Κύριε διευθυντά
Επανέρχεται τακτικά στο προσκήνιο η συζήτηση για την κοινή ανατροφή των παιδιών από χωρισμένους γονείς και για τη νομοθετική ρύθμιση της συνεπιμέλειας, χωρίς όμως να γίνεται κανένα αποφασιστικό βήμα από την πολιτεία προς αυτή την κατεύθυνση. Δεν έρχεται όμως συχνά στο προσκήνιο αυτό που βιώνουν τα παιδιά των χωρισμένων γονιών και κυρίως οι πατεράδες τους, οι οποίοι χάνουν κατά κανόνα μετά το διαζύγιο την επιμέλεια των παιδιών τους (παρά τις εκκλήσεις νομικών, παρά το ευρωπαϊκό πρότυπο, παρά τη λογική) και τη συμμετοχή στην ανατροφή τους. Μια μικρή προσωπική ιστορία, από τις μύριες παρόμοιες που έχω αποκομίσει, αν και διατηρώ την επιμέλεια των παιδιών μου (για νομικούς λόγους που δεν είναι της παρούσης), είναι ενδεικτική.
Στις 7 Φεβρουαρίου επισκέπτομαι τον παιδικό σταθμό της κόρης μου στους Αμπελοκήπους την ώρα που τα παιδιά κάνουν διάλειμμα. Η διευθύντρια του σταθμού για καιρό με εμπόδιζε να δω τη μικρή, υποστηρίζοντας ότι παρεμποδίζω τη λειτουργία του σταθμού, και ας επρόκειτο για λιγότερες από 6-7 επισκέψεις τον χρόνο. Τον τελευταίο καιρό η συμπεριφορά αυτή είχε αλλάξει επί τα βελτίω, καθώς το υπουργείο Εσωτερικών, στο οποίο υπάγονται οι παιδικοί σταθμοί, υιοθέτησε πρόταση του Συνηγόρου του Παιδιού που ορίζει ότι όλοι οι γονείς έχουν δικαίωμα πρόσβασης στους σταθμούς ακόμη και για να ασκούν επικοινωνία. Ομως στην επίσκεψή μου την 7η Φεβρουαρίου έρχομαι αντιμέτωπος με μια οργισμένη αντίδραση της διευθύντριας του σταθμού που αρνείται την είσοδό μου, ακόμη και να μιλήσουμε στο εσωτερικό του σταθμού, καθώς βρέχει καταρρακτωδώς. Ο λόγος που επικαλείται είναι ότι δεν της τηλεφώνησα.
Στην ερώτησή μου σε ποιο σημείο η εγκύκλιος προβλέπει κάτι τέτοιο, απαντά ότι το προβλέπει η ίδια. Της τονίζω ότι έχω και την επιμέλεια του παιδιού, για να απαντήσει ότι αυτό δεν ισχύει και ότι εφόσον έχω ημέρες επικοινωνίας δεν μπορώ να πηγαίνω στον σταθμό, και τηλεφωνεί μπροστά μου στη μητέρα του παιδιού. Της δείχνω χωρία σε σχετικά δικαστικά έγγραφα που αποδεικνύουν του λόγου το αληθές περί επιμέλειας, για να απαντήσει ότι δεν είναι νομικός αλλά, ταυτόχρονα, και ότι όποιος έχει επικοινωνία δεν έχει επιμέλεια… Μετά την επιμονή μου για εφαρμογή της εγκυκλίου του υπουργείου συμφωνεί να δω το παιδί την επόμενη ημέρα. Η μικρή φυσικά στη διπλανή τάξη άκουσε αλλά δεν είδε τον μπαμπά της – χάρη στην πρόνοια της διευθύντριας του σταθμού.
Γιωργος Καραμανωλης, Αναπληρωτής καθηγητής Φιλοσοφίας, Πανεπιστήμιο Βιέννης