Κύριε διευθυντά
Επειδή το κοινό συστηματικά κατακλύζεται και αποπροσανατολίζεται από τα ΜΜΕ σχετικά με την «ονειρική» ανάπλαση του Φαληρικού Ορμου και την προβαλλόμενη αντιπλημμυρική θωράκιση, έχω υποχρέωση, ως μόνιμος κάτοικος της παραλίας του Μοσχάτου επί δεκαετίες, να θέσω ορισμένα σημεία στην πραγματική τους βάση: 1. Το πρώτο εκτελούμενο έργο: η κατασκευή νέας οδού προς την πλευρά της θάλασσας (προς αντικατάσταση της νυν υπερυψωμένης) κατ’ αρχήν είναι ορθή. Αλλά η σχεδίασή της με κέλυφος (δηλαδή σε μορφή συνεχούς υπέργειου τούνελ) μήκους 300 μέτρων στο Μοσχάτο και 300 μέτρων στις Τζιτζιφιές συνιστά απόλυτο περιβαλλοντικό, αισθητικό και συνάμα οικονομικό έγκλημα (για την τρέχουσα κατάσταση), αφού η νέα παραλιακή μπορεί να κατασκευασθεί και χωρίς κέλυφος – δηλαδή χωρίς τις βλαπτικές οικολογικές κα οικονομικές επιπτώσεις του κελύφους.
Η σχεδίαση με κέλυφος είναι προϊόν ξενόφερτης φαραωνικής και παρανοϊκής αισθητικής, αφού υψώνει προς την πλευρά της θάλασσας τοίχο ύψους 8 έως 9 μέτρων από το επιπέδο των πεζών του Μοσχάτου και αντιστοίχως των Τζιτζιφιών, σαν να κατοικούν εκεί πολίτες γ’ κατηγορίας. Σημειώνεται ότι ο νυν υπερυψωμένος δρόμος Μοσχάτου και Τζιτζιφιών κατασκευάστηκε αυθαίρετα επί χούντας, χαίρει μηδενικής νομιμότητας και μηδενικής αποδοχής από τους κατοίκους και υπήρξε ορθώς επί δεκαετίες επώνυμος στόχος από πολιτικούς σχηματισμούς ως τείχος του αίσχους. Οι σχηματισμοί αυτοί όμως τώρα προκλητικά σιωπούν στην κατασκευή νέου, υψηλότερου τείχους. Ετσι, τελικά, αντί να αποκατασταθεί έστω και μερικώς η προ χούντας κατάσταση, τώρα με την πολυδιαφημιζόμενη «ανάπλαση», η κατάσταση στην πράξη σημαντικά επιδεινώνεται και το Μοσχάτο (και οι Τζιτζιφιές) οδεύει προς πόλη-γούβα. 2. Τα περιλαμβανόμενα αντιπλημμυρικά έργα έχουν κυρίως αισθητικό χαρακτήρα διαμόρφωσης αναγλύφου εδάφους, πάντοτε με την παρανοϊκή αισθητική σχεδίαση του έργου, και δεν αντιμετωπίζουν καθόλου τους πρωτίστης πιθανότητας λόγους πλημμύρας από τη στένωση του Κηφισού (κυρίως) και αντιστοίχως του Ιλισού στις εκβολές τους.
Ε. Μπαγανης, Διπλ. μηχανικός