Κύριε διευθυντά
Ειλικρινά απορώ, και πιστεύω και η πλειονότητα των Ελλήνων, για τα όσα κατά καιρούς εκτοξεύει ο κ. Αλ. Τσίπρας κατά του κ. Κ. Μητσοτάκη, αιτιώμενος ότι ο τελευταίος ρέπει «προς τον φασισμό και έχει ακροδεξιές θέσεις»!
Το γελοίον του πράγματος είναι ότι αυτή η κατηγορία απευθύνεται κατά ενός διαπρύσιου υπερασπιστή των φιλελεύθερων ιδεών και πεπεισμένου δημοκράτη, όπως ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας.
Την απάντηση στην εύλογη απορία, μου την έδωσε, συν τοις άλλοις, βαρυσήμαντο άρθρο του καθηγητού του ΕΚΠΑ κ. Π. Βαλλιάνου, που δημοσιεύεται στο κυκλοφορούν τεύχος της έγκριτης «The Athens Review» με τον τίτλο «Απόδραση από τον λενινισμό». Απ’ την ανάγνωση του άρθρου συνάγεται ότι ο κ. Αλ. Τσίπρας δεν πρωτοτυπεί, αφού ο εμετικά σταλινικός κομμουνιστής ηγέτης Παλμίρο Τολιάτι (σταχυολογώ μερικές ρήσεις του: «Ο Στάλιν είναι πρωτομάχος της ειρήνης και της ελευθερίας – Το έργο του Στάλιν ζει και θριαμβεύει – Ενας ολόκληρος αιώνας θα πάρει το όνομά του απ’ αυτόν») έχει δείξει τον δρόμο.
Πράγματι, και κατά καιρούς, ο τελευταίος εκτόξευε παρόμοιες αιτιάσεις κατά του μεγάλου Αλτσίντε Ντε Γκάσπερι και όσων επέλεξαν τον φιλελεύθερο τρόπο ζωής με κομβικές για το μέλλον των λαών τους στρατηγικές επιλογές, όπως π.χ. η αποδοχή από τον Χριστιανοδημοκράτη ηγέτη του σχεδίου Μάρσαλ. Τους κατηγορούσε ότι ρέπουν «στην απροκάλυπτη επιστροφή στον κορπορατιβισμό φασιστικού τύπου». Επίσης ωρυόταν «για τη φασιστική παλινόρθωση στη Δύση» και άλλες παρόμοιες γελοιότητες για τις οποίες η Ιστορία έδωσε την απάντησή της.
Ως εκ τούτου, νομίζω ότι δεν αφήνεται σε κανέναν εχέφρονα πολίτη αμφιβολία για την αξία που έχουν οι ανάλογοι αφορισμοί του κ. Αλ. Τσίπρα. Μια απλή αντιγραφή του ειδώλου του επιχειρεί και τίποτα περισσότερο…
Ιωάννης Κ. Νησιώτης