Τα drones θα ήταν ίσως μια κάποια λύση

Τα drones θα ήταν ίσως μια κάποια λύση

Κύριε διευθυντά,

Δεν είμαι ειδικός, επομένως δεν μπορώ να γνωρίζω ούτε να κρίνω σε ποια αίτια οφείλεται η βιβλική καταστροφή που έπληξε τη χώρα. Αυτό, όμως, που βλέπω είναι ότι η κρατική μηχανή χρησιμοποιεί ακόμη μεθόδους του προηγούμενου αιώνα, ενώ βρισκόμαστε ήδη στην 4η τεχνολογική επανάσταση με απεριόριστες νέες δυνατότητες.

Ενας από τους κύριους λόγους της καταστροφής είναι η καθυστέρηση και ασυντόνιστη πληροφόρηση των κατοίκων. Επομένως: Γιατί π.χ. κατά τους θερινούς μήνες δεν αναπτύσσονται σε όλα τα κρίσιμα σημεία της χώρας drones, τα οποία να υπερίπτανται επί 24ώρου βάσεως (εφ’ όσον οι καιρικές συνθήκες το επιτρέπουν) και να μεταδίδουν φωτογραφίες την ίδια στιγμή που θα διαπιστωθεί καπνός ή φωτιά σε χρόνο μηδέν προς το γενικό συντονιστικό επιτελείο με τις συντεταγμένες της περιοχής;

Γιατί π.χ. το κράτος δεν αναθέτει σε πανεπιστημιακά κέντρα την ανάπτυξη κατάλληλης ψηφιακής πλατφόρμας, ώστε με τα εκάστοτε αυτόματα προσβάσιμα δεδομένα –τοποθεσία, βλάστηση, ταχύτητα ανέμου, κατεύθυνση ανέμου κ.ά.– να υπολογίζεται επί συνεχούς βάσεως πότε θα φθάσει η φωτιά σε κάθε κατοικημένη περιοχή και να ενημερώνονται επίσης αυτόματα οι εν λόγω κοινότητες για συναγερμό με ένδειξη του αναμενόμενου βαθμού επικινδυνότητας, ενώ συγχρόνως να ειδοποιούνται και τα μέσα διάσωσης;

Γιατί η κάθε κοινότητα να μην είναι εφοδιασμένη με ακριβείς γραπτές «οδηγίες ενεργειών» ανάλογα με τον βαθμό 1, 2, 3 επικινδυνότητας (ακριβώς όπως και στις μονάδες στρατού εν ώρα συναγερμού) ώστε ο κάθε κοινοτάρχης να ξέρει και να ενεργεί άμεσα βάσει ήδη εκπονηθέντος σχεδίου έκτακτης ανάγκης, ενώ ένα όχημα με μεγάφωνο να περιφέρεται στην πόλη ενημερώνοντας τους κατοίκους τι να πράξουν;

Με τις πιο επάνω εν πολλοίς αυτόματες ενέργειες θα μπορούσε να μειωθεί ο χρόνος από τη στιγμή εντοπισμού της πυρκαγιάς έως την αποτελεσματική ενημέρωση όλων των κατοίκων σε ελάχιστα λεπτά αντί ώρες, και να σώζονται ζωές.

Κωνσταντινος Ι. Βαμβακας Ψυχικό

Η ευθιξία των Ιαπώνων

Κύριε διευθυντά

Αν δεν με απατάει η μνήμη μου, τη δεκαετία του ’60 έγινε μια μεγάλη καταστροφική πλημμύρα στο Τόκιο, χωρίς ανθρώπινα θύματα. Τις επόμενες ημέρες της πλημμύρας ο δήμαρχος του Τόκιο παραιτήθηκε διότι θεώρησε τον εαυτό του ανίκανο να υπηρετεί το κοινό. Στέκομαι με «δέος» μπροστά στην εθνική καταστροφή και βλέποντας τους αρμόδιους υπουργούς να συζητούν για μη «αθώες πυρκαγιές», με βαθιά θλίψη αναγκάζομαι να διαλογίζομαι, να συλλογίζομαι και βαθιά να απογοητεύομαι.

Νικος Πουλαντζας

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή