Κύριε διευθυντά
Εντύπωση προκαλεί ότι, στο αφιέρωμα της «Κ» της 22ας Απριλίου, ουδείς των διαπρεπών αρθρογράφων θεώρησε σκόπιμο να αναφερθεί στον τρόπο με τον οποίο ο Κωνσταντίνος Καραμανλής χειρίσθηκε το Κυπριακό, καίτοι η σταδιοδρομία του υπήρξε συνυφασμένη με το μείζον αυτό θέμα. Αφού επελέγη από τον βασιλέα Παύλο, ο Καραμανλής οδήγησε την Κύπρο (την οποία, σημειωτέον, ουδέποτε επεσκέφθη) στη σύναψη των συμφωνιών Ζυρίχης – Λονδίνου, που χαρακτήρισε την ευτυχέστερη μέρα της ζωής του. Οι συμφωνίες εκείνες περιελάμβαναν, μεταξύ άλλων απαράδεκτων, ένα πολιτειακό σύστημα που διεθνώς απεκλήθη συνταγματικό τέρας, καθώς και «εγγυήσεις» τις οποίες η Τουρκία επεκαλέσθη για να εισβάλει στη Mεγαλόνησο το 1974 (και συνεχίζει να επικαλείται). Επανήλθε δε ο Καραμανλής στην Ελλάδα και στην πρωθυπουργία, με τη σύμφωνο γνώμη του καθεστώτος που είχε δημιουργήσει πρόσχημα για την τουρκική εισβολή. (Στη φωτογραφία της ορκωμοσίας του την 24η Ιουλίου 1974, στο αφιέρωμα, δεν διακρίνεται ο στρατηγός Γκιζίκης.) Εν συνεχεία, ο Καραμανλής δέχθηκε να μεταμφιεσθούν σε διακοινοτική διαφορά τα εγκλήματα κατοχής και εθνοκάθαρσης.
Θεμος Χ. Στοφοροπουλος, Πρώην πρέσβης της Ελλάδος στην Κύπρο