Κύριε διευθυντά
Στην «Καθημερινή» της Κυριακής 19-7-2020 δημοσιεύθηκε άρθρο του κ. Στέφ. Μάνου με τίτλο «Οι τέσσερις “φειδωλές” και εμείς». Στο άρθρο προτείνεται η «δανική λύση» για τις φρεγάτες που χρειάζεται επειγόντως το Πολεμικό Ναυτικό μας.
Ο κ. Μάνος αναφέρει ότι οι Δανοί απέκτησαν ταχύτατα τρεις φρεγάτες με κόστος γύρω στα 900 εκατ. ευρώ, ενώ εμείς πρόκειται να αγοράσουμε δύο φρεγάτες αντί 3 δισ. ευρώ με παράδοση «ύστερα από χρόνια». Αυτό έγινε επειδή οι τρεις φρεγάτες «σχεδιάστηκαν από Δανούς, κτίστηκαν σε δανικά ναυπηγεία και…».
Στο σημείο αυτό είναι χρήσιμο να υπογραμμισθεί ότι οι κυρίαρχοι των θαλασσών Ελληνες εφοπλισταί δεν κτίζουν, δεν συντηρούν ούτε επισκευάζουν τα πλοία τους στην Ελλάδα, πλην άλλων (π.χ. δυσανάλογα υψηλό κόστος), διότι η λειτουργία των ναυπηγείων μας είναι άκρως προβληματική (ειδική διαχείριση, εργασιακά προβλήματα κ.ο.κ.).
Η ρίζα του προβλήματος, το κόστος παραγωγής, επισημαίνεται χαρακτηριστικά από τον κ. Μάνο. Βρήκε στο σούπερ μάρκετ ντομάτες Ολλανδίας να ανταγωνίζονται τις κρητικές διότι οι Ολλανδοί παράγουν 50,89 κιλά ανά τ.μ., ενώ εμείς μόλις 5,22.
Μακάρι η λύση που προτείνει ο κ. Μάνος (αγορά δύο ετοιμοπαράδοτων φρεγατών και ναυπήγηση των υπολοίπων στην Ελλάδα από Ελληνες ναυπηγούς) να είναι (ήταν;) εφικτή. Η προτεινόμενη ναυπήγηση προϋποθέτει τη λύση των χρονιζόντων συντεχνιακών προβλημάτων των ελληνικών ναυπηγείων και ουκ ολίγων άλλων κλάδων.
Λογικές λύσεις υπάρχουν και έχουν συζητηθεί από μακρού χωρίς αποτέλεσμα. Στους πιλότους της Ολυμπιακής είχε προταθεί κανονισμός με τον μέσο όρο των δικαιωμάτων τριών ευρωπαϊκών εταιρειών επιλογής των πιλότων. Δεν έγινε δεκτό και ο Ωνάσης εγκατέλειψε την Ολυμπιακή με βαρύ κόστος για τον Ελληνα φορολογούμενο, που θυμόμαστε οι παλαιότεροι ή μάλλον οι παλαιότατοι.
Η πρόταση θα ήταν υλοποιήσιμη αν μπορούσαν να πεισθούν Ελληνες εφοπλισταί ή άλλοι επιχειρηματίες να ιδρύσουν μιαν αμιγώς ιδιωτική επιχείρηση, αφού συμφωνήσουν με αξιόπιστους(;) συνδικαλιστές συγκεκριμένη «εργασιακή ειρήνη». Ατυχώς αυτά μάλλον ανήκουν στον χώρο της ουτοπίας. Ετσι παραμένει το κόστος παραγωγής της ελληνικής ντομάτας και το κόστος αγοράς των αλλοδαπών φρεγατών.
Κωστας Γ. Μπονιφατσης