Κύριε διευθυντά
Αυτή η απερίγραπτη κυβέρνηση με την εμετική πολιτική ηθικολογία της και την όψιμη εμπιστοσύνη της στη Δικαιοσύνη στο υπαρκτό όντως πρόβλημα –γενικώς– των φαρμάκων κάνει τα αδύνατα δυνατά –από τυφλή ιδεοληψία ή εσκεμμένα, δεν γνωρίζω– να μην εκμεταλλευθεί η χώρα το κενό που αφήνει η Τουρκία έναντι φίλων και συμμάχων με τις συμπεριφορές της.
Αλήθεια, νομίζουμε ότι επιτυγχάνουμε κάτι εξοργίζοντάς τους (ξέρουμε με ποιες πράξεις μας) ή απλώς αδιαφορούμε γι’ αυτό και τις συνέπειές του; Οι σκεπτόμενοι ας αναλογιστούν.
Μιχ. Λιωσης