Τότε που ο Μπιλ έβαλε τα γέλια

Τότε που ο Μπιλ έβαλε τα γέλια

Κύριε διευθυντά

Μετά τις τελευταίες κυβερνητικές επιθέσεις κατά της Δικαιοσύνης, αλλά και τις καταιγιστικές αποκαλύψεις από το βιβλίο του Βαρουφάκη, διαγράφονται για έναν νηφάλιο παρατηρητή οι πραγματικές ικανότητες και ο χαρακτήρας του πρωθυπουργού. Ο Αλ. Τσίπρας, όπως και κάθε νέος άνθρωπος, είχε τη δικαιολογημένη φιλοδοξία της μεγάλης ανέλιξης. Σε αντίθεση όμως με το πρότυπό του Ανδρ. Παπανδρέου, δεν φρόντισε να οπλιστεί με γνώση ανάλογη των προσδοκιών του.

Εξ απαλών ονύχων συνειδητοποίησε την εκμαυλιστική δύναμη του λαϊκισμού μέσω των μαθητικών καταλήψεων. Επέλεξε λοιπόν την εύκολη οδό της ήσσονος προσπάθειας εμπιστευόμενος αποκλειστικά το αναντίρρητο επικοινωνιακό του χάρισμα.  Ομως, ο Αλ. Τσίπρας στόχευσε δυσανάλογα ψηλά. Ασφαλώς θα διέπρεπε ως κρατικοδίαιτος συνδικαλιστής. Αλλο όμως επιτυχημένος συνδικαλιστής και άλλο πρωθυπουργός ευρωπαϊκής χώρας. Για αυτά τα αξιώματα απαιτείται γνώση, τριβή με ανώτερες θεωρίες οικονομικών, πολιτικών και κοινωνικών επιστημών, εις τρόπον ώστε να είναι σε θέση να αξιολογήσει καταστάσεις, να πάρει σωστές αποφάσεις, να είναι σε θέση να επιλέξει άξιους συνεργάτες και να μη γίνεται υποχείριο ανθρώπων αναξιόπιστων και ιδεοληπτικών. 

Η ιλιγγιώδης άνοδος του Αλ. Τσίπρα και η αναπάντεχη επιτυχία του επέφεραν την αναμενόμενη κατάληξη και την επιβεβαίωση της de facto αποτυχίας ανθρώπων με έλλειψη πραγματικών προσόντων σε υψηλά αξιώματα. Αλλο είναι να έχεις πραγματική παιδεία και μόρφωση και άλλο να έχεις ως μοναδικό εφόδιο τα φροντιστήρια του εκάστοτε κομματικού «ινστρούχτορα» και τη μονοδιάστατη ιδεοληπτική άποψη.

Παράλληλα όμως, αυτή η ιλιγγιώδης άνοδος ενίσχυσε μια παρεξηγημένη αυτοπεποίθηση, η οποία αποτελεί το χαρακτηριστικό γνώρισμα των αδαών. Αυτή η κακώς εννοουμένη αυτοπεποίθηση τον οδήγησε, εκτός των άλλων, στην ανεκδιήγητη συνέντευξη, άνευ μεταφραστού, με έναν εκ των χαρισματικοτέρων και ικανοτέρων προέδρων της Αμερικής, ο οποίος Μπιλ Κλίντον δεν ήταν σε θέση να συγκρατήσει τα γέλια του. Και το χειρότερο όλων είναι ότι αυτή η άθλια συνέντευξη που υπήρξε κόλαφος για κάθε νοήμονα Ελληνα ο οποίος είδε τον πρωθυπουργό του να εκτίθεται ανεπανόρθωτα, ουδόλως προβλημάτισε τον ίδιο, για να μη πω ότι τη θεώρησε και επιτυχία.

Κατόπιν τούτων, επαφιέμεθα στη Θεία Πρόνοια (ή μάλλον στον Ελεήμονα Θεό της Ελλάδος) και ελπίζουμε εις μη χειρότερα.

Χρηστος Λαμπροπουλος, Κηφισιά

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή