Κύριε διευθυντά
«Των οικιών ημών εμπιπραμένων, ημείς άδομεν». Τις τελευταίες ημέρες παρακολουθώ άναυδος την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας να υπόσχεται ότι θα επιστρέψει με μορφή επιδομάτων ποσό άνω του ενός δισεκατομμυρίου σε χαμηλόμισθους-χαμηλοσυνταξιούχους. Θεωρώ απαραίτητο να σημειώσω με οργή τα εξής:
1. Η κυβέρνηση (ΣΥΡΙΖΑ ή Ν.Δ.) που ο λαός εκλέγει με πλειοψηφία, εφαρμόζει κάποια κριτήρια για να πληρώσουν όλοι οι Ελληνες από το υστέρημά τους ανάλογα με την οικονομική δυνατότητα του καθενός.
2. Το σκεπτικό της επιστροφής του αχρείαστου υπερπλεονάσματος, που προέκυψε από την κακομελετημένη βάρβαρη αφαίμαξη πίσω στην κοινωνία, δεν είναι παράλογο. Ομως, καλώς ή κακώς, η αφαίμαξη έγινε. Τυχόν επιστροφή της σαν ψίχουλα σε αναξιοπαθούντες πολύ λίγο θα ανακουφίσει εκείνους που πραγματικά έχουν αδικηθεί, καθώς μεταξύ εκείνων που δηλώνουν χαμηλά εισοδήματα πολλοί είναι εκείνοι που απλώς φοροαποφεύγουν εις βάρος των «πλουσίων» μισθωτών ή των «κορόιδων» ελεύθερων επαγγελματιών.
3. Η εθνική άμυνα πνέει τα λοίσθια. Υπάρχει κανείς που να μην το καταλαβαίνει; Βεβαίως, οι εν ενεργεία στρατιωτικοί ηγέτες, όπως και η πολιτική ηγεσία, πολύ σωστά διαβεβαιώνουν για το αντίθετο. Δυστυχώς, όμως, ψεύδονται. Οταν συμβεί το απευκταίο, όλοι μαζί θα αναθεματίζουμε τους ηθικούς αυτουργούς της καταστροφής, αλλά θα είναι αργά.
4. Τι χρειάζεται η εθνική άμυνα για να λειτουργήσει αποτελεσματικά; Μπορούμε να απαντήσουμε με πολλούς τρόπους, αλλά όλοι καταλήγουν σε ένα και μόνο ένα αναγκαίο: χρήματα. Πολλά χρήματα. Χρήματα για εξοπλισμούς, χρήματα για μισθοδοσία, χρήματα, χρήματα, χρήματα… Υπάρχει κάποιος που διαφωνεί;
5. Τα έχουμε αυτά τα χρήματα; Οχι. Τα χρειαζόμαστε; Βεβαίως.
6. Τότε τι καθόμαστε και συζητάμε; Αν αγαπάμε την πατρίδα μας, αν θέλουμε περιβάλλον ασφαλείας και ειρήνης για να προκόψουμε εμείς και τα παιδιά μας, να δώσουμε αυτό το δισεκατομμύριο στους αρχηγούς των ενόπλων δυνάμεων με εντολή να το ξοδέψουν όχι σε μισθούς, ούτε για αγορά νέων οπλικών συστημάτων, αλλά για ανταλλακτικά. Μήπως έτσι αναστήσουμε κάποια από τα υφιστάμενα οπλικά μας συστήματα, που φτάσαμε να έχουμε σχεδόν μόνο στα χαρτιά. Και μετά, ας τσακωθούμε όσο θέλουμε για το αν και ποιος και τι φταίει που μαζέψαμε αίμα και ιδρώτα από λάθος μερίδα της κοινωνίας.
Κωνσταντινος Μαζαρακης-Αινιαν, Αντιναύαρχος (ε.α.), επίτιμος αρχηγός Στόλου, γενικός διευθυντής Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη