Κύριε διευθυντά
Θα συμφωνήσω με τον συντάκτη σας κ. Στέφανο Κασιμάτη για το νόημα της λέξεως «συνεύρεση», παραθέτοντας την περιγραφή ενός επεισοδίου που, νομίζω, δεν αφήνει καμία αμφιβολία. Ενα μέλος της παρέας προτίθεται να κάνει διακοπές στη Λέσβο και συγκεντρώνει πληροφορίες για τα αξιόλογα και αξιοθέατα μέρη του νησιού. Μεταξύ των μελών βρίσκεται και μία κυρία, η οποία συμβάλλει πολύ στη χορήγηση πληροφοριών, φαίνεται να γνωρίζει καλά το νησί, οπότε ο ενδιαφερόμενος για διακοπές κάνει την κρίσιμη ερώτηση: Με συγχωρείτε, εσείς είστε Λεσβία; Αφήνω να σκεφτεί καθένας μόνος του τη «συνέχεια του έργου».
Επαψε, άραγε, η κάτοικος της Λέσβου ή η καταγόμενη από τη Λέσβο να ονομάζεται Λεσβία; Οχι βέβαια. Και όμως έπαψε. Η ειδική σημασία της λέξεως έχει καταργήσει, έχει καταπιεί τη γενική, περίπου με τον ίδιο τρόπο που ο ειδικός νόμος εξαφανίζει – υπερισχύει – καταπίνει τον γενικό.
Η ισχύουσα σημασία μιας λέξεως δεν είναι (μόνο ή κυρίως) αυτή που γράφουν τα λεξικά. Γι’ αυτό η λέξη «συνεύρεση» σημαίνει κυρίως «συνουσία». Ας το προσέξουν οι πολιτικοί μας όταν δηλώνουν ότι συνευρίσκονται δημοσίως.
Θ. Γ. Βουδικλαρης, Πολιτικός μηχανικός