Δραχμή, ακρίδες και άγριο μέλι

Δραχμή, ακρίδες και άγριο μέλι

Κύριε διευθυντά

Συχνά μου έρχονται στο μυαλό οι τέσσερις εθνικές κουταμάρες του νεότερου Ελληνισμού του εικοστού αιώνα και μελαγχολώ. Και στις τέσσερις πηγαίναμε γυρεύοντας. Εγιναν παιδαριώδη λάθη και χάσαμε. Καλά να πάθουμε αφού βάζουμε το πείσμα και το πολιτικό πάθος πάνω από το εθνικό συμφέρον και τη λογική. Είναι αναπόφευκτα τα Βατερλώ όταν εκλέγουμε ανίκανους ηγέτες ή ανεχόμαστε να μας κυβερνήσουν ανεπαρκείς και άσχετοι. Θα αναφερθώ στη Μικρασιατική Καταστροφή του 1922, στον Εμφύλιο 1946-1949, στο κυπριακό δράμα του 1974 και στην κρίση των Ιμίων 1996.

Να θυμηθούμε ότι η αδέκαστη Ιστορία και το λαϊκό αισθητήριο χρέωσαν τη Μικρασιατική Καταστροφή στη Δεξιά (στους βασιλόφρονες), αφού σώνει και καλά ενώ πνιγόμασταν αυτοί ήθελαν «ελιά, ελιά και Κώτσο βασιλιά». Τον Εμφύλιο τον χρέωσαν στην Αριστερά (στους κομμουνιστές), αφού αυτοί ήθελαν χωρίς εκλογές να φέρουν το προλεταριάτο στην εξουσία. Το δράμα της Κύπρου το χρέωσαν στην Ακροδεξιά (στους στρατοκράτες χουντικούς), αφού φύτρωσαν εκεί που δεν τους έσπειραν. Τέλος, την κρίση των Ιμίων τη χρέωσαν στο Κέντρο (στο ΠΑΣΟΚ), αφού οι Τούρκοι ραδιουργούσαν στο Αιγαίο και οι πασόκοι ξημεροβραδιάζονταν στο Ωνάσειο αναθέτοντας τη διακυβέρνηση της χώρας στα κοριτσόπουλα, ή τα ξεχάσαμε;

Τα αναφέρω τα παραπάνω για να αποδειχθεί ότι όλοι την έχουν λερωμένη τη φωλιά τους στα εθνικά θέματα (αριστεροί, κεντρώοι, δεξιοί, ακροδεξιοί). Μακάρι τα παθήματα να γίνουν μαθήματα και να μη μας βουλιάξουν κάποια στιγμή –ακόμα βαθύτερα από εδώ που είμαστε– τίποτα μαθητευόμενοι μάγοι της Πύρινης Αντιμνημονιακής Ελληναρίας (της ΠΑΕ, να την πω λίγο ποδοσφαιρικά). Νομίζω ότι όλοι οι παλαιοημερολογίτες δραχμιστές (Δεξιάς και Αριστεράς) καθώς και ο κ. Κουτσούμπας με τους χρυσαυγίτες, όλοι συμφωνούν ότι μπορούμε να ζήσουμε και χωρίς τα μνημόνια τρεφόμενοι με «καρύδες, ακρίδες και μέλι άγριο». Εχουν μπλέξει, φαίνεται, το Survivor με την πραγματική ζωή. Είπα Survivor και φαντάστηκα τους ευφάνταστους δραχμιστές καθηγητές και πολιτικούς σαν τον Λαφαζάνη, τον Λαπαβίτσα, τον Κατσανέβα να συμμετέχουν στο εξωτικό αγώνισμα της Καραϊβικής και να τσαλαβουτάνε στα τροπικά νερά με κοντά παντελονάκια προσπαθώντας να επιζήσουν συναγωνιζόμενοι τον Γιάννη Σπαλιάρα και τα άλλα παιδιά της περιπέτειας…

Πανος Ν. Λυρας, Οικονομολόγος

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή