Κύριε διευθυντά
Η ψήφος των πολλών δεν ήταν ψήφος διαμαρτυρίας, όπως σε άλλες εκλογικές αναμετρήσεις, αλλά αποστροφής τους στις ύβρεις, στην αλαζονεία, στον εμπαιγμό, στην υποκρισία, στη διγλωσσία, στην προχειρότητα, στη μετριότητα των λίγων ασκούντων την κυβερνητική εξουσία. Η όντως χαρισματική προσωπικότητα του πρωθυπουργού, το χαμογελαστό του πρόσωπο και η ευγλωττία του δεν μπόρεσαν να αποκρύψουν την έλλειψη στρατηγικής και οράματος για τη χώρα, την ανεπάρκεια κυβερνητικών στελεχών, τις κυβιστήσεις και την απροθυμία του για τομές και μεταρρυθμίσεις αναγκαίες για την ανασυγκρότηση του παραλυμένου κρατικού μηχανισμού.
Το ηθικό πλεονέκτημα εξαερώθηκε σταδιακά, με αποκορύφωμα την υπόθεση Πετσίτη, με τον διαρκή, διχαστικό, καταγγελτικό και ενίοτε συκοφαντικό λόγο, που έδινε την εντύπωση προσπάθειας συμψηφισμού ευθυνών και σκανδάλων και όχι ανάληψης των ευθυνών, συνθήκης απαραίτητης ώστε στη συνέχεια να επιχειρηθεί και η διόρθωση των διαπραττόμενων λαθών.
Το άνοιγμα σε συγγενείς ή και σε άλλους ιδεολογικούς χώρους χωρίς όρους και προϋποθέσεις, μέσω συνήθως της ενσωμάτωσης άστεγων στελεχών κατώτερης ποιότητας και μέτριας νοημοσύνης για την αύξηση της εκλογικής επιρροής του κυβερνώντος κόμματος, δεν έφερε τα επιθυμητά αποτελέσματα.
Η όψιμη παροχή της 13ης σύνταξης, που συνοδεύθηκε με τα γνωστά διλήμματα, δεν εξελήφθη ως προσπάθεια στήριξης των πολλών, όπως επιδίωκε η κυβέρνηση, αλλά μάλλον ως άκομψη, απροσχημάτιστη και φθηνή απόπειρα επηρεασμού των πολιτών ψηφοφόρων των οποίων το φρόνημα και η αξιοπρέπεια ματαιώνουν τέτοιου είδους εγχειρήματα. Τίθεται το εύλογο ερώτημα για τον τυχόν αντίκτυπο του εκλογικού αποτελέσματος στην πολιτική της κυβέρνησης.
Η μέχρι τώρα εμπειρία δείχνει προς την κατεύθυνση μόνο διαχείρισης της κατάστασης, διότι η αναγκαία αλλαγή πολιτικής πρακτικής προϋποθέτει γενναιότητα, ανοιχτό μυαλό, ειλικρίνεια, σοβαρότητα και σχέδιο.
Νικηφόρος Παναγόπουλος