Περί συκοφαντίας και δυσκοιλιότητας

Περί συκοφαντίας και δυσκοιλιότητας

Κύριε διευθυντά

Η συκοφαντία είναι το εθνικό σπορ των Ελλήνων. Η άνθησή της μέχρι σήμερα αποτελεί απόδειξη ότι είμαστε γνήσιοι απόγονοι των Αρχαίων Ελλήνων. Γεννήθηκε στην αρχαία Ελλάδα –Αττική– και εθεωρείτο άδικη και αξιόποινη πράξη από το Αττικό δίκαιο. Τα ετυμολογικά της στοιχεία είναι: α) το ρήμα φαίνω=φανερώνω και β) τα… σύκα. Οσο γλυκό και ευχάριστο αποτελεί το δεύτερο συνθετικό της, τόσο πικρό και δηλητηριώδες είναι, ως αντικοινωνική πράξη με μεγάλη ηθικοκοινωνική απαξίωση, η συκοφαντία.

Το Αττικό δίκαιο απαγόρευε και τιμωρούσε την εξαγωγή των σύκων από την Αττική, γιατί οι έμποροι των σύκων έβρισκαν αυξημένες τιμές εκτός Αττικής και ιδίως στα νησιά, και το σύνολο σχεδόν της παραγωγής εξαγόταν με αποτέλεσμα οι Αθηναίοι να στερούνται τα σύκα, τα οποία ήταν ευρυτάτης καταναλώσεως όχι μόνο επειδή ήταν εύγευστο και γλυκύτατο φρούτο, αλλά και φάρμακο κατά της δυσκοιλιότητας! Αρχισαν λοιπόν οι Αθηναίοι καταναλωτές του είδους μια συντονισμένη και συλλογική εκστρατεία κατά των εμπόρων, εξαγωγέων σύκων. Αθρόες καταγγελίες υποβάλλονταν στις αρμόδιες αρχές κατά των εμπόρων. Η καταγγελία ήταν… συκοφαντία! Φανέρωναν δηλαδή τους εξαγωγείς σύκων και ζητούσαν την τιμωρία των καταγγελλομένων. Πολλές από τις καταγγελίες ήταν αληθινές, αλλά οι περισσότερες αποδεικνύονταν ανυπόστατες, ψευδείς και αναληθείς, Ελληνες… γαρ!

Οι μηνυτές υπέβαλαν τις καταγγελίες τελούντες σε γνώση της αναλήθειας των καταγγελλομένων. Δόλος και εκδικητικότητα προφανώς έδινε αυτό «το άνθος του κακού», που αποτελεί το προπατορικό μας αμάρτημα, το οποίο ενδημεί, ανθεί και ευδοκιμεί στη χώρα μας ιδίως στη Βουλή των Ελλήνων την τελευταία τετραετία, που συκοφαντήθηκαν έξοχοι δημόσιοι άνδρες. Η συκοφαντία είναι το όπλο των δειλών, των ευτελών και των δολίων. Στρέφεται εναντίον πολύτιμων εννόμων αγαθών, της τιμής, της υπολήψεως, του καλού και του αγαθού ονόματος του ανθρώπου. Ταπεινό, ευτελές, άθλιο και ατιμωτικό ποινικό αδίκημα δεν πρέπει να διαπράττεται μέσα στη Βουλή των Ελλήνων γιατί η πολιτική –κατά Πλάτωνα– είναι «καθίδρυμα παιδείας», ήθους και εντιμότητας και όχι ταπεινό χαλκείο ευτελών, άνανδρων, κακοηθέστατων συκοφαντιών!

Γ. Σταραντζης, Δικηγόρος στον Α. Πάγο και στο ΣτΕ, πρ. επιστημονικός συνεργάτης «Αρχείου Νομολογίας»,

Νομικός συγγραφέας

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή