Κύριε διευθυντά
Στο άρθρο του στις 25 Αυγούστου «Είναι ελαττωματικές οι ιδέες της Αριστεράς» ο Τάκης Θεοδωρόπουλος αντιπαρατίθεται με κάποιους στη συμπολίτευση που δεν κατονομάζει. Αλλά λέει και τη φράση: «Ο ένας τον ταυτίζει με τον Μεταξά, ο οποίος λέει έκαιγε βιβλία του Παπαδιαμάντη. Μήπως θα μπορούσε να μας πει πότε έγινε το εν λόγω γεγονός… ».
Δεν υπεισέρχομαι στο κύριο θέμα του άρθρου, αλλά στο να θυμίσω το πότε συνέβη το εν λόγω γεγονός. Ανατρέχοντας στη Βικιπαίδεια βρίσκομε ότι πράγματι ο Μεταξάς έκαψε βιβλία.
Συγκεκριμένα στις 8 Αυγούστου 1936, μόνον τέσσερις ημέρες μετά την επιβολή της δικτατορίας, το καθεστώς ξεκίνησε το μεσαιωνικό του έργο με το κάψιμο βιβλίων. Εγινε μπροστά στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου Αθηνών. Η μεγάλη φιέστα όμως θα στηθεί στη Θεσσαλονίκη, στις 16 Αυγούστου 1936. Η εφημερίδα «Μακεδονία» ανέφερε ότι κάηκαν άνω των δέκα χιλιάδων βιβλία. Εκτός από τα κομμουνιστικά, κάηκαν «Τα ψηλά βουνά» του Ζαχαρία Παπαντωνίου και τα βιβλία που είχε απαγορεύσει το καθεστώς να διδάσκονται στα σχολεία. Οπως «Αντιγόνη» του Σοφοκλή, «Επιτάφιος» του Περικλή, η«Πολιτεία» του Πλάτωνα και έργα του Θουκυδίδη και του Ξενοφώντα. Επίσης στην πυρά παραδόθηκαν έργα νέων τότε Ελλήνων συγγραφέων, όπως η «Ζωή εν τάφω» του Μυριβήλη, έργα του Καρκαβίτσα, του Παπαδιαμάντη, αλλά και πολλά ξένων συγγραφέων, όπως Δαρβίνου, Φρόιντ, Τζορτζ Μπέρναρ Σο, Ανατόλ Φραντς, Χάινριχ Χάινε, Τολστόι, Ντοστογιέφσκι, Γκαίτε κ.ά. Δυστυχώς δεν βρήκα ποια ακριβώς βιβλία του Παπαδιαμάντη έκαψε το καθεστώς, αλλά είναι σίγουρο πως ο κ. Θεοδωρόπουλος δεν γνώριζε αυτά τα χιτλερικά επιτεύγματα του Μεταξά. Χρειάζεται προσοχή να μην εξαγνίζονται αποτρόπαιες πράξεις της 4ης Αυγούστου.
Διότι η Ιστορία πρέπει να διδάσκει, έτσι ώστε λάθη και εγκλήματα του παρελθόντος να μην επαναληφθούν. Και η σύγχρονη πολιτική αντιπαράθεση να μην καθαγιάζει οποιαδήποτε δικτατορία και τα χιτλερικά της έργα.
Δημητρης Γεωργαντας, Χειρουργός, Μαρούσι
Κτίστηκε το 1873 από τη Μακεδονική Φιλεκπαιδευτική Αδελφότητα Κωνσταντινουπόλεως και αναδείχθηκε σε Παιδαγωγική Ακαδημία του υπόδουλου Γένους υπό την οιακοστρόφηση του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Η ιστορική ξενάγηση του επιστολογράφου της «Κ» στο οικοτροφείο Τσοτυλίου (νομός Κοζάνης) σκιαγραφεί τη φρουριακή μεγαλοπρέπεια, το αίθριό του, τη μοναστηριακή διάταξη των διαδρόμων, τη νοητή γραμμή των κορυφογραμμών τριών πανύψηλων ορέων. Ομως, το μεγαλόπρεπο ιδείν έως το ειπείν συνδέεεται με την οδό του μαρασμού της περιοχής. Στη φωτογραφία, βορινή όψη του εμβληματικού κτιρίου.