Τα «γλωσσολογικά» και οι Πρέσπες

Τα «γλωσσολογικά» και οι Πρέσπες

Κύριε διευθυντά

Παίρνω αφορμή από τον θόρυβο που έχει δημιουργηθεί από τις δηλώσεις του Σκοπιανού πρωθυπουργού κ. Ζάεφ περί διδασκαλίας της «μακεδονικής» γλώσσας στην Ελλάδα και θέλω σχετικά να υπογραμμίσω την αντίφαση που ενυπάρχει στην παράγραφο τέσσερα (4) του άρθρου επτά (7) της συμφωνίας των Πρεσπών ανάμεσα στην πρώτη πρόταση που μιλάει για μακεδονική γλώσσα, δηλ. το όλον και τις επόμενες που υποτίθεται ότι την προσδιορίζουν ως το  μέρος βάζοντάς τη στο σωστό γλωσσικό, ιστορικό και πολιτισμικό πλαίσιο. Σχετικά διερωτώμαι τι θα εμπόδιζε την αναφορά στη συμφωνία σε σλαβομακεδονική γλώσσα που δεν θα χρειαζόταν καμία επεξήγηση και κανέναν προσδιορισμό και θα αποτύπωνε πιστά την υπάρχουσα εκεί σχετικά πρόσφατη ιστορική πραγματικότητα. Σ’ αυτό νομίζω δεν θα μπορούσε να εναντιωθεί πειστικά ούτε η αλβανική μειονότητα, η οποία, ως γνωρίζουμε το κάνει με επιτυχία στο θέμα της υπηκοότητος/εθνικότητος (nationality). Λυπούμαι αλλά στη σύγχυση αυτή ανάμεσα στο όλον και το μέρος ενυπάρχει ο σπόρος του αλυτρωτισμού που φοβούμαι ότι θα τον βρούμε μπροστά μας. Αναφέρω τα ανωτέρω χωρίς καμία διάθεση υποτίμησης και παραγνώρισης των αναντίλεκτα θετικών προβλέψεων της συμφωνίας των Πρεσπών ιδιαίτερα στο θέμα του ονόματος της γειτονικής χώρας.

Ηλιας Κατσαρεας, Πρεσβευτής ε.τ.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή