Κύριε διευθυντά
Τη «βρήκα» ξεφυλλίζοντας αθηναϊκές εφημερίδες του 19ου αιώνα, στην Παπαχαραλάμπειο βιβλιοθήκη της Ναυπάκτου. Η περιγραφή δραματικά διατυπωμένη. Εμφανής, θα έλεγα, και η υπερβολή. Οι προβλέψεις δυσοίωνες, αλλά, εξ όσων γνωρίζω το δάσος στις «Κουκουναργιές» κοσμεί ακόμα το νησί του Παπαδιαμάντη.
Παραθέτω την «είδηση».
Στοά, 19.8.1879 – Αναγινώσκομεν εν τινι εκ Σκιάθου, ανταποκρίσει της «Ευβοίας» Χαλκίδος τα εξής. «Ακόμη δεν είχον σβύσει αι παλαιαί πυρκαϊαί εν Σκιάθω, ότε από της παρελθούσης, δευτέρας, ετέρα φρικαλέα κατακαίει τα δυτικά της Σκιάθου μέρη. Δάση προαιώνια, εκτεινόμενα επί 500 χιλ. στρεμμάτων πυρπολούνται ήδη· ο καπνός έχει πνίξει όλα τα πέριξ, την Εύβοιαν, την Θεσσαλίαν και την θάλασσαν. Είναι φρικτή η πυρκαϊά αύτη. Και δακρύει τις όταν βλέπη επί τόσας νύκτας λάμπουσαν την θάλασσαν μέχρι Ωραιών εκ της πυρκαϊάς ταύτης, ης παρανάλωμα είναι και το ωραίον δάσος «Κουκουναργιές». Ηδη δεν θα απομείνη τίποτε· η άλλοτε εκ της θαλάσσης αναδυομένη Σκιάθος πρασίνη, δροσερά, θα φαίνεται εις τους οφθαλμούς του παραπλέοντος αυτήν, ξηρά, εστακτωμένη, μαύρη».
Αντωνης Ν. Βενετης, Μοναστηράκι Δωρίδος