Μάζες, τέχνη και τελάρα

Κύριε διευθυντά

Στο άρθρο του στην «Κ»  (1/6/ 2017) ο κ. Δημήτρης Αθηνάκης προτείνει να ανοίξει συζήτηση περί τέχνης, έχοντας προηγουμένως δηλώσει ότι «τέχνη είναι και κάνει ό,τι θέλει». Συγχρόνως γράφει ότι «η τέχνη δεν είναι υποχρεωμένη να απευθύνεται στις μάζες». Το πρόβλημα είναι ότι «όποιος κάνει ό,τι θέλει» δεν είναι απαραιτήτως και καλλιτέχνης, άξιος σεβασμού.

Τέχνη για τις «μάζες» που έχουν περάσει ώρες, χρόνια, δεκαετίες μελετώντας ράφια βιβλίων και ξεροσταλιάζοντας κοιτάζοντας πίνακες σε μουσεία, θέατρα, συναυλίες κ.λπ. δεν είναι σκουπίδια ατάκτως πεταμένα και στρωσίδια κρεβατιών αφημένα τυχαίως. Τέχνη είναι να παίρνει κάποιος μία πέτρα και να φτιάχνει τον Ερμή του Πραξιτέλη ή ένα τελάρο και να ζωγραφίζει την Τζοκόντα. Ή να προσπαθεί. Οχι πιστεύοντας ότι οτιδήποτε κάνει, επειδή «έτσι θέλει», είναι άξιο σεβασμού από τις «μάζες».

Τηλεμαχος Μαρατος

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή