Κύριε διευθυντά
Πριν από αρκετό καιρό υπέδειξα από τη στήλη αυτή στη συγγραφέα κ. Αθηνά Κακούρη τα δύο βιβλία του Γιώργου Λεονταρίτη, ομότιμου καθηγητή του ΕΚΠΑ, τα οποία ασχολούνται με τις δύο περιόδους γερμανοφιλίας του βασιλέα Κωνσταντίνου.
Στο πρόσφατο γράμμα της (10/11/ 2018) απαριθμεί όλα τα αρχεία στα οποία δεν βρήκε στοιχεία της ταύτισης του Κωνσταντίνου με τον γυναικάδελφο του Κάιζερ Γουλιέλμο, εκτός από το αρχείο στο Βερολίνο, όπου βρίσκεται όλη η αλληλογραφία του Κωνσταντίνου με τον Κάιζερ και τους υπουργούς του.
Μετά το 1917, οι Γερμανοί υπουργοί βιάζονταν να ξεφορτωθούν τον Κωνσταντίνο, γιατί ως έκπτωτος δεν τους ήταν πια χρήσιμος. Ο Κάιζερ ωστόσο ήθελε να τον παρηγορήσει με κάποιο κομμάτι της Αλβανίας έναντι της ελληνικής Μακεδονίας που θα έδινε στους συμμάχους του Βούλγαρους (οι οποίοι εν τω μεταξύ είχαν κατασφάξει την Ανατολική Μακεδονία). Επειδή η κ. Κακούρη επιμένει να μη θέλει να παραδεχθεί τα γνωστά πλέον στους ιστορικούς γεγονότα, της προτείνω και πάλι να κοιτάξει:
1. Στο George Leon: Greece and the Great Powers 1914-17 (IMXA1974) όπου αναφέρει ότι ο Κωνσταντίνος μετά τη δεύτερη παραίτηση του Βενιζέλου το 1915 έγραφε στον Κάιζερ «Venizelos bin ich losgeworden» (τον ξεφορτώθηκα) σελ. 244.
2. Ακολουθεί περίοδος συνεργασίας Κωνσταντίνου με τον στρατιωτικό ακόλουθο της γερμανικής πρεσβείας για ταυτόχρονη επίθεση κατά της Θεσσαλονίκης από Γερμανούς από τον Βορρά και τον Ελληνικό Στρατό από τον Νότο (βλ. Δημ. Μπαχάρα – αρχείο του ΕΛΙΑ).
3. Ομως το χειρότερο μέρος του ρόλου του Κωνσταντίνου αποτέλεσε η προσπάθειά του, από την εξορία το 1917, να τεθεί επικεφαλής του ελληνικού Δ΄ Σώματος Στρατού στο Γκέρλιτς (Γερμανία) ώστε, με τη βοήθεια των Γερμανών και των Βουλγάρων, να επανέλθει στον θρόνο του (βλ. Γ. Λεονταρίτης – Η Ελλάδα στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο 1917-18, ΜΙΕΤ 2000, σελ. 109-137).
Εκατό χρόνια αργότερα νομίζω ότι ήλθε ο καιρός να τελειώσει αυτός ο διχαστικός φανατισμός και η Ιστορία να γράφεται όπως ακριβώς έγινε. Εχουμε άλλωστε και πιο πρόσφατους διχασμούς για να ασχοληθούμε. Δεν θα επανέλθω.
Δημητρης Σ. Κωνσταντινου, Κηφισιά