Κύριε διευθυντά
Προσωπική μου άποψη, ουσιαστική παραδοχή, αντίληψη, η ισότητα των δύο φύλων. Eκτός από ανατομικές, συναισθηματικές, άλλες διαφοροποιήσεις, δεν παύουν να ανήκουν στο ανθρώπινο γένος. Γι’ αυτό είναι θεμιτή, τελείως φυσική, ενστικτώδης, η γενετήσια, κατά προσωπική επιλογή, αλληλεπίδραση, που αποσκοπεί στη διαιώνιση του είδους. Είναι κάποιες πολύ πρόχειρες σκέψεις με αφορμή πρόσφατες ειδήσεις-δημοσιεύματα για σεξουαλικές παρενοχλήσεις που υπέστησαν γυναίκες… Ανδρες σε εξουσιαστική, ή και όχι μόνον, σχέση με γυναίκες κατηγορήθηκαν για παρενόχληση. Ακούστηκαν περιστατικά συγκεκριμένα, περιγραφές που προκάλεσαν έντονες και δίκαιες αντιδράσεις. Με προβληματίζει όμως η αιτιολόγηση. Επιθετική ορίζεται η ανδρική ορμή η οποία ωστόσο θα έπρεπε να καθοδηγείται από τη λογική. Αλλά αυτό που αγνοείται ή μάλλον παραβλέπεται είναι η συμπεριφορά της γυναίκας. Στη σύγχρονη εποχή έχει αρχίσει να παρουσιάζεται η αρχικά περιορισμένη και αυξανόμενη τάση ανάληψης πρωτοβουλίας από τη γυναίκα σε θέματα σχέσεων. Θα πρέπει επίσης να παρατηρηθεί η γενικότερη προκλητική στάση της γυναίκας. Με στοχευμένη, κάποτε, σεξουαλική ενδυματολογική εμφάνιση, με επίδειξη και τονισμό σεξουαλικών σημείων του σώματός της. Και συμπληρώνεται με σχετικές, παρεξηγούμενες ή όχι, κάποτε κινήσεις, λόγους, με υπονοούμενη πιθανή ανάλογη επιθυμία. Αραγε εάν χαρακτηρίζαμε αυτά σεξουαλική παρενόχληση, θα αδικούσαμε τις γυναίκες; Θα τα θεωρούσαμε σαν μια φυσική συμπεριφορά σχετιζόμενη με ενστικτώδεις τάσεις του φύλου; Οπωσδήποτε ότι επηρεάζεται, παρενοχλείται το ανδρικό φύλο από την περιγραφόμενη συμπεριφορά είναι αναμφισβήτητο. Αλλά αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία για ένα ψύχραιμο, λογικό ον να συμπεριφέρεται ανάρμοστα! Αντιδρώ όμως όταν, ανεξέλεγκτα και γενικά, ρατσιστικά θα έλεγα, επί δικαίους και αδίκους, αποδίδονται κατηγορίες! Αποψή μου, λογική πιστεύω, είναι ότι καμιά και από κανένα δεν επιτρέπεται να αφήνεται άκριτη η από οποιονδήποτε, οποιουδήποτε είδους, ανεπιθύμητη παρενόχληση, πολλώ μάλλον αν είναι αναίτια.
Δημ. Γ. Σμυρλης, Συντ/χος λυκειάρχης