Κύριε διευθυντά
Είναι εξοργιστικό πόση ενέργεια καταναλώνει το πολιτικό μας σύστημα, με προεξάρχοντα βέβαια τον ΣΥΡΙΖΑ, σε εσωστρέφεια, μικροπολιτική και τακτικισμούς, την ώρα που στο Αιγαίο και κυρίως στην ευρύτερη περιοχή της Ανατ. Μεσογείου συντελείται κοσμογονία. Με μια αναθεωρητική και διαρκώς ισχυροποιούμενη Τουρκία να παρουσιάζει, μέσω του υπουργού Αμύνης, χάρτες-πρόκληση με διεκδικήσεις τους από τον 25ο (το μέσον του Αιγαίου δηλαδή) μέχρι τον 28ο Παράλληλο (μέχρι ανοικτά της Δυτ. Κύπρου δηλαδή), εντάσσοντας ακόμη και την περιοχή νοτίως της Κρήτης, εκτός του ότι αμφισβητούν τα 11 από τα 13 τεμάχια της κυπριακής ΑΟΖ.
Η επίκληση του διεθνούς δικαίου εκ μέρους μας έχει μικρή πρακτική αξία γιατί είναι παλαιόθεν γνωστό ότι αφορά μόνον ισοδύναμους αντιπάλους. Η δε κουραστική επωδός του Προέδρου της Δημοκρατίας ότι τα σύνορά μας –χερσαία και θαλάσσια– αποτελούν σύνορα της Ευρωπαϊκής Ενωσης έχει δυστυχώς την αξία της χλιαρής υποστήριξης που απολαμβάνουμε εκάστοτε από πλευράς της. Την ίδια στιγμή η ηγεσία μας φαίνεται να ξεχνά ότι βρίσκεται υπό οικονομική επιτροπεία και με Ενοπλες Δυνάμεις που δυστυχώς χάνουν σταδιακά την αποτρεπτική τους ισχύ απέναντι στις τουρκικές που υπερεξοπλίζονται.
Κάποια στιγμή η χώρα μας θα βρεθεί ξαφνικά αντιμέτωπη με τη σκληρή πραγματικότητα, που θέλει την Τουρκία να μετατρέπεται από χερσαία σε ναυτική δύναμη (αυτό που σπεύδουν άλλωστε να κάνουν, ενόψει της νέας γεωπολιτικής πραγματικότητας, η Αίγυπτος και το Ισραήλ), ενώ διά της βιομηχανικής της βάσης πλέον θα κατασκευάζει από άρματα μάχης και φρεγάτες (κορβέτες κατασκεύασε ήδη) μέχρι μαχητικά αεροσκάφη(!), συντρίβοντας την όποια ισορροπία ισχύος με την Ελλάδα. Καιρός λοιπόν να χάσουν οι ηγεσίες μας τον ύπνο τους και να δραστηριοποιηθούν επί των πραγματικών, ζωτικών και εθνικής επιβίωσης θεμάτων.
Μιχ. Λιωσης, Πρ. πλοίαρχος Ε.Ν.