Κύριε διευθυντά
Τα ένθετα παλαιών φύλλων της «Κ» είναι όχι μόνο λίαν ενδιαφέροντα, αλλά μου θύμισαν, δύο εξ αυτών, δραματικές ιστορίες του νεότερου Ελληνισμού.
Ετσι το ένθετο το αναφερόμενο στην πτώση του Γράμμου, τον Αύγουστο του 1949, μου υπενθύμισε τον άδικο θάνατο του εξ Ηλείας υπίατρου Αγγελου Βαρελά, ο οποίος σκοτώθηκε στην Γράμμο στις 28.8.1949, μια ημέρα πριν τη λήξη της τρομερής εμφύλιας σύγκρουσης των ετών 1946-1949! 70 χρόνια μετά το 2019 σχεδόν ταυτόχρονα με τη δημοσίευση του παραπάνω ενθέτου της «Κ», ο αδελφός του Γιάννης Βαρελάς εξαίρετος δικηγόρος, εκτιμώμενος για την επαγγελματική του ευσυνειδησία και ικανότητα, αλλά και καθημερινός αναγνώστης της «Κ», από το 1950, όλως αιφνιδίως, αλλά πλήρης ημερών, διέβη την Αχερουσία λίμνη για να συναντήσει τον αδελφό του, που δεν έζησε το γήινο μερτικό του.
Το ένθετο της 23.7.2019 αναφέρεται στα θλιβερά Σεπτεμβριανά του 1955, κατά τα οποία ο μαινόμενος τουρκικός όχλος επέφερε το τελευταίο χτύπημα στον Ελληνισμό της Μ. Ασίας. Θα έλεγα ολοκλήρωσε την πλήρη καταστροφή του πάλαι ποτέ ακμάζοντος Ελληνισμού της Μ. Ασίας, που άρχισε ένα φλεγόμενο καλοκαίρι στο Μαντζικέρτ, το 1071 μ.Χ.
Ετσι, προ ετών, ο ήδη αποβιώσας στρατηγός ε.α. Γεώργιος Δουζίνας, αναδεκτός του αειμνήστου Νικολάου Πλαστήρα, μου διηγήθηκε ότι τον Σεπτέμβριο του 1955 υπηρετούσε σε μονάδα του ΝΑΤΟ στη Σμύρνη. Τον διέσωσε, αυτόν και την οικογένειά του από τη δολοφονική μανία του τουρκικού όχλου, ο οποίος επέδραμε εις την οικίαν όπου διέμενε, ο σπιτονοικοκύρης του, τουρκοκρητικός την καταγωγή, ο οποίος έπεισε –ψευδώς– τον όχλον ότι είχεν απομακρυνθεί ταύτης, προ ολίγων ημερών.
Αντωνης Ν. Βενετης
Μοναστηράκι Δωρίδος