας των δήμων. Είχαν (έμμεσα) ως αίτημα την παραβίαση συνταγματικής διατάξεως. Και η κυβέρνηση (των συριζανέλων) τους περιπαίζει. Παίζει εν ου παικτοίς. Προσωπικά με περιτριγυρίζει η απορία: τόσα σκουπίδια, τόσα δηλαδή αποφάγια και πράγματα για πέταμα, από έναν λαό που βιώνει ανθρωπιστική κρίση; Αιτιολογούνται; Και όμως! Με το επιχείρημα ότι θα μας βγάλει από ανθρωπιστική κρίση εκλέχτηκε ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό δεν διατυμπάνιζε ο αρχηγός του; Ως προς την παραπάνω αναφορά στο υπουργικό συμβούλιο, έγινε σε αυτό κάτι που δεν συνηθίζεται σε δημοκρατικές χώρες: θερμό χειροκρότημα (παλαμάκια). Τούτο, δύο μόνο εξηγήσεις μπορεί να έχει: ή χειροκρότησαν αυτάρεσκα τους εαυτούς τους για την «ευτυχή» (καμαρώνουν) κατάληξη της διαπραγμάτευσης με τους άσπλαχνους δανειστές μας! (Στην Ελλάδα η εκτελεστική λειτουργία ασκείται από την κυβέρνηση, την οποίαν αποτελεί το υπουργικό συμβούλιο, που απαρτίζεται από τον πρωθυπουργό και τους υπουργούς. Αρθρα 26 και 82 του Συντάγματος.) Ή τη χώρα την κυβερνάει ένα και μόνο πρόσωπο, που έφερε εις πέρας αυτό το κατόρθωμα και κοκορεύεται. Γι’ αυτόν τα παλαμάκια. Κιμ Γιονγκ Ουν. Σας λέει κάτι; Είναι ο ηγέτης της Βόρειας Κορέας. Μόλις ανοίξει το στόμα του, βροχή το χειροκρότημα!
Νικ. Λ. Γ. Λιναρδατος