Κύριε διευθυντά
Ενα ιστορικό γεγονός γίνεται γνωστό όχι μόνο από τη σημαντικότητα αυτού του ιδίου, αλλά και από πλήθος άλλων παραγόντων με κυρίαρχο την κατάλληλη γραφίδα. Αυτή την επισήμανση την κάνω αναφορικά με το τραγικό περιστατικό της σφαγής του Διστόμου από τις ναζιστικές δυνάμεις. Η απορία μου είναι όχι γιατί μνημονεύεται αυτή η σφαγή, αλλά το γιατί ένα πανομοιότυπο τραγικό συμβάν, το οποίο έχει και το θλιβερό προνόμιο να είναι και το πρώτο, 25 Οκτωβρίου 1941, να παραμένει εντελώς άγνωστο.
Πρόκειται για την ολική καταστροφή των χωριών του νομού Κιλκίς, Αμπελόφυτο, Κυδωνίες και Κλειστό, τα οποία ισοπεδώθηκαν από τις δυνάμεις κατοχής και τη σφαγή όλων των αρρένων κατοίκων 16 ετών και άνω, σύνολο 96 άτομα. Αυτή η ενέργεια των ναζί έγινε γιατί οι κάτοικοι των χωριών αυτών βοήθησαν την πρώτη αντιστασιακή ομάδα της περιοχής, και μάλλον όλης της Ελλάδας, με την ονομασία «Αθανάσιος Διάκος», η οποία είχε δημιουργηθεί αυθόρμητα από τους κατοίκους της περιοχής, ποικίλων πολιτικών πεποιθήσεων, πριν ακόμη δημιουργηθεί ο ΕΛΑΣ. Δεν θέλω να πιστεύω ότι το Κιλκίς είναι μακριά από το κέντρο και γι’ αυτό δεν βρέθηκαν γραφίδες για να δημοσιοποιήσουν αυτά τα ιστορικά γεγονότα.
Σωτηριος Χρυσαφης, τέως καθηγητής του ΑΠΘ, Θεσσαλονίκη