Kύριε διευθυντά
Πολύς θόρυβος γίνεται αυτό το διάστημα για την ποιότητα και την αποτελεσματικότητα της εξ αποστάσεως διδασκαλίας που επεβλήθη με το «κλείσιμο» των δομών εκπαίδευσης, με συνακόλουθο αποτέλεσμα πολλοί γονείς να αξιώνουν τη μείωση των διδάκτρων.
Ενα είναι βέβαιο: Ωρες «διά ζώσης» εκπαίδευσης και ώρες «εξ αποστάσεως» (τηλεδιδασκαλία) δεν είναι συγκρίσιμα πράγματα. Ειδικά για την τηλεκπαίδευση, το περιεχόμενο και τα μέσα είναι διαφορετικά, η τεχνολογία είναι ακόμα εξαιρετικά «ευαίσθητη», ο χρόνος για την προετοιμασία μιας ώρας τηλεκπαίδευσης πολλαπλάσιος…
Υστερα από δύο μήνες εφαρμογής και υπό την οποιαδήποτε μορφή της (σύγχρονη, ασύγχρονη, αναμετάδοση από την τάξη…) μπορούμε να συμπεράνουμε τα εξής:
• Βοήθησε τα παιδιά να συνειδητοποιήσουν ότι πολλά τεχνολογικά «γκάτζετ» που χρησιμοποιούν καθημερινά (κινητά, τάμπλετ…) δεν είναι μόνο για να παίζουν αλλά μπορούν και να μαθαίνουν όπου κι αν βρίσκονται, στο σχολείο, στο σπίτι, στην εξοχή.
• Η άμεση επικοινωνία του μαθητή με τον καθηγητή του (πολλές φορές σε οποιαδήποτε ώρα της ημέρας) θα διατηρηθεί και στο μέλλον. Αυτή η οικειότητα επαφής θα βοηθήσει τα μέγιστα και μετά την επιστροφή στα θρανία.
• Καταργήθηκε η μισητή και χωρίς ουσία «παπαγαλία» και ο μαθητής κλήθηκε να ερευνήσει, να αναζητήσει, να ανακαλύψει μόνος του ή να ρωτήσει τους συμμαθητές του, τους γονείς του, και όχι να λαμβάνει έτοιμη γνώση με την υποχρέωση να την «αναμασάει».
• Καλλιεργήθηκε η έρευνα και η δημιουργικότητα του μαθητή. Ενιωσε αίσθημα ικανοποίησης και υπερηφάνεια. Να γιατί πολλοί γονείς δηλώνουν: «Σήμερα, το παιδί μου δουλεύει περισσότερο!».
• Μαθητές που πολλές φορές αδιαφορούσαν ή έδειχναν μειωμένο ενδιαφέρον για την παρακολούθηση του μαθήματος μέσα στην τάξη, τώρα έδειξαν μεγάλη συνέπεια επειδή ανακάλυψαν στον εαυτό τους ικανότητες και ταλέντα που προηγουμένως αγνοούσαν.
• Ο μαθητής απαλλάχθηκε από το καθημερινό άγχος να βρίσκεται συνεχώς, ώρα με την ώρα, «απολογούμενος» για τις γνώσεις του μπροστά στα μάτια όλων των συμμαθητών του. Γνωρίζουμε ότι αυτό το πρόβλημα το βιώνουν εντονότερα οι πιο αδύνατοι μαθητές.
• Ο καθηγητής και ο μαθητής καλλιέργησαν και έζησαν την αλληλοδιδασκαλία. Υπήρξαν φορές που οι μαθητές βοήθησαν τον καθηγητή τους στον κατάλληλο χειρισμό της πλατφόρμας ή μιας εφαρμογής. Εκείνος προσέφερε τις εγκυκλοπαιδικές του γνώσεις κι εκείνοι τις τεχνολογικές τους για τον ίδιο σκοπό: τη μάθηση διά της συνεργασίας. «Γηράσκουμε, αεί (αλληλο)διδασκόμενοι».
Ολα τα παραπάνω έχουν όμως την τιμή τους. Η τηλεδιδασκαλία ήρθε για να μείνει. Είναι ένας εναλλακτικός τρόπος μάθησης. Ανοίγει νέους ορίζοντες. Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, αμέσως μετά το κλείσιμο των δομών εκπαίδευσης, δήλωσε ότι η τηλεκπαίδευση «είναι πρόβα για το μέλλον».
Fr. Μαριος Ι. Καπελλας, Γεν. δ/ντής Ελληνογαλλικής Σχολής Ουρσουλινών – Εκπαιδευτικός